'Wie de fuck dacht dat een vierkante mok een goed idee was?!" Mompel ik terwijl ik naar de keuken loop. Ik was heel enthausiast aan het vertellen over mijn skivakantie met mijn ouders van heel lang geleden toen ik mijn koffie omgooide. Dus nu loop ik naar de keuken om het op te ruimen. Ik pak een doekje en houd het onder de kraan terwijl ik naar buiten kijk. De vierkante beker met restanten koffie laat ik vallen. Hoe-?

Zonder dat de anderen het doorhebben loop ik naar buiten. Alleen Zayn merkt het maar het boeit hem geen fuck. Denk ik.

"Wat doe je hier?" Mijn stem trilt. Als hij zich omdraait weet ik het zeker. Het gapende gat in zijn nek word zichtbaar, waar eerst een kogel zat. Meteen zet ik een stap naar achter.

"D-dat kan niet. Ik heb je begraven. Je z-zou dood moeten zijn."

"Surprise."

"Nee.. ga weg. GA WEG!" 2 grote bruine ogen komen voor mijn gezicht te hangen. Ik duw Zayn aan de kant om te kijken.

"Shit."

"Wat is er?"

"Hij is terug."

Godver Daniël. Laat me een keer alleen.

》☆《

Ik zit weer op de bank. Zayn had me naar binnen gebracht. De anderen zijn nog steeds truth or dare aan het doen. Ik snap het niet. Daniël is dood. Niet levend. Of hij is een zombie maar die kans is heel klein. Word ik gek? Of is het misschien een traumatische reactie ofzo? Waarom ik?

"Liek?" Door Nienkes stem word ik uit mijn gedachten gehaald.

"Ja?"

"Truth or dare?" Meteen moet ik glimlachen. Heel, heel lang geleden had Nien exact dezelfde vraag aan me gesteld. En heel, heel lang geleden is dat uitgekomen op een Lenora die achter een slee hing die van de berg af ging.

Aan haar been.

"Dare."

》☆《
 

Wankelend loop ik de trap op. Ik ben zo fucking moe. De rest van de avond heb ik gelachen. Iets wat ik al heel lang niet meer echt gedaan heb. Het besef dat je mensen hebt die om je geven is geweldig. Ik ga in mijn bed liggen. Nadenken over wat er allemaal gebeurd is. Ik word weer ruw uit mijn gedachten getrokken door een ijskoude hand op mijn arm.

"Hi. Miss me?"

"Nope. Ik heb Luke."

"Oh, maar weet je dan niet meer dat je van plan was mij te kiezen?" Mijn ogen worden groot. Hij heeft gelijk. Die bitch heeft gelijk. Ik was van plan hem te kiezen. Naar Londen te verhuizen en misschien mijn childhoodbestfriend weer zien. Ironisch genoeg heet die ook Daniël. Hoewel de meeste mensen hem Dan noemen.

Dan is cool. Daniël niet.

"Ik zou alleen met je meegaan om Dan te zien."

"Maar je houd van me."

"Dacht je dat ik van je hield? Ach jongen, grow up. Liefde is heel wat anders dan dezelfde smaak hebben. Liefde is om mensen geven." Er groeit een grijns op Daniëls gezicht.

"Is dat zo?" Hij praat, maar zijn mond beweegt niet. Dan gaat de deur dicht. Fuck. Fucking fuck.

Waarom moeten mensen altijd op de verkeerde momenten binnenkomen.

Ik zucht, sta op en loop dan naar de deur om Luke achterna te gaan.