Drogi Matteo,

ten dzień w szkole był poprostu do dupy...

Wszyscy jak leci składali mi kondolencję i pytali, jak u mnie.

Uśmiechałam się i odpowiedziałam, że jest dobrze.

Ale ja nie potrafię kłamać i zaraz każdy po kolei mnie przytulał a ja rozklejałam się raz po razie.

Wyobraź sobie, że nawet Ambar okazała mi wsparcie, czego bym się nie spodziewała.

Powiedziała mi nawet, że gdybym czegoś potrzebowała to zawsze mogę do niej przyjść...

Jestem wdzięczna każdemu, kto przy mnie jest i mnie wspiera.

Jest mi to teraz bardzo potrzebne...

Chciałabym usłyszeć Twój głos, Matteo...

Chciałabym posłuchać jak śpiewasz

i w jakim rytmie biję Twoje serce.

Chciałabym być znowu obok Ciebie, Matteo.

Twoja Luna