Maraming salamat at nakaabot po kayo dito. SPG:Lengahe, sexual. hehe

 Maraming salamat readers! Mahal ko lahat ng nagbabasa ng story na to. Sorry sa daming typo at iba pa... tsaka sa mga umaasang baka malaman nila kung anong sumunod na nangyari, pasensya at mabibigo kayo. Pinili kong ganito iend ang story na to dahil mahal ko si Jacob at ayoko ng closure. hahaha. sorry na. Abangan niyo sana next stories ko.

---------------------

Pangwakas

"Leo, anong pangalan nung pamangkin ni Auntie Precy Aranjuez?" Tanong ko kay Leo.

"HUH? Ewan ko. Rosie yata. Buti pa si Ron ang tanungin mo, crush niya yun eh." Sabay turo niya kay Ron na pulang-pula ang pisngi.

"Ano, Ron?"

"Roseanne L. Aranjuez. Rosie for short."

"Crush mo yun?" Tumaas ang kilay ko.

Bakas parin sa dibdib ko yung tigkal ng putik na aksidente niyang nahagis sakin kanina. Buti at nag s-swimming kami dito, niligo ko na lang sa shower yung putik.

"Maganda nga pero ang sama naman ng ugali." Sabi ko at inirapan sila. "Ang sama niya kanina." Sabay tingin ko kung nasaan siya nakaupo.

Nakasimangot siya at pinaglalaruan ang buhok.

"Maganda din yung ate niya." Sabay turo ni Leo sa naliligong ate di umano nung Rosie na yun.

Pareho silang maganda pero ibinaling ko ulit ang tingin ko sa bunsong nakasimangot.

Ang pula ng labi niya at ang kinis ng kutis.

"Jacob..." Tawag ni Eunice.

"Hmmm?"

"Swimming ulit tayo? Tara!" Anyaya niya.

"Mamaya na." Sabi ko habang pinapanood si Rosie.

Sa unang araw ng eskwela, magkatabi kami ng mataray na babaeng yun. Bakit kaya ganyan? Minsan talaga pinaglalaruan ka ng tadhana. Dahil alam ng tadhanang ayaw mo, pagtatabihin pa talaga kayo.

"Aranjuez, Buenaventura" Sabay turo ni Mrs Gonzalo sa huling upuan na para saming dalawa.

Malamya akong lumapit doon. Nagkatinginan kami ni Ron at Leo. Pareho silang umiling. Alam nilang ayaw ko sa maarteng babaeng ito. Believe me, Ron. Crush mo siya diba? Payag talaga ako kung magpalit tayong dalawa.

Napailing ako nang naamoy na ang pabango niya. Lumapit na siya at umupo sa tabi ko.

"Kung ayaw mo sakin eh mag protesta ka kay Mrs Gonzalo!" Pabulong niyang sinabi.

Mabilis na nagalab ang sistema ko. Kahit anong gawin ko, naiinis talaga ako sa kanya. Ang yabang niya. Alam niyang maganda siya kaya nagtataray siya. Kaya ayaw ko sa mga magaganda. Mas naappreciate ko yung plain at simple na mabait.

"Hindi naman ako tanga, alam kong wala akong pag-asa." Umirap ako sa kanya.

Ilang sandali ay nalaman naming partner din kami sa lahat ng activities. Kainis! Hindi ko alam kung naiinis rin ba siya, lagi kasi siyang nakasimangot. Masyadong mataray!

"Exchange tayo, pre! Gusto ko diyan!" Sabi ni Paul na kaklase ko.

May gusto rin siguro dito kay Rosie. Nagtatalo na naman kami. Talagang ayaw niya rin sakin. Nang iinis eh.

"Eh yun naman pala. Edi ikaw na ang umapila doon. Kung di ka mag aapila dun, ibig sabihin gusto mo akong makatabi... siguro nga may gusto ka sakin eh." Sabi ko.

Nakangiti siya pero alam kong inis na inis siya. Bakas yun sa kilay at mata niya, "Binablackmail mo ba ako? Kay kapal din naman ng mukha mo para sabihing may gusto ako sayo ah? For your information, yung ex ko sa Maynila, mayaman, may sasakyan at hindi taga bukid!"

