Het harde geluid van een wekker haalt Sarah uit haar diepe slaap.
Verbaasd opent ze haar ogen, sinds wanneer heeft ze een wekker en waarom maakt haar moeder haar niet wakker.
Ze kijkt om zich heen en schrikt, dit is niet haar kamer.
Er hangen donkere gordijnen voor de ramen en op het bureau staat een laptop, in de hoek van de kamer licht een zitzak voor een tv met een playstation ernaast.
Op de kast staan een paar foto's en een van de foto's staat een vrouw met daarnaast een jongen.
Als Sarah beter kijkt ziet ze dat de jongen op Andreas lijkt, hoe komt zij opeens in Andreas zijn kamer terecht.
Ze stapt uit het bed dat blijkbaar van Andreas is en loopt de gang op, ze opent de eerste dichtstbijzijnde deur.
Gelukkig is het de badkamer, ze neemt een slok uit de kraan maar schrikt zich wild als ze in de spiegel kijkt.
Het gezicht dat terug staart is niet van haar maar van Andreas.
Snel sluit ze haar ogen maar als ze ze weer opent kijkt ze nog steeds tegen een gezicht aan dat ze alleen op school hoort te zien.
Ze voelt haar gezicht en aan haar korte warrige jongenshaar, hoe kan dit gebeurd zijn.
Ze kijkt naar haar handen en naar haar kleren, het is allemaal anders.
Haar vingers zijn langer en dunner en ze draagt een donkerblauwe pyjamabroek en een T-shirt.
Als ze naar via de spiegel naar haar armen kijkt schrikt ze nog meer, haar huid zit vol met blauwe plekken en rode striemen die als ze ze aanraakt ook best zeer doen.
Waar zouden die door komen, is Andreas soms van de trap gevallen.
Dan denkt ze er aan dat het tussen Andreas en zijn vader niet goed ging.
Zou hij dit gedaan hebben, dat zou wel verklaren waarom Andreas op school altijd een trui aan had.
Het liefst zou ze Andreas nu een knuffel geven maar als ze zichzelf een knuffel geeft voelt Andreas er toch niets van.
Dan bedenkt ze dat ze ook een keer naar de wc zou moeten en ze wil niet weten hoe dat wordt, ze kijkt nog een keer goed in de spiegel.
Het was haar nooit opgevallen dat Andreas kleine sproetjes rond zijn neus heeft, iets wat alleen van dichtbij te zien is.
Ze loopt terug naar de kamer van Andreas en ze gaat zitten met een hoofd vol vragen.
Hoe kan zij zomaar in Andreas zijn lichaam en huis terecht gekomen zijn.
Het is gewoon onmogelijk, zo iets komt alleen in een film of boek voor en toch lijkt het haar te overkomen.
Dan komt een tweede vraag in haar op, als ik hier ben, waar is Andreas dan.
Ze laat zich op zijn bed vallen, eigenlijk maakt ze zich wel zorgen over Andreas.
Maar ze mist vooral de lieve stem van haar moeder als ze haar wakker komt maken.
En nu is ze in Andreas zijn huis met zijn vader, die ze liever niet wil leren kennen.
Sarah weet niet wat ze moet doen, misschien kan ze gewoon in slaap vallen om dan weer thuis wakker te worden.
Ze sluit haar ogen en denkt zich in dat ze thuis is, zo licht ze daar een tijdje.
Dan hoort ze opeens een bliep geluid, ze kijkt opzij.
Daar ligt een mobiel die waarschijnlijk van Andreas is, ze kijkt op het schermpje.
8:51, ze zou al lang op school moeten zijn, er staat ook een berichtje.
Ze schrikt, het is een bericht van haarzelf waarvan ze niet kan herinneren dat zij het gestuurd heeft,
Of het komt alleen van haar mobiel, ze leest wat er staat.
Waar ben je, ik moet je wat vragen, als ze het berichtje wil openen moet ze een wachtwoord invullen.
Ze gokt een paar cijfercombinaties maar niks werkt, verslagen laat ze zich weer op het bed vallen.
Er komt weer een berichtje binnen Sarah ben jij daar? wat zou dat betekenen.
Is Andreas dan in haar lichaam terecht gekomen, dat zou wel logisch zijn want dan hebben ze gewoon van lichaam geruild.
Een tijdje gebeurt er niks en dan komt er weer een berichtje, het wachtwoord is 6157849 .
Snel voort ze de cijfers in, het werkt en ze stuurt een berichtje terug bedankt die was ik even vergeten.
Jij bent Andreas toch? het blijft even stil dat klopt, ze stuurt een berichtje terug wat nu.
Geen idee hij weet het dus ook niet, dan bedenkt ze dat ze zich niet afgemeld heeft kun jij op school zeggen dat ik ziek ben.
Dat zal ik doen weer blijft het even stil en dan is hij een tijdje bezig met typen, blijf in je/mijn kamer, er is eten in de kast ik kom na school meteen naar je toe.
Oke stuur ik terug, dan stuurt hij nog een berichtje doe de deur op slot en houd je stil, laat mijn vader niet merken dat je er bent.
Dat beloof ik, er komt geen berichtje meer en ze kijkt nog eens zijn kamer rond.
Ze doet de deur op slot en gaat achter zijn laptop zitten en klapt hem open.
Weer een wachtwoord, ze pakt het mobieltje er weer bij wat is het wachtwoord van je laptop, een paar minuten gebeurt er niks waarom wil je dat weten.
Ze reageert meteen ik moet me toch bezig houden en zo kan ik dingen opzoeken.
Denk dan wel aan mijn privacy, tuurlijk antwoord ze terug het wachtwoord is schommels678910.
Ze moet even grinniken en dan voert ze het wachtwoord in, het werkt en ze komt op een bureaublad terecht met een achtergrond van een of ander spel.
Zijn bureaublad zelf staat ook vol met allemaal verschillende soorten spellen en programma's.
De meeste ervan kent ze niet en de andere lijken haar niet leuk.
Ze opent internet, ze mag geen geluid maken dus YouTube is slecht idee.  
Als ze zoekt op van lichaam verwisseld komen er alleen een paar films en boeken tevoorschijn.
Een van de verhalen kan ze downloaden en terwijl de laptop daarmee bezig is kijkt ze in de kast.
Andreas had gezegd dat daar wat te eten lag en inderdaad op de tweede plank staan een paar blikjes frisdrank, wat snoep en een paar ontbijtkoeken.
Ze pakt een koek en een blikje en ze gaat achter de laptop zitten wachten tot het verhaal gedownload is.
Als het verhaal klaar is begint ze te lezen en na een paar zinnen te lezen word ze door het verhaal meegenomen.
Ze is al door een paar hoofdstukken heen als ze de laptop pakt en op het bed gaat zitten.
Daar leest ze verder en laat ze de tijd aan zich voorbij gaan.