[ Mei 14 , 2020 ]
Kadang aku lupa
Aku bukan siapa siapa
Untuk gapai bintang
Wujudkan sebuah sayang
Kadang aku terleka
Aku tiada apa
Untuk ada di setiap penjurunya
Luah dan tegur ke sukma
Aku bukan alimah
Jauh sekali dipanggil ustazah
Hanya pendosa tiada nokhtah
Tak layak digelar ahlul ibadah
Aku tak layak
Untuk gapai bintang itu
Cuba untuk elak
Mungkin hati sakit terlalu
Tiada yang faham
Tiada yang hadam
Aku sendiri kelam
Dibawa arus semalam
Penat.
Ya aku penat
Jiwa sudah tenat
Hati mahukan rehat
Aku? Senyum mungkin kelat.
Aku tak minat lakonan
Walaupun aku sedang lakonkan
Watak si alim beri teguran
Rupanya sendiri kecundang buat habuan
Habuan dosa.
Bila mulakan langkah
Pasti mulut berbicara
"Kau dah kalah"
Jika fikir aku
Tiada hati
Tolong ingat aku
Punya diri sendiri
Mohon.
Aku masih ingat ia
Ya masih ingat dan takkan lupa
Sampai bila bila
Asal usul aku siapa.
Aku cuma
Kenal apa itu tanggungjawab
Sebagai seorang pendosa
Kerna aku takut tak dapat jawab
Di hadapan Dia,
Nanti di sana.
Mohon hadam.
**************
You know what?
.I already tired with myself.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro