Nadat Lenora en Ashton weg zijn gegaan ging eigenlijk iedereen slapen, behalve ik want ik was niet moe. (En ik wist niet waar ik moest slapen.) Dus nu zit ik in de vensterbank, en kijk naar buiten. Ik zie de shilhouetten van Lenora en Ashton buiten en ik volg ze met mijn ogen tot ze de hoek omgaan.

Ik zit in een lege kamer nu. Ash en Lenora zijn al lang weer terug, en liggen denk ik ook te slapen. Ik weet niet hoelaat het is, ik weet eigelijk niet heel veel meer. Ik hoor wel de deur opengaan en draai me meteen verschrikt om.

"Ik ben het maar, sorry dat ik je liet schrikken." Ik zucht en schuif een stukje op op de bank, zodat Luke ernaast kan zitten. Dat doet hij dus ook, en pakt mijn handen vast terwijl hij het doet. Ik wil mijn mond open doen om iets te zeggen maar hij is me voor.

"Je houd niet meer van me, right?" De tranen springen in mijn ogen als ik de pijn in zijn stem hoor. Ik weet dat hij gelijk heeft, maar ik wil het niet toegeven.

"Sorry. Ik-"

"Het is oké. Ik snap het. Je hebt heel veel meegemaakt de laatste paar maanden en ik wil er nog steeds voor je zijn. Als dat niet als vriendje kan dan maar als beste vriend toch?" Een enkele traan ontsnapt uit zijn ooghoek. Ik leg mijn hand op zijn wang en veeg hem weg.

"Dank je wel, bub. Voor alles dat je voor me gedaan hebt. Je hebt mijn leven gered, meerdere keren," Nu loopt er ook een traan over mijn eigen wang, "en ik beloof je dat als ik ooit de kans krijg ik hetzelfde voor jou zal doen."

Hij geeft me nog een kus op mijn wang, dan geeft hij me een kleine glimlach en staat op om weg te lopen.
"Luke?" In de deuropening blijft hij staan. Hij draait zich om en kijkt me verwachtend aan.

"Ik ben nooit gestopt met van je houden. Ik doe het alleen niet meer op de manier die jij van me verwacht." Hij knikt en loopt weg.

Ik pak mijn oortjes en mijn telefoon. Ik zet mijn muziekafspeellijst op van spotify en ga weer in de vensterbank zitten.

Switching into airplane mode again, we're not alright but I'll pretend

Ik had het eerder moeten weten. Wat Luke en ik hadden had nooit kunnen werken. Iedereen om ons heen had dat door alleen wij zelf niet

Rest my cheek against the glass, just be good 'till I get back

Ik leg mijn hoofd tegen het raam aan. Zouden mijn gevoelens terugkomen? En zou ik dan ook een tweede kans verdienen?

The ground dissapears, I hold back the tears

Flashbacks nemen het weer over. Van alles wat er de afgelopen tijd is gebeurt. Ik ben blij dat mijn vrienden er nog voor me zijn, maar ik weet niet of zij nog hetzelfde denken.

Check my phone to see your face

Als ik op de aanknop van mijn telefoon druk is het eerste wat ik zie mijn foto met Luke uit disneyland. Lachend, jong, gelukkig. Alsof we wisten wat het betekend, houden van.

Staring back as if to say

Ik doe mijn telefoon weer uit, en in het zwarte scherm kan ik mezelf zien.

Don't worry, you won't be lonely

Is dat nou echt zo? Zou iemand me missen?

Why won't you love me

Dat was hoe het begon. Mijn obsessie met de lead zanger van 5 Seconds of Summer.

Why won't you love me

En toen leerde ik hem kennen. Ik leerde van mezelf en van de mensen om me heen te houden.

You imagine when you close your eyes, you're with me on the other side

Hoeveel slapeloze nachten, hoe vaak heb ik zijn warme armen om me heen gewild. Hoe vaak heb ik me veilig gevoeld bij hem.

So why won't you love me

Waarom hou ik niet meer van hem?

Niet op die manier, althans. Waarschijnlijk omdat ik al van iemand anders hou.