"So?" Seryoso ko siyang tinignan.

"So? Hindi ka kailanman papasa sa taste ko. Magkasalungat kayong dalawa kaya wa'g ka ng mangarap." Sabi niya.

"Mangarap? Baka ikaw diyan yung nangangarap!" Napatawa ako sa sinabi niya.

Hindi mo siguro alam na akin ang pinakamalaking negosyo dito sa Alegria. Imposibleng di ka pa nakakabili ng produkto namin! Hindi na ako makapaghintay na malaman mong mayaman ako. Humanda ka!

"Gusto kong sumuka sa mga pinagsasabi mo." Aniya.

"Noong isang araw pa ako sumusuka pagnakikita kita."

Pinapagalitan kami halos araw-araw ng mga teacher. Akala nila close kami pero ang totoo, nagbabangayan lang kami.

Sht! Hindi matanggal sa isipan ko yung sinabi niyang mayaman ang ex niya. So... nagka boyfriend na siya? Ano naman kaya ang mukha non? Ayaw kong malaman pero nabigla ako at nagkaboyfriend na siya sa sama ng ugali niya? Tapos pinapamukha niya pa parati sakin na mahirap lang ako (kahit hindi). Natatakot tuloy akong sabihin sa kanya ang totoo, baka magpakabait siya para maakit ako.

Gulat ako nang isang araw ay nakita kong magkaibigan na sila ni April. Mabait si April kaya inaabuso iya ng mga estudyante, naaawa ako kaya pinagtatanggol ko siya at tinutulungan. Nasanay na rin kasi akong tumulong sa mga nagtatrabaho sa negosyo ng papa ko. Kaya tinutulungan ko rin ang papa niya.

Nagkatinginan kami nang binisita niya ako isang hapon sa school, kumakanta ako sa club namin. Gusto ko talaga ang music. Sarap makinig at sarap kumanta. Tinitigan niya ako nang nakakunot ang noo, bakas parin sa mukha niya ang galit, pero may kung ano sa tingin niya at sa unang pagkakataon, kinakabahan ako habang kumakanta dito.

"Weh? Di mo alam eh close na close kayo ni April?" Narinig ko yung sarcasm or bitterness sa boses niya nang tinanong ako.

Di ko siya masisisi kasi nakita niyang nag holding-hands kami ni April nung isang araw. Hindi ko rin alam bakit naglahad si April ng kamay. Ang alam ko lang, hindi ko alam kung paano ko tatanggihan ang kamay niya, kaya hinawakan ko na lang. Nakita niya iyon at siguro ay yun ang punto niya sa sinabi niya ngayon.

"We'll do it all... everything... on our own...We don't need... Anything... Or anyone... If I lay here... If I just lay here... Would you lie with me... And just forget the world?" Kinantahan ko siya sa harap ng field.

Kaming dalawa lang ang nandito. Kakaalis lang ni April. Gusto kong i-prove sa sarili ko na hindi ako kinakabahan nung una niya akong nakitang kumanta. Pero nabigo ako kasi hanggang ngayon, kinakabahan parin ako. Pinagpapawisan at halos manginig ang kamay ko habang nag s-strum ng gitara.

"Di mo man lang ba ako papansinin? Heto ako at nagpapapansin sayo at kinakantahan ka at eto ka mukhang mas gugustuhin pang umupo dun sa kabila kesa dito sa tabi ko?" Tanong ko nang nakita siyang mukhang di nakikinig at nakatingin lang sa malayo.

"Nagustuhan mo ba?" Tanong ko.

"Magaling ka." Tumango siya.

"Yun lang?" Hinawakan ko ang pisngi niya.

Napatingin siya sakin. "A-Ano ang gusto mong marinig?"

Napatingin ako sa pulang labi niya. Siguro ang lambot ng labi niya. Siguro matamis yung halik niya. Hindi ko alam pero bakit pinagpapawisan ako ng sobra ngayon at bakit di ko maiwasang di tumingin sa labi niya?

Napalunok ako. Hindi pwede. Gusto niya ng mayaman, at pag nalaman niyang mayaman ako... maaring magugustuhan niya lang ako dahil dun at ayaw kong mangyari yun. Tumingala ako at nilagay ang kamay ko sa noo.

