"Oy, Chel! Aba! Tanghali na! Galaw-galaw rin!", boses ni Mama ang bumungad sa umaga ko habang nag-iinat pa sa kama. Walang abisong hinawi niya ang kurtina sa kwarto ko na siyang kinasilaw ng mata ko.

"Maaaaaa", yamot na reklamo ko at napahikab sa pagkaupo.

"Walang mangyayari sa patulog-tulog mo dyan. Hala! Tayo! Tulungan mo akong magpalit ng kubrikama natin pagka-almusal mo. Titingnan ko lang si Inay kung gising at nakakain na rin. Bumangon ka na diyan." Sunod-sunod na sabi ni Mama at lumabas ng kwarto ko patungo sa kabilang bahay. Sa isamg compound lang kami nakatira at kasama ng lola ko sa kabilang bahay ang Tita Sally at kanyang tatlong anak at sa kabila naman ay ang Tito Eugene kasama ang asawa at anak na babae nito.

"Kain na, anak." Pag-aaya ni Papa sa akin nang makababa ako sa kusina.
Ang paborito kong almusal lang naman ang niluto nila. Maling at isang mainit na kape.

"Opo. Maghilamos lang. Kumain na kayo?" Tanong ko at tumalikod papuntang lababo.

"Siyempre, hindi pa! Hinihintay namin ang paborito naming anak!", natatawang sagot ni papa sa akin habang tinutuyo ko ang mukha ko.

"Ako lang naman ang nag-iisang anak niyo, Pa. Ha-ha-ha.", may sarkasmo kong sagot na siyang ikinatawa niya lalo.

"Ano pinagtatawanan niyo diyan? Nawala lang ako saglit, tumatawa na kayo." Komento ni mama nang makabalik siya mula kila Tita Sally.

"Kumain na si Ima?", tanong ni Papa at sabay kaming umupo para mag-almusal.

"Pinakain na nila.. Ano pinag-uusapan niyo?", tanong niya ulit at kinahagikhik ni papa.

"Wala yun, Ma. Kain na tayo, nagugutom na ako.", saad ko habang kumukuha ng kanin. Kunot ang noo ni Mama sa amin dahil naglilihim na naman kami sa kanya.

"Hindi na! Ayoko na! Ayaw niyo sabihin sa akin!", yamot na reklamo niya na siyang kinahagalpak namin sa tawa.

"Nagtatantrums na oh! Lagot ka papa!", pang-aasar ko at si Papa na nga ang nagkwento sa kanya habang kumakain kami.

Napuno ng asaran ang hapag at sermon naman ang natanggap ni Papa mula sa kanya. Sa kalagitnaan ng pag-aalmusal namin ay siyang tanggap ko ng email mula sa isang kompanyang inapplyan ko.

"Pahinga muna tayo tapos palit na tayo ng kubrikama.", banggit ni Mama na sinang-ayunan ko. Nagsimula na siyang hugasan ang pinggan at ako naman ay nagscroll na sa email ko.

Totoo nga. For final interview na ako! Sa wakas!

Lee Jong Suk's POV

"Jinja? You got the main lead again?" (Translation: Really?) ", my bestfriend and cousin, Peter Sanders, asked in shock when I told him the good news. I nodded and he exclaimed in excitement. "Damn, cousin! You're really a big star there, huh! Do you even have the time to date around?"

I chuckled and shook my head, "it's a secret." He groaned and I laughed harder. Leave it to Peter to always be eager to get into my business.

"Seriously, cousin. You need to have a life. I really think you have to have a bodyguard now.", he said thoughtfully and rested his chin on top of his palm.

My forehead creased confused to what his point is, "huh?"

"Your bodyguard will of course, stay alert at all times so no one can distract you while you are spending the day with someone.", Peter said as-a-matter-of-factly and I slowly understand why.

"I'll think about it. But now, I am fine on my own and with my manager.", I dismissed him with a wave of hand. He sighed and said, "you are getting old, cousin. You need to have a life."

"Thanks but no thanks. I am fine now. I'll just send you a message if I deem it necessary." I said and smiled at him. He looks fairly convinced and let me go.

"Alrighty. If that's what you prefer. Oops! I gotta go. Estar needs me.", he said and stood up. "See you again soon, cousin!" He waved and I nodded at him.

"Bye.", I said tightly and pursed my lips when he was out of my unit.

Looks like it's not a bad idea after all.