zwiędła, niedługo po (naszym) pierwszym (wspólnym) spojrzeniu
jak te tanie kwiaty które mi wręczyłeś

zgasła, niedługo po twoim odejściu
jak te świeczki, których zapach ulatniał się z pokoju, podczas gdy pierwszy raz złączyliśmy w (wspólnym)  pocałunku (nasze) usta

rozsypała się na miliony kawałków, niedługo po twojej pierwszej wiadomości, przepełnionej (naszą) tęsknotą
jak ten kieliszek który stukłam odczytując (wspólne) ostatnie wiadomości

choć właściwie nie było tam miejsca na coś naszego i wspólnego
bo czyż zauroczenie pseudo-miłością nie jest?

~*~

Jestem wielce nie pewna - tego czy to co tworzę jest dobre.