Sht! Kahit nakatingin ako sa araw, labi niya parin ang iniisip ko. Napahawak ako sa dibdib ko, ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit ganito.

Nainis ako sa sarili ko nang sumali siya ng Ms Intrams. Ako yung nag suggest kay Mrs Gonzalo. Nainis din ako kasi akala ko hindi niya yun tatanggapin. Iniisip ko pa lang kung anong gagawin niya, naiinis na ako sa sarili ko.

Hinalikan ko siya sa inis ko... sa library. Walang tao. Akala ko pagkatapos ko siyang mahalikan, mawala na yung attraction ko sa kanya pero nagkamali ako, mas lumala yata.

Sa sobrang bilis ng paghalik ko sa kanya, hindi ko na matandaan yung pakiramdam ng labi niya, gusto ko na lang ulitin ulit. Tangina! Naaadik na yata ako sa kanya. First kiss ko yun pero alam kong hindi lang dapat ganun ang kiss.

Nang nakita ko na siya sa stage, hindi ko makontrol ang emosyon ko. Inis na inis ako sa kanya. Paano siya nakakangiti diyan? Paano siya nagpapacute sa lahat ng tao? Hindi pwede sakin yun!

Panay ang picture ni Ron sa kanya at iba pang lalaking may gusto sa kanya. Hindi pwedeng ganun! Hindi pwedeng babasta-bastahin lang nila yung pagpipicture sa kanya.

"Anong problema mo, bro?" Tanong ni Leo.

Natauhan ako sa sinabi niya, "W-Wala."

"Kanina pa masama ang tingin mo sa kanila Ron ah? Makisaya ka naman! Ang ganda kaya ni Rosie! Kinis talaga ng legs niya no? Yung hita alam mo talagang masarap- Bakit?"

Ginulo ko ang buhok ko at nagsikap na iwasan ang pagsuntok sa kanya.

Umatras siya nang nakita ang nag aalab na galit sa mata ko.

"Anong nangyari sayo?" Tanong niya.

Napatingin naman siya kay April. Nagpatulong siya sakin kanina. Nanghiram ng jersey kaya pinahiram ko. Pero hindi ko matignan si April kasi hinahanap ng paningin ko si Rosie.

"Patingin!" Sigaw ni Louie sa kay Ron.

Pinagkaguluhan nila ang cellphone ni Ron na may mga picture ni Rosie.

"Patingin rin!" Sabi ko.

Napabuntong-hininga si Leo at binigay sakin ang cellphone.

Limang shots na si Rosie lang. Isang nakangiti. Isang whole body. Isang hita, dibdib at legs niya lang. Dinelete ko agad ang tatlong sumunod na picture.

"Jacob! Anong ginawa mo?" Nagwala silang apat pero hinayaan ko na.

Mga bwiset! Ang mamanyak niyo!

Nanalo siya at maraming mas lalong humanga sa kanya. Hindi ko na talaga mapigilan ang galit ko kaya napagbuntungan ko na siya. Nagalit din siya pero ganun dapat yun diba? Ilang buwan ang nakalipas, lagi kaming nagtatalo, hindi pwedeng ngayon, nanlalambot na ako sa kanya.

Nang nalaman niyang mayaman ako, nagwalk out siya. Hindi ko inasahan yung pag wa-walk out niya. Natahimik din sina Leo at mukhang nalaman din nilang may gusto ako kay Rosie. Wala akong pakealam.

Natauhan ako nang sinampal niya ako. Umiyak siya. Yun na yata ang pinaka masakit kong nakita... ang makita siyang umiyak.

Sinundan ko siya papuntang bahay nila. Wala akong pakealam kung mabasa ako sa ulan, ang importante mabalik ulit siya sakin, matignan niya ulit ako nang di umiiyak, malaman niya lang na gusto ko siya, mabasa na kung mabasa...

At alam ko sa sarili kong kung gusto niya man ang pera ko, wala na akong pakealam kasi gusto ko siya.

Bago ako nag birthday, nalaman kong mahal niya rin ako. October 17.

"Sorry dahil mahal din kita." Aniya.

