(Claire’s POV)

“Ayos no? Anak ka pala ng Del Gallego pre? Hahahaha! Nakakaloka!” - Cade

“Nakakabading ka lalo pre. Pwede bang pakiss kahit isa lang?” lumapit naman si Terrence na parang hahalikan si Hans.

“Umayos nga kayo dre!” sinuntok naman ni Hans si Terrence sa braso pero hindi naman ganun kalakas. Nagtawanan naman kaming mga babae dito dahil sa kakulitan nila.

Kanina pa kasi nila pinagtitripan si Hans about nga sa revelations na naganap last week. Laman ng buong dyaryo at TV si Hans ngayon, since nalaman nila na siya ang nawawalang Del Gallego. Marami ring dumadagsa sa kanya ngayon dito sa school. Pero dahil nandito ako,

HINDI SILA BASTA-BASTA MAKAKAHAWAK KAY HANS. UMAYOS SILA -________-“

Sikat na sikat nga ang mokong ngayon eh. Seems like natabunan yung popularity ko sa kanya. Ay hindi pala! Lalo pala akong naging popular ngayon. Maingay na maingay yung pangalan ko sa buong academy ngayon. Ikaw ba naman ang maging syota----okay pangit yung word. Let’s just say GIRLFRIEND ng anak ng pinakamayamang business tycoon sa bansa? Wow lang talaga di ba!

“A-Ah S-Sir Iron, p-pwede po bang magpa-autograph?” lumapit naman ang isang babaeng freshman.

“A-Ah eh… s-sige ^____^” since hindi naman kasi sanay si Hans sa ganitong situations, talagang medyo awkward pa para sa kanya.  Even though it’s awkward for him, he signed her autograph.

“Nako po thank you talag----“ she was about to hug him when I pulled her hands.

“Okay sabi mo Autograph lang di ba? ^_________^” I smiled at her but that smile means‘wag ka namang ganyan noh? Baka gusto mong mabalian >:)’

She smiled back naman at tumakbo na. Hahaha! Takot niya lang -___-“

Nagtawanan naman sila sa ginawa ko. Call me selfish pero pag sa’kin guys, SA’KIN. ONLY MINE. I don’t share my belongings ^____^

“Hindi ka naman papatay ng dahil lang ayaw mong may ibang girls around me noh?” he pinched my nose.

“Yah! How many times do I have to tell you not to do that?!”

“Wow ah? Ang sungit! Sige you don’t want me to do that again? Eh di sa iba ko na lang gagawin ^____^” - Iron

“Sige lang! Try mo lang talaga Hans! Try me.” I grinned.

“Grabe ka talaga.” he smirked. Ugh, he’s really a cutie!

Nasa loob lang kami ng room ngayon and we’re waiting for the next subject teacher. Just then, dumating na yung lalaking mukhang ipis.

“Wait? May bagong student?” he was surprised to see him.

Nagkatinginan silang dalawa but Ryder looked away. Nilagay niya lang yun bag niya sa upuan niya. Right when he was about to go out of the room…

“Hey…” we all looked at Iron. He stood up.

“What?” Hinarap naman niya si Iron.

“May problema ka ba ha? Ba’t kung makatingin ka… seems like you don’t like me at all.” after hearing what Iron said, he just smirked and walked towards him. Magkatapat na sila ngayong dalawa and para bang nagpapalitan sila ng tingin. I can feel that heat between them.

“Think whatever you want. Just don’t expect me to give a damn to it.” Ryder said.

“Don’t worry, I won’t. I won’t give a fck on that.” matigas namang sinabi ni Iron.

Sa titigan nila ngayon, para silang nagkakaroon ng spark between their eyes. Ryder and Iron looked daggers at each other. It’s like there’s going to be a fire any minute. Napaka-intense ng titigan nila to the point na lahat kami dito ngayon, nakatingin sa kanila.

“W-Woah there guys. Kalma lang tayo? Okay? You’re getting the attentions already.” pumagitna na si Terrence sa kanila. Well, as if naman we’re going to let them fight here?

“R-Ryder!” napatingin naman kami sa lalaking tumawag kay Ryder. Gwapo siya and I think kasing age lang siya ng kapatid kong si Lexi. That’s what I think.

He tapped Ryder’s shoulder. “Tara na. Kalma ka lang Bro.” Nagwalk-out naman si Ryder at sumunod sa kanya yung lalaki.

After that, nagsimula na ang ingay sa loob ng room. I can hear them talking about what just happened. Lumapit naman ako kay Iron na masama pa rin ang tama, clenching his fist.

“Ui, tama na. Wag mo na lang pansinin yun.” I caressed his back.

