Als Nien weer oke is lopen we weer terug naar waar we waren.

(ja ik ben vergeten waar dat was do not judge me)

(ohja kermis)

We zitten nu met zijn allen in een of andere rare ruimte, een spiegeldoolhof volgensmij, en we zijn opgesplitst in duo's om elkaar te vinden, met 1 tikker, en als de tikker je tikt word je ook een tikker. Duidelijk? Mooizo.

De duo's waren vrij snel verdeelt eigenlijk, Nien en Niall, Rensje en Lou, Noortje en Ash, Harry en Liam, Zayn en Michael en Calum en ik, en Luke is de tikker. Het kutte van een spiegeldoolhof is alleen dat je heel vaak tegen wanden aanloopt. Uiteindelijk gebeurt dat zovaak dat Calum mijn hand vast pakt en gewoon langs de muur blijft voelen, op zoek naar de rest. Als we een hoek omgaan staat Luke daar ineens.

Ik schrok heel erg, dus gil ik en verstop me achter Calum, die stond te lachen.

"What the fuck, Cal?" zegt Luke dan, en wijst naar onze handen. Ik word rood en ga weer naast hem staan, terwijl Calum snel zijn hand wegtrekt.

"Dude, het was niks, ik- Luke!" Luke loopt weg en Calum rent achter hem aan, waardoor ik in mijn eentje alleen achterblijf. Het enige wat ik hoor is het gesprek, maar ik heb geen idee waar vandaan.

"Luke, ik vind haar niet leuk, dat zou ik nooit doen."

"Ik zie hoe je naar haar kijkt, Calum. Je zou haar gelukkiger maken dan ik in al die tijd heb gedaan, om eerlijk te zijn."

"Luke, ze hield van je. Vergeet dat alsjebl-"

"Hield, ja. Hield. En volgens mij houd ze nu van iemand anders. Het is een keuze, jongen. Ik dacht dat we een afspraak hadden, bro's before hoes?" Ik schrik ervan, dat klinkt helemaal niet als Luke, en hij moet wel heel boos zijn als hij me een hoer zou noemen. Ik loop allemaal bochten om, op zoek naar waar de stemmen vandaan komen maar blijf continue tegen muren aanlopen.

"Dude, ze is geen hoer, waarom noem je haar zo?"

"Omdat het net 2 dagen uit is tussen ons en ze nu al weer een nieuw iemand heeft gevonden, mijn beste vriend nota bene. Ik zou uitkijken met haar, ze gaat je hart breken en als je niet uitkijkt vervangt ze je daarna voor Michael ofzo. Ze is het niet waard, Cal." Eindelijk loop ik de goede bocht om, waar ik Calum en Luke zie staan. Zij mij niet though.

"Kom op man, heb een beetje res-"

"Respect?! Ze heeft een jaar van mijn leven gewoon verpest. Waarom zou ik respect voor haar hebben?" Schreeuwt Luke nu, en ik weet bijna zeker dat het hele doolhof hem kan horen.

"Omdat je gelukkig was." Breek ik de stilte die is ontstaan. Allebei de hoofden van de jongens kijken in een keer richting mij, en Luke word lijkbleek.

"Hoe-Hoelang sta je daar al?"

"Oh, ongeveer drie seconden. Maar het hele doolhof kon je horen. En weet je wat? Ik hoop heel erg dat je nog een hoer vind waarmee je een jaar van je leven kan verspillen, want je was gelukkig. Dag Luke." En dan loop ik zonder nog tegen een muur aan te lopen in een keer naar de uitgang.