Electricity na talaga siguro yung bumugso sakin. Galing paa hanggang ulo. Sobrang saya ko. Akin siya. Sakin ang puso niya.

Hinalikan ko siya. Hindi ko mapigilan ang pag gapang ng kamay ko a buong katawan niya. Gusto kong angkinin siya. Gusto kong markahan siya ng pangalan ko. Ayaw ko ng magkahiwalay kami. Ganito pala ang feeling... yung feeling na gusto mo maging parte siya ng buhay mo. Gusto mong lagi siyang nandiyan.

Pinigilan ko ang sarili ko sa kubo. Basang basa kaming dalawa. Bakat sa damit niya yung hubog ng katawan niya. Yung bra niya, kitang kita ko na... Ang ganda ganda niya talaga... at akin siya. Napailing ako at napapikit. Nag iinit na ako pag naiisip kong gusto niya rin ako... mahal niya rin ako. Ibig sabihin iniisip niya rin ang labi ko? Ibig sabihin iniisip niya rin ang mga halik namin? Hindi rin siya makatulog sa kakaisip sakin?

"Ba't ka lumalayo sakin, Jacob? May problema ba?" Tanong niya habang umaatras ako sa kanya.

Hindi ko na mapigilan ang init ng katawan ko.

"Jacob! Nafu-frustrate na ako, anong problema mo-"

Natatakot siyang may problema ulit kaming dalawa na ang totoo, "Ang problema ko ay eto."

Tinulak ko siya sa bench at hinalikan. Yes! Eto ang gusto ko! Parang kanina ko pa pinagbabawalan ang sarili ko sa gusto ko.

Napadaing siya sa halik ko.

Sheeeet! Ganun ang nagagawa ko sa kanya? Hindi ko na mapigilan talaga. Init na init na ako.

Pinaghiwalay ko ang magkabilang legs niya at idinikit ko ang sarili ko sa kanya. Kanina pa ako na tuturn on. Alam kong mali ito... Kung sasabihin niya sakin tumigil ako ngayon din, titigil talaga ako pero kung dadaing siya palagi, hindi ko na talaga mapipigilan.

"Jacob, baka mabuntis ako."

Mas lalo akong nag init. Oo, Rosie... yun lang talaga ang nasa isip ko ngayon. Gusto kong mabuntis ko siya. Siya ang gusto kong makasama.

Itinaboy ko siya nung birthday ko dahil nalaman kong si Callix yung ex niya. Sinungaling! Akala ko ako ang una niya. Shet! Yung pinsan ko pala? Wala bang ibang tao dito sa mundo? Pinsan ko pa talaga?

Nasusuka ako habang iniisip kong nag shi-share kami ni Callix. Sabi ni Callix, lahat ng naging ex niya ay nasubukan niya na. Ibig sabihin pati si Rosie? Hindi ko kayang isipin na dumadaing at tinatawag niya ang pangalan ni Callix habang nag ka-climax sila. SHT! Tangina! Naiiyak ako sa inis! Hindi ko masisisi si Callix! Talagang nakakahalina si Rosie! Naiinis ako kay Rosie... kasi hindi niya sinabi. Kasi nagsinungaling siya.

Tama kaya na itinaboy ko siya?

Binisita ko siya sa bahay nila. Di ako pumasok dahil alam kong galit parin siya sakin. Pahuhupain ko muna ang galit niya tulad noong nagalit siya sakin, isang buwan bago niya ako pinansin ngoon... baka mas mahabang panahon pa ang kailangan niya ngayon. Galit din ako sa kanya pero tangina, mahal ko siya masyado na hindi ko kayang magalit sa kanya ng matagal. Wala na akong pakealam kung sinabi ni Callix na mahal niya pa yung huling ex niya na sigurado akong si Rosie. Wala din akong pakealam kung nagsinungaling siya sakin na virgin pa siya, ang importante ay akin siya ngayon.

"Jacob, kasi... bumalik na nang Maynila sina Rosie." Sagot ni Auntie Precy nang sa wakas ay nagdesisyon akong puntahan siya sa bahay nila. Nabitiwan ko ang white roses na dala ko. Pasukan na bukas ah?

"Kailan po ang balik niya?" Napalunok ako.