“Nakakainis yung kumag na yun. Yung attitude niya, ayusin niya ah. He doesn’t have the right to do that. Sh*t!” - Iron

Nakatingin lang sa’min yung mga kaibigan namin. Ako naman, napapabuntong-hininga na lang.

“Alam mo, Del Gallego ka talaga.” we all looked at Cade.

“Bakit?” Iron asked.

“Hot-tempered kid just like Axe and Michael.” Cade winked. Napangiti umiling naman si Iron. Natawa na lang din ako sa sinabi ni Cade. Well, wala namang nakakatuwa. Ang corny lang? XD

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Hans/Iron’s POV)

Maaga akong umuwi ngayon dahil sa init ng ulo ko. Eh ikaw ba naman maka-encounter ng new student na walang galang eh? That guy has an attitude!

“Oh? Maaga ka yata?” napalingon naman ako sa hagdan. Si Kuya Denzel lang pala.

“Hindi ako nakatagal eh. Ikaw ba naman may kasamang kumag sa room eh makatiis ka?” I put my bag down and sat on the sofa.

“Ba’t sino ba yan? Pabugbog na ba natin ha?” umupo naman siya sa tabi ko at inakbayan ako.

“Tch… yung Ryder Underwood na yun! Humanda talaga sa’kin yun…”

“Ryder Underwood? Yung ampon ng mga Ferrero?” umalis naman si kuya Denzel sa pagkakaakbay sa’kin.

“Kilala mo siya Kuya? Ampon ng mga Ferrero?” I asked in curiousity.

“Oo. Siya yung adopted child ng mga Ferrero. He used to attend SG Academy which is pagmamay-ari nating mga Del Gallego.” - Denzel

“Eh ba’t siya lumapit ng MP Academy? Anong trip niya?”

“Hmmm… I don’t know.” he shrugged.

“Nakakainis yung presensya niya sa totoo lang. Hindi ko alam pero… nakakainis talaga siya. Kumukulo yung dugo ko sa kanya lalo na sa pinakita niya sa’kin ngayon. Hay nako, if I could kill him right now, I would.”

“And if that happens, I’ll be doing the honor to put you behind the bars.” - Denzel

“Huehuehuehue! Magawa mo kaya?”

“Walang pami-pamilya sa batas ^____^” he smiled at di pa nasiyahan, ginulo pa yung buhok ko.

Ayos talaga ‘tong mga ‘to eh! Mukha ba kong aso?!

“Hi Kuya Denzel!” dumating naman si Yodo kasama yung personal Yaya niya. Oo nga pala, dito na rin nakatira si Yodo sa mansion. Yung condo na binigay ni Vander, binalik na namin. Alam na rin nga pala nila Vander na isa akong Del Gallego. Nakausap ko siya nung kamakailan sa skype and when he saw me with my father, ayun total shock si manong XD Nalaman na rin ng pamilya ni Claire ang tungkol sa’kin. They were very happy for me and finally, kumpleto na daw ang family picture ng Del Gallego.

“Hi Yodo! How’s school?” naghigh-five naman silang dalawa. If your going to take a look at them, mukha talaga silang mag-ama. Since medyo mukhang tatay naman na talaga ‘tong si Kuya Denzel at medyo hawig pa sila ni Yodo, mapapagkamalan talaga silang father and son.

“Okay lang po Kuya Denzel. Si Kuya Iron po?” matagal na rin akong tinatawag na Iron ni Yodo. Actually hindi nga ako sanay eh. Mas gusto ko pa rin talaga yung Hans. Mas feel kong tao ako eh XD

Tinuro naman ako ni Kuya Denzel. Yodo ran and hugged me.

“Alam niyo, mukha kayong magtatay ^_____^” ayos ah? Ako pa nagmukhang tatay ah? -_____-“

“Baliwag.” sinuntok ko naman ng mahina sa braso si Kuya Denzel. Ngingisi-ngisi naman ang loko-loko.

(Author’s POV)

Nalaman na ni Wayne ang relasyon ni Iron at Claire. Words fail him when Wilfred told him about. Nung gabing nagkaroon ng celebration party, nagkausap sila ni Wilfred, ang daddy ni Claire. Masaya siyang malaman ang tungkol sa relasyon ng dalawa. Napagdesisyunan ng dalawang ama na magkaroon ng isang pagsasasalo-salo. Gusto lamang nilang mapag-usapan ng mas maayos ang tungkol sa relasyon ng mga anak nila.

Masaya man si Wayne sa narinig niya, ngunit sa kabilang banda, nagtatalo ang isipan at puso niya. Kung bakit?

Dahil alam niyang may paparating na problema. Isang malaking problema.

He’s in his room, thinking about the two lovers. Hindi niya kasi maalis sa kanyang isipan ang matakot para sa dalawa. Naiisip niya ang maidudulot na sakit ng mga susunod na mangyayari sa dalawa. He’s trying his best to find a way para hindi na lamang mangyari o hindi dumating ang araw na mangyari ang mga iyon. But… no matter how hard he tried…

He can’t do anything about it.

