Met spleetogen staart Quinty naar het stiekeme meisje, tot ze uit beeld verdwijnt.

Met de drang tot achtervolging, stapt ze vanachter het bosje vandaan en neemt een gewaagde sprint naar de groep mensen.

Door de overhaaste beslissing rent ze recht op een man met een hoge hoed af en lijkt tegen hem aan te botsen.

Maar dat gebeurd niet.

Pardoes valt ze dwars door hem heen en een witte wolk trekt ze mee terwijl ze door hem heen valt.

'Wat?' Zegt ze vol schrik en pijn in haar knie.

Te bang om te blijven zitten schiet ze omhoog en rent naar de zijkant van de groep.
De mensen zien haar niet en reageren nergens op.

Terwijl ze last heeft van pijn in haar knie loopt ze naar de zijkant van de kerk en verstopt zich voor de zekerheid achter het muurtje en leunt er vol verbazing tegenaan.

'Ben ik nou gek...' zegt ze hijgend 'of zie ik geesten.'
Wat zweetdruppels lopen via haar voorhoofd omlaag.

Met haar handpalm veegt ze ze weg en heel voorzichtig gluurt ze nog eventjes achter de muur vandaan.

Nog steeds staan ze er.

Snel haalt ze haar hoofd terug en houd haar adem in.
Hopend dat ze haar niet hebben gezien, sluipt ze verder van de groep weg en schrikt enorm als ze datzelfde meisje ziet.

Ze is op haar hurken aan het kruipen en kijkt steeds bang achterom.
Dan staat ze snel op en rent het grasveld in, waar ze dan weer tot rust komt. 

Quinty kan het niet laten en loopt snel achter haar aan, waarnaar ze zich in het hoge gras verstopt in plaats van op het pad.

Het meisje schrikt als ze haar naam hoort.

'Merdina?'

Quinty's ogen staan op scherp en geschrokken staart ze naar het meisje dat blijkbaar Merdina is.

'Je maakt een grapje...' mompelt Quinty.

Ze ziet hoe Merdina bang en ingedoken verder loopt in het pad.

Quinty volgt haar zachtjes, maar verliest haar evenwicht door het staan op een steen en valt voorover.
Aangezien ze in een wirwar van tarwestengels was gevallen volgt er een luid geritsel en Merdina kijkt bang naar het geluid dat Quinty maakte.

'En natuurlijk hoor jij me wel...' Zegt ze.

Mopperend probeert Quinty op te staan in het doolhof van spinnenwebben, tarwekorrels, insecten en andere buitenwezens terwijl er dan aan de andere kant van het pad een jongen uit het gras komt.

'Ghibe!' Zegt Merdina opgelucht.

Met open mond kijkt de opgestane Quinty naar Merdina die een zoen op Ghibe's mond drukt en zijn hand pakt.

'Waar ben ik beland?' Zegt ze verward.

Zonder dat ze er te lang bij kan nadenken, lopen de twee, hand in hand, verder het land in en verdwijnen in een ingang van de tarwesprieten.

Binnenin weet Quinty wat er gaat gebeuren.

Ze ziet hoe ze samen op een bergje gras gaan liggen en naar boven kijken.

Van een afstandje nestelt Quinty zich op een kei, nog steeds verstopt in het gras, en ziet dat Ghibe iets zegt.
Merdina reageert niet en blijft naar de lucht kijken.

Ghibe zegt wat en streelt de wang van Merdina, waarnaar Merdina bijna begint te huilen en iets zegt.

Ghibe schrikt en Merdina begint te jammeren en slaat haar handen in het gezicht.
Ze wiegt zichzelf heen en weer en Quinty vangt een paar woorden op: 'Dit schepsel is een vloek, een straf...'

Ghibe pakt dan de handen van Merdina vast en trekt ze weg van haar gezicht.
Aan het gezicht van Merdina te zien zegt hij iets wat ze niet had verwacht.

Hij trekt haar in zijn armen en aait over haar hoofd en wiegt haar voorzichtig heen en weer.

Zijn mond beweegt zachtjes.
Quinty weet wat hij zegt.

Plots ziet Quinty aan haar rechterhand dat al die tijd een man in het gras, pal naast haar, heeft gezeten en nu ervandaan komt.

De zenuwen van Quinty spelen omhoog en ze wordt bang van wat er komen zal.

Ze ziet hoe Ghibe liefdevol naar Merdina kijkt, niet wetend dat haar vader achter zijn rug staat.

'Nee...' fluistert Quinty.

Dan haalt hij uit.

Het zwaard doorboort Ghibe's rug en langzaam zakt hij neer op de grond.

Tranen wellen op bij Quinty en ze slaat een trillende hand voor haar mond.

Merdina begint te gillen en te huilen terwijl haar vader nadert.
Het gegil en gejammer van Merdina snijdt als een mes door Quinty's hart.

Quinty schrikt als de vader Merdina benadert.

'Nee...' zegt ze weer.

De vader pakt het haar van Merdina en Ghibe's lijf valt uit Merdina's armen.

'Nee!' Gilt Quinty dan.

Quinty ziet hoe de vader in haar oren sist en op de wang spuugt.
Met een harde zwaai gooit hij het meisje op de grond en stapt op haar af.

'Nee!'
Quinty staat op en raast op de vader af die Merdina een trap in haar buik geeft.

'Vader, alsjeblieft! Vergeef me!'

Met grote stappen springt Quinty op de vader af en wil hem in zijn nek grijpen, maar ook dit keer valt ze door hem heen en valt hard neer op de grond.

Ze kreunt en ziet hoe Merdina onder de bloedvlekken zit en wordt opgepakt door haar vader.

Met tranen in de ogen zegt Merdina haar laatste worden tegen Ghibe: 'Ik hou van je en van ons overleden kind. Ik kom je zoeken.'

Dan kijkt ze naar Quinty.
Quinty schrikt zich een ongeluk en staart naar de bange en treurige blik in Merdina's ogen.

Het duurt niet lang.
De vader van Merdina fluistert wat in de oren en vervolgens komt de genadeklap.

Het lijf van Merdina wordt op de grond gesmeten en Quinty ziet hoe haar nek breekt.

Ze begint te gillen en te huilen en staart naar de vader die op het lijk van Merdina spuugt.

Quinty gaat op haar knieën zitten en ziet hoe de vader van Merdina het zwaard in de buik van Ghibe steekt en verdwijnt achter de hoge grassprieten.