"Ewan ko. Sa Maynila na siya mag aaral eh. Nasa New Zealand kasi ang mama at papa niya kaya balik Maynila na sila."

Hindi ako makapagsalita. Sigurado akong yun ang pinakamalaking pagkakamali sa buong buhay ko. Ang pagtaboy sa kanya sa walang hiyang kadahilanan.

"TANGINA!" Sigaw ko pagkarating ng bahay. "PA! Mag hahighschool ako sa Maynila!" Sigaw ko.

"Jacob, ano bang problema mo?" Tanong ni Papa.

Inaawat na ako ng mga katulong at guard namin sa bahay. Nakabasag na ako ng flower vase pagkarating ko dito. Achievement nga na di ko binangga yung Hummer.

"Wala si Rosie! Umalis! Nasa Maynila! Pa! Mag Mamaynila din ako!" Sobrang huramentado ang naramdaman ko.

Frustrated na ako masyado. Ilang linggo kaming di nagkikita at di nagkakausap. Sa huling kita pa namin, itinaboy ko siya at sinampal niya ako.

Bullsht! Hindi pwede! Mamatay ako! Sht! Paano ako? Anong mangyayari sakin? Rosie! Bakit mo ako iniwan!?

Ginulo ko ang buhok ko at dumiretso sa kwarto.

"Jacob, hindi pwede. Naka enrol ka na. Tsaka, kasalanan mo rin yan eh. Padalos-dalos ka. Itinaboy mo siya kaya ayun umalis nga." Sabi ni Papa.

Sinuntok ko yung haligi ng kwarto ko. Dumugo na ang kamao ko. Kanina pa ako sumusuntok ng mga matitigas na bagay. Sht! Rosie!

"Pa! Luluwas akong Maynila bukas! Sht! Wala akong pakealam kung ako naman yung itataboy niya dun. Hindi madali, pa! Yung thesis namin? Yung upuan ko?! Lahat isinisigaw ang pangalan niya! Paano ko matatapos yung thesis kung wala siya? At kung yung mga pangungusap dun ay isinisigaw na kanya yun? Sht!"

Magmamakaawa ako sa kanya.

Naisip ko yung sa kubo. Hindi ako sigurado sa ginawa ko dun. Ang alam ko, tinanggal ko yung akin bago ako nilabasan pero baka sakaling hindi yun tuluyang safe. God! Sana nabuntis ko siya. Hindi siya pwedeng mawala sakin.

Sana nabuntis ko siya. Hahanapin ko siya bukas. Aabsent ako ng school. Kung buntis siya, sigurado akong di pa yun halata sa ngayon kaya bibisitahin ko siya linggo-linggo. Sana mabilis lumaki ang tiyan niya para agad akong magpakita.

"Sht! Di siya buntis!" Napamura ako sa sasakyan ko.

Isang buwan na ang nakalipas pero ang liit parin ng tiyan niya. Sht! Di siya buntis? Hindi pa ako makakasiguro. Gusto kong magpakita sa kanya pero natatakot ako.

"Hay! Ang ganda talaga ni Rosie, pre! Tingin ko talaga magkakabalikan na kami-"

Nailuwa ko yung beer na iniinom ko. Nag babar kami ng pinsan ko ngayon. Bukambibig niya si Rosie. Langya! Kahit sino siguro! Naiinis ako tuwing naiisip ko yun. Talaga bang may nangyari sa kanila?

"Hindi ko talaga makalimutan yung labi niya. Minsan kinakagat niya pa yun noon pag hinahaplos ko yung dibdib niya. Tsk! Tinamaan talaga ako- Okay ka lang ba, Jacob?"

Sukang-suka ako habang nakikinig sa kanya.

"CR lang ako." Sabi ko at umalis na.

Hindi ko kayang makinig. Kinakagat ni Rosie yung labi niya. Sht! Please! Sana nabuntis ko siya! Kinakagat niya ba yung labi niya kasi sarap na sarap siya kay Callix? Walang hiyang buhay. I need to move on...

Hindi pwedeng ganito. Mahal ni Callix si Rosie at mamahalin din ni Rosie si Callix soon.

Bumalik ako at nagpakalasing. Maraming kaibigang babae si Callix. Agad nila akong naging kaibigan din. Nakapikit na ako sa kalasingan pagkatapos naming sumayaw ni Grace.