“Sorry… Iron. I can’t do anything about it. Just be strong.” nasabi na lang niya sa natutulog na si Iron.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Habang masaya ang mga kalooban ng mga bida natin, nagsisimula naman ng gumalaw ang mga kampo ng kalaban… na hindi nila alam.

“Be ready for tomorrow. I don’t want to waste this chance.” sabi ng pinakaleader nila.

“Boss, handa na po ang lahat para bukas.” he grinned after hearing this. He can’t take away that evil smile.

“Good.” he replied and light up a cigarette. “ I can’t wait to see them suffering.”

Hindi niya matanggal sa isipan niya ang mga mangyayari bukas. Hindi na nga siya makapaghintay at sa sobrang kasabikan, pinaghandaan niyang mabuti ang tungkol dun. He made sure that no one will get on his way. Kahit sino wala siyang sasantuhin. Gagawin niya ang lahat para lang matupad lahat ng binabalak niya.

Kahit na kapamilya niya, hindi siya papatigil…

Kahit na…

Kapatid niya pa ang humarang sa kanya, hindi siya patitinag.

(Natalie’s POV)

“Hays… takte hindi ka ba talaga titigil sa pag-iyak mo?” ang kulit talaga ng sarili ko! Ilang beses ko ng sinabi na wag ng umiyak pero ayaw paawat. Mauubusan na ko ng tubig sa katawan dito eh.

“Pati tissue mauubos na okay? Kaya please tama na…” takte nababaliw na yata ako. Kinakausap ko na yung sarili ko T^T

Just when I’m having my momentum, biglang nagbukas yung pinto. Napatingin naman ako dun at napabuntong-hininga.

“I brought food ^____^” Si Sean. Wala na ba talaga siyang ibang line dito sa istorya na ‘to? =_______=”

Sinira niya yung pinto at umupo sa tabi ko. Nilabas niya yung mga dala niyang pagkain. Ako naman, nakatingin lang sa masaya niyang mukha na hindi ko malaman kung ba’t ba ang ligalig niya.

“Ba’t ang saya mo yata?” I asked and I caught his attention. Tumingin siya sa’kin and he gave that warm smile na honestly, kanina pa ko tinutunaw. Hahaha talande!

“Hmmm... masaya ako kasi...” hinimas-himas naman niya yung mukha niya. “Kasi... maraming pagkain ^____^”

“Sows! Takaw talaga!” I chuckled and hit his shoulders.

“Try it! It works!” he said as he took a bite.

“Sa tingin mo kaya... magagawa ko pang ngumiti?” I looked down. I can feel that he’s looking at me right now. Huminga siya ng malalim at binaba yung kinakain niya. Hinawakan niya yung mukha ko, dahilan para mapatingin ako sa kanya at nagtama ang mga mata namin. He was so close that I can feel his breathe on my face.

“Kaya mong ngumiti. Kaya mo ring tumawa ng malakas. Magagawa mo lahat yan, akala mo lang hindi. Hindi naman yung mukha mo ang nagdedesisyon para ngumiti ka. Yung feelings mo...” binitawan niya ko at uminom ng tubig. Pagkatapos nun, bumuntong-hininga siya at nagpatuloy.

“You know what? Katulad mo, ganyan din ako dati. I have that special someone also. She’s so special that I almost forgot about myself. Kasi every time I see her, lutang na lutang talaga ako. Kapag nakakatabi ko siya, natataranta ako.”

“Then... a chance of being close to her was given to me. Although it’s a bit awkward for someone you don’t know well na makipag-usap at sumama sa mga lakad niya, ginawa ko ang lahat ng yun. And day by day... mas lalo kaming naging close. We were so close na halos hindi na kami mapaghiwalay. All my life, nasa tabi niya lang ako at times na kinakailangan niya ng taong magcocomfort sa kanya. Wala na kong inisip kundi siya, siya at siya. Marami ngang nagsasabi na head over heels na daw ako sa kanya. I denied dahil alam ko namang hindi ako inlove sa kanya. Pero yun pala... akala ko ganun nga.”

“One time, she was so happy. She even hugged me behind. Nagulat ako dahil that’s the first time she hug me. I asked her what’s wrong. Sabi niya she just missed me. Napangiti ako nung marinig ko yun. Then she asked a favor na pumunta daw ako sa tapat ng bahay niya bukas. May mahalaga daw siyang sasabihin. Sinunod ko yun at kinabukasan, pumunta nga ako dun. Hinintay ko siya hanggang sa magmadaling araw na. Then suddenly I just felt something’s wrong. Para akong kinakabahan na hindi ko malaman kung bakit. Just then, I received a message from her and when I saw her message... parang biglang sumabog ang mundo ko.” they were tears in his eyes na pilit niyang pinipigilan. He looked up and took a sigh. He wiped his tears

“B-Bakit?” I asked out of curiousity.

