niechęć rozpiera
szczęście zabiera

smutek mąci
dobro już strąci

nie mam ochoty
zdarłam już koty

rzucam wszystko
stoję tylko brzydko

znieważona
zrozpaczona

strzelam w nieme ciało
powtarzalnie, nie mało

patrzę jak zdycha
krwią wszędzie prycha

śmieję się na głos
palę resztek stos

w lustro zerkam
z odrazą stękam

pobiłam
zabiłam

samą

siebie

01 III 2017