"Jacob... alis tayo dito?" Hinaplos niya ang pisngi ko at hinalikan ako.

Si Rosie ba 'to? Hinalikan ko rin siya. Hindi ito si Rosie. Fck! Kilala ko ang labi ni Rosie at alam ko kung paano siya humalik. Pero ang labing iyon din ay humalik kay Callix. Kinakagat niya pa nga ang labi niya diba? Kinakagat niya sa sarap! Tangina!

Hinila ko ang buhok ni Grace at mas lalo kong binaon ang labi ko sa kanya. Narinig ko ang hiyawan nina Callix.

Narinig kong nag moan si Grace.

"Sarap mo Jacob..." Hinalikan ko siya sa leeg.

Sana si Rosie ito.

"Jacob, alis na tayo dito."

Hinila ko siya. Nag iinit na talaga ako... Kay Rosie. Hinila ko siya palabas ng bar, papuntang sasakyan ko. Dadalhin ko siya sa isang hotel at mag kunwaring siya si Rosie.

Pumikit ako at sinimulan ang sasakyan.

Binaba niya ang zipper ko habang nag didrive ako.

"Jacob, hindi na ako makapag hintay... Bilisan mo naman." Aniya.

"Saan ang bahay niyo?"

"Huh?" Tanong niya.

"Bahay niyo. Ihahatid kita."

"Huh? Akala ko..."

"Hindi. Sorry. Di ko kaya."

"Pero hinalikan mo ako kanina. Nilasing mo ako sa halik mo, wa'g mong sabihing di ka pa nag iinit sa lagay na yun?"

Kung nag init man ako kanina, dahil si Rosie ang iniisip ko. Sht! Kailan ko ba matatanggal si Rosie sa isipan ko?

Gumapang ang kamay niya sa pants ko.

"Umuwi ka na, please!" Sinarado ko ang zipper ko at lumabas ng sasakyan para pagbuksan siya. "Umuwi ka na. Inaantok na ako."

Kumunot ang noo niya. "Oh well, whatever! Next time?" Ngumisi siya.

Hindi ako makatingin sa kanya. Ilang beses pa yung naulit pero di ko maituloy. Tanginang Rosie na yan! Kumakagat pa ng labi pag nasasarapan sa ginawa ni Callix!?

Nakakainis tuwing naiisip ko ang mukha niyang kinakagat ang labi niya. Pumipikit din siguro siya sa sarap tulad ng ginagawa niya sakin?

PUTANGINAAAAAAAAAAAAAAAAA! BWISET NA BUHAY! SANA MAMATAY NA LANG AKO! ROSIE! SHT!

Lahat ng kanta ko bwiset kung hindi ako naiiyak, nasusuka ako. Para sa kanya lahat. Lahat ng kanta ko nakakarelate kaming dalawa... o baka ako lang?

Langyang Rosie na yan!

Una kaming nagkita sa bar. Hindi ako makapagsalita sa ekspresyon niya sa mukha niya. Hindi ko alam kung apektado ba siya o hindi. Sana umiyak siya. Nang malaman kong minahal niya talaga ako. Pero hindi... sinayaw niya si Callix.

Sumayaw ako kay Grace at isa pang kasama niya pero nakatingin ako sa kanya. The way she moves her hips... parang nag thu-thrust lang kay Callix. She's fcking killing me... Yung pagkakagat niya ng labi habang tinitignan ako.

GALIT NA GALIT NA AKO. Pero pinipigilan ko para kay Callix. Gusto ko ng aminin sa kanya ang totoong nangyari samin ni Rosie pero natatakot akong baka mas lalo pang magalit si Rosie sakin.

Paano kung gusto niya na si Callix? At ayaw niyang umamin?

"Kanino mo pineke ang virginity mo, sakin o kay Callix?" Sigaw ko sa kanya nang sa wakas ay nakapag usap na kaming dalawa sa loob ng CR.

"WALANG HIYA KA, JACOB!" Sinampal niya ako.

