,, Mniejsze zło''

Dobro i zło. 

 Pojęcia różne, 

  a tak do siebie nawzajem 

  niezwykle podobne bardzo. 

  Dobre chęci innych ranią, 

   A złe- serca bliskich łamią. 

  Więc co to jest dobro? 

  Złe określenie dla

   ,,szlachetnych'' 

  czynów wybrano! 

  Zło i mniejsze zło. 

  Trafnie tu epitet dobrano! 

  Więc dobrze się zastanów- 

    co uczynić zamierzasz!

   Czy zło pod dobrymi 

  intencjami ukryte- się wychyli? 

  Wybieraj dobrze, 

     Słuchaj uważnie, 

   A sens ukryty 

   w tym wierszu znajdziesz.       

Młoda dziewczyna skończyła pisać swój kolejny wiersz. Jej niezwykle blada i gładka cera zachwycała w dotyku. Piękne naturalnie niebieskie włosy w odcieniu nieba spływały gładko po plecach aż po kolana. Niezwykłe fioletowe oczy śledziły ze skupieniem dopiero co napisany tekst. 

Akemi spojrzała na zegarek i z nieskrywanym zdziwieniem stwierdziła, że już dawno po zmroku. Doszła do wniosku, że zdecydowanie powinna się położyć. W końcu musi jutro wyjechać z samego rana do posiadłości braci Mukamich. Doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że są wampirami. Nie zdziwił jej ten fakt. W końcu wychował ją sam Karlheinz. 

Jej przybrany ojciec opowiadał jej, że zakochał się w jej matce, która zmarła w czasie porodu naszej drogiej Akemi. Oczywiście niebiesko-włosa nie jest biologiczną córką Króla Wampirów, jednak Reinhart pokochał niezwykłe dziecko jak żadnego ze swoich synów. Właśnie! Shu, Reji, Laito, Kanoto, Ayato i Subaru- wcześniej wspomniani synowie Karlheinz'a ( Sorki jeśli źle, ale nie wiem jak to się odmienia) nie mają zielonego pojęcia o istnieniu głównej bohaterki.

Tak więc mała Akemi żyła sobie spokojnie wraz z swoim ojcem. Do czasu. Król Wampirów bojąc się o życie bodź co bądź człowieka musiał odesłać małego człowieka do swojego ludzkiego ,,przyjaciela'', jednak lepszym określeniem na tego człowieka byłoby słowo dłużnik. I w ten sposób pięciolatka znalazła się w domu nieznanych sobie ludzi. W rodzinie tak bardzo zimnej i wrogo do niej nastawionej, że trudno w to uwierzyć. Została odcięta od świata wampirów i od swojego ojca. Mijały lata a z małego chucherka wyrosła piękna, tajemnicza, przebiegła, wyczytująca u ludzi każde kłamstwo poprzez gesty czy mimikę twarzy, potrafiącą zdobyć każde potrzebne jej informacje samej nic nie tracąc, ale też i towarzyska oraz miła młoda kobieta. Ideał czyż nie? Ale ten pozorny ideał potrafi być wredny dla swoich wrogów, walczyć o swoje i wyrażać swoje zdanie nie biorąc pod uwagę konsekwencji swoich słów. 

Aż pewnego dnia jej opiekunowie oznajmili jej, że jedzie do Mukamich. Dziewczyna ucieszyła się bardzo na tą wiadomość. Już wcześniej dowiedziała się, że wymienieni wyżej bracia są wampirami, chodzą do tej samej szkoło co jej przybrani bracia, mieszkają niedaleko niech, a co za tym idzie? Ma większe szanse skontaktować się z ojcem, który z kolei ma możliwość zmienić ją w wampira. Tak dobrze widzisz w wampira. Nasza niebiesko-włosa ma nietypowe marzenie- stać się wampirem i w końcu poznać Samakich.

Chcesz się dowiedzieć czegoś więcej? To poczekaj na kolejną część tej historii.

  Wybieraj dobrze, 

Słuchaj uważnie,

A sens ukryty

w tym wierszu znajdziesz.