Ik herinner me de dag na de Slag om Zweinstein nog. Ik werd vrij laat wakker, half acht ongeveer en rende direct naar de deur, waar al een extra dikke versie van de Ochtendprofeet lag. Ik zuchtte diep, keek erna en schrok heel erg. Ik schold alle scheldwoorden die ik kende -oh, geloof me, dat zijn er veel- en rende naar Kolier, maakte hem wakker, dropte de Ochtendprofeet op zijn schoot en pakte onze koffers. Ik kleedde me snel om -voor het eerst ooit-, gebruikte met moeite de telefoon -zoals dat ding blijkbaar heet- om een taxi te bellen en sleepte alle koffers en Kolier mee toen de taxi er was. Toen we eenmaal in de taxi zaten hijgde ik ontzettend: ik had me nooit zo ingespant. Maar, het was maar goed ook: inmiddels zijn we nog steeds niet gepakt. Er bleek een kleinsTovergemeenschap te zijn in het dorpje waar we heen vluchtten, gelukkig. Ze hebben ons geholpen compleet te integreren in de samenleving, ook in die van de Dreuzels. Momenteel schrijf ik boeken en geef lezingen en soms lessen, Kolier is huisvader en geeft onze drie kinderen les. Eigenlijk had ik helemaal niet verwacht dat hij zo slim was, maar toch bleek het van wel. Ik heb geen idee, nog steeds niet, waarom hij bij die hersenloze bloedhonden zat, maar ik vermoed zo dat het iets met zijn ouders te maken heeft. Ik had nooit gedacht dat we het lang zouden redden zonder gepakt te worden, maar inmiddels ben ik al 41, is Kolier 46, hebben we twee dochters en een zoon en kunnen we niet zeggen dat we ooit schouwers uit Engeland gezien hebben en ik vermoed niet dat we ze ooit nog kunnen zien. Ik kan zeker zeggen dat ik veranderd ben en dat ik inmiddels veel meer op mijn moeder lijk. Ik was zo arrogant en egoïstisch doen. Ik heb eindelijk geaccepteerd dat Gladianus en fraud is, of was. Ik heb geprobeerd Sneep te bereiken om het adres van hem en Lucy te achterhalen, maar Sneep blijkt te zijn vermoord door de dikke slang van Voldemort, wiens naam we weer mogen noemen. Ik heb hun naam nagezocht, maar heb niks gevonden, wat ik jammer vind. Ik had het eigenlijk wel goed willen maken met haar, maar het is zoals het is. Ik kan zeggen dat ik hier ontzettend gelukkig ben en denk dat het maar goed is dat we hierheen gekomen zijn. Ik hoop hier, in onze villa, samen met Kolier -die inmiddels mijn man is- en onze kinderen, de rest van mijn leven door te brengen.

Whooooo dikke plottwist in de epiloog!!!😂😂😂Wie had gedacht dat zelfs Aurea kon veranderen?! Ik eigenlijk niet eens😂ik heb geen idee waar dit vandaan kwam maar ik zag haar eigenlijk steeds meer veranderen en nu is ze... zo... niet Aurea😂 Ja, deze epiloog speelt zich in de toekomst af.... Ik realiseer me trouwens nu dat morgen 2 mei is, de dag van de Slag om Zweinstein😱😭😭😭😭SNEEPIEEE😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😂😭😭