Czasami, płomień świecy ginie,
A łzy na twarzy, przemieniają się w trwałe linie.
Lecz pamiętaj, że do puki nie zgaśnie,
Do puty nadziei nie braknie.
To jedno światełko w tunelu,
Wydaje się być dniem, w tysiącleciu
Lecz dla ciebie moja droga,
Jest jak znak od Boga
Łzy twoje,
Są jak życia twego zwoje.
A serce twoje,
Jest jak jeden chociaż uśmiech w dobie.

                   ~Kapibara