Dwoje przyjaciół siedziało na kanapie w salonie jednego z nich oglądając jakiś nudny film. Jeden ze szkieletów spoglądał ciągle na drugiego intensywnie myśląc. Chciał wyznać przyjacielowi swoje uczucia do niego, ale ciągle miał obawy.

- Ink bo ja chciałbym ci coś powiedzieć - zaczął niepewnie.

- O co chodzi? - spytał się Ink swojego przyjaciela na co ten przysunął sie lekko w jego stronę

- Wiesz Ink, bo jesteśmy przyjaciółmi już jakiś czas. Tyle miłych chwil razem przeżylismy... - przerwał na chwile widocznie czymś zdenerwowany uważnie obserwując twarz przyjaciela, na której widniał codzienny uśmiech.

- Do czego dążysz? - zapytał się zniecierpliwiony szkielet widząc, że jego przyjaciel zamyślił się.

- Więc j-ja chciałem ci powiedzieć, że... - szkielet znowu przerwał nie wiedząc jak ubrać swoje uczucia w słowa.

- Że? - Ink nie rozumiał takiego zachowania u przyjaciela. Pierwszy raz tak się zachowywał. Wiedział, że pośpieszanie go tylko zwiększy stres szkieleta, ale był zbyt ciekawy co chce mu powiedzieć, żeby dać czas przyjacielowi.

- Ink błagam nie utrudniaj mi tego. Chciałem ci powiedzieć, że... że ja... uh Czemu to takie trudne? J-Ja już nie chcę być twoim przyjacielem - powiedział na co Ink lekko posmutniał. Chciał coś powiedzieć, ale szkielet przysunął się do przyjaciela tak, że prawie stykali się czaszkami, na co Ink się zarumienił - Ja chciałbym być kimś więcej. Kocham cię Ink - powiedział po czym pocałował Inka. Ink był w wielkim szoku, ale po chwili zatracił się w pocałunku teraz już ze swoim chłopakiem.

- Ja też ciebie kocham Dream.

***************************************
Wiem, że rozdział jest strasznie krótki, ale postaram się, żeby pozostałe były dłuższe.
Mam nadzieję, że pomimo to rozdział wam się podoba.
(Ps. Tak to książka Errink. Nie zrażajcie się po kilku rozdziałach)

Shipstar 💙