“Naaksidente siya. She was hit by a car. Yun ang nakalagay sa text niya. Obviously, ibang tao yung nagtext and binigay sa’kin yung complete info kung nasaan siya. I rushed to the hospital kung saan tinuro sa’kin nung nagtext. I asked where she is at nung matunton ko kung saan siya, I can’t take it. Agad akong umiwas ng tingin dahil sa grabe ng pagkakabundol. There’s blood all over her body. I felt weak all of the sudden. Gusto kong puntahan siya pero pinigilan ako ng mga nurse maski na yung mga kaibigan kong nagdatingan dun. Kasama na pati si Axe na sinuntok ako noong araw na yun.” sa huling sinabi niya, medyo natawa siya. Maski ako napangiti rin dahil biruin mo yun, paranoid na yung tao, tas susuntukin mo pa. Medyo hard lang talaga si Axe noh?

“After niya kong sapakin, hindi ako nahinto. Lalong lumakas yung pag-iyak ko. Nakakabading man pero... humagulgol talaga ako. Lumapit naman sa’kin yung iba para itayo ako. Magdamag akong nakaupo sa sahig, namumugto yung mga mata ko at walang tigil sa pag-iyak. Nakatingin lang silang lahat sa’kin as if they’re watching a soap opera na yung main character sobrang miserable.”

“Tapos... ayun. After ilang minutes, the doctor came and we surrounded him. I asked him kung kumusta siya. He told us that everything’s fine now. Hearing that, I felt relieved. At least alam kong nasa good condition na siya. I thought everything’s really fine now. Not until... 3 days after nung operation.” tumigil siya at tumingin sa’kin. Nagtaka naman ako dahil bigla siyang tumigil.

“Ano? Ba’t ka tumigil?” I asked.

“Ang haba na ng kwento ko. Tama na muna.” sabi niya at nilapag yung iniinom niyang soda.

“Eh? Kung kailan nasa climax ka na ng story tsaka ka pa titigil. Baliwag ‘to! Bili naeexcite ako sa magiging ending niyan eh!”

“Ikaw babae ka, miserable na nga yung nangyayari masaya ka pa! Tsaka na! Sa susunod na lang, inaantok na ko eh.” he stood up at nagsimula na siyang maglinis ng mga pinagkainan namin.

“Tch... KJ!” I said and he chuckled. Nagsimula na lang din akong magpulot ng kalat namin. Pero mga ilang segundo pa...

“Gusto mo ba talagang ituloy ko yung kwento ko?” he asked and I nodded. Tumingin ako sa kanya at nakita ko siyang nakangiti. But that smile makes me worried. And hindi nga ko nagkamali, there’s something with his smile...

“Kiss me first.” sabi niya habang nakaturo sa mga mapula niyang labi.

“G@go! Wag na! Sayo na yang kwento mo!” I said as I pushed him pero mahina lang. I rolled my eyes and he just chuckled. Bigla ko namang naramdaman na nag-init yung mukha ko. Takte ang hilig mamula ng mukha ko eh noh? =______=

Kung minsan talaga, may side siya ni Axe eh. Seryosong usapan tapos biglang segue eh -______-“

(Author’s POV)

After malaman ng lahat ang tungkol kay Hans na siya pala ang Iron na anak ng mga Del Gallego, marami ang nabigla at nagulat. Pwera nga lang kay Ryder na wala namang pakialam sa kanya and truth to be told, he doesn’t like Iron. Of course, lalaki sila eh =_____=

At isa pa, hindi rin siya inlove kay Claire. Isang fact about Ryder, he doesn’t like girls. Coz’ for him, girls are just a bunch of monkeys. Kung baga parang mga unggoy na pag nakakita ng saging, halos pag-agawan at nagwawala. Porket pogi lang siya ah?

Sa isipin ng lahat ng characters sa story na ‘to ay okay na ang lahat. But hindi nila alam, na magsisimula pa lang ang tunay na laro. Actually it has started already. Sa ngayon, masaya sila. Makakangiti, makakapagsaya, at makakahalakhak hangga’t gusto nila. But when the right time comes, lahat ng iyan ay mawawala. At magsisimula na yan...

Ngayon.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A/N: Ooops! Kill me now HAHAHAHAHA! It’s been one week since nung mag-update ako noh? Hahahaha! Ang tagal! Eh sorry na po :) Masyado lang pong hectic scheds ko! Keep reading and penge narin po votes and feel free to comment! Get ready for the next chapters. It’ll be long and talagang malaman po ^_____^