Terwijl ze rend greep ze af en toe met een hand haar rokken bij elkaar, om te voorkomen dat ze er over zou struikelen, waarna ze ze weer los liet. Alsof ze besefte dat dat eerste haar alleen maar langzamer zou maken.

In de verte hoorde ze het spelen van muziek. Spontaan begon haar hart sneller te kloppen.

'Bijna', fluisterde ze tegen zichzelf terwijl ze haar pas versnelde.

Even keek ze achterom, alsof iemand haar volgde. Ze knikte op het moment dat ze gezien had wat ze had willen zien, waarna ze zich weer om draaide.

'Bijna.'