Lintek! Mahal na mahal ko parin siya! Lintek na buhay! Pagkatapos ng lahat! Lintek mahal na mahal ko parin siya? Yung labi niya parin ang distraction ko? Yung mata niya parin ang bumabasag sa puso ko? Yung iyak niya parin ang nakakapanlambot sakin? Lintek na pagmamahal na yan!

"NAPAKAWALANG HIYA MO! HINDING HINDI KITA BABALIKAN!" Sigaw niya bago siya umalis.

Liar! Babalik ka sakin! Aakitin kita! Sakin ka magkakagat ng labi, Rosie! Sakin ka lang magmamahal. Ako ang magiging huli mo... Masakit man yun sayo pero ako talaga... Sisiguraduhin ko yan.

"Jacob, tama na! Hindi ka na niya babalikan. I hate to break it to you, pero nagkamali ka lang talaga. Learn from your mistakes and move on-"

"Sht!" Sabay suntok ko sa kay Leo.

"Pare! Tama na!" Sigaw ni Louie.

"Wala akong pakealam! Kukunin ko kung anong akin!" Sigaw ko.

"Bro, baliw ka na. Hindi siya sayo..." Umiling si Teddy.

"Wala akong pakealam! Sa kanya lang ako magmamahal. Its now or never! Kaya hayaan niyo ako!" Sigaw ko sa kanila.

Natahimik lang sila. Nakita kong umiling si Ron habang tinitignan ako.

"Oo! Alam kong gusto mo rin siya noon! Magkaibigan tayo pero wala akong sinasanto diba? Ngayon, pati pinsan ko di ko sasantuhin-"

"Wa'g kang pakasigurado, Jacob. Paano kung di ka na niya tanggapin. Nasaktan mo siya. Kaya nga umiyak siya diba?" Tanong ni Ron.

"Sinaktan niya rin ako pero lintek at mahal ko parin siya. Hindi ako papayag na ako lang yung nagmamahal dito. Kung pwedeng magmakaawa ako sa kanya. Gagawin ko!"

Sabay-sabay silang umiling nang umalis ako. Hinalikan ni Callix si Rosie habang tumutugtog ako sa harapan, talagang mag wawala ako.

Ang lamig lamig ko na sa kakahintay kay Rosie sa gitna ng ulan. Parang bading na umiiyak habang umuulan. Langya talaga! Bakit ba ganito? Bakit pakiramdam ko, di pwedeng hindi kami. Parang di ko malalagpasan ang buhay na 'to kung hindi kami ang magkakatuluyan? Bakit ganito?

"Rosie, sabihin mo sakin kung anong pwede kong gawin mapatawad mo ako. Sabihin mo sakin kasi takot na akong magdesisyon ng kahit ano. Ayoko ng magkamali ulit. Ayoko ng mawala ka ulit."

"Di na kailangan, Jacob. Kasi wala na ako sayo, noon pa." Aniya.

Grabe yung luha ko. Buti na lang at umuulan. Pula din ang mga mata ni Rosie.

"Rosie, Kilala mo ako! Alam mong di kita titigilan! Bakit di mo ako maharap? Umiiyak ka ba? Mahal mo paba ako?"

Inanyayahan siya sa kasal ng ate ni Callix.

Nahalikan ko siya sa loob ng saakyan ko. Alam kong nandyan si Callix sa labas na naghihintay samin pero binalewala ko. Lasing ako sa halik niya. Pumipikit siya at ramdam na ramdam ko na mahal niya parin ako. May pag asa pa ako! Alam ko yun! Pero kumalas siya nang kinatok kami ni Callix. Bullsht! Pati halik niya nagmamakaawa ako? Konting oras lang nagmamakaawa na ako sa kanya.

Nanalo kami sa game ng reception. Pinaglalaruan yata ako ng tadhana nang gagamitin pa yung bibig sa pag soot ng garter sa legs niya.

Namula siya kaya nasiyahan ako sa ginawa ko. That's it, Rosie, ako yung mahal mo. Sakin mo lang dapat yan maramdaman.

Nag outing kami dahil sa panalo namin ni Rosie. Nakakainis at sumama pa sina Callix at yung Karl na yun na mukhang may gusto rin kay Rosie.

Nagwalk out nang bigla si Rosie habang nilalandi ako ni Belle.

Sinundan ko siya. Inaway niya ako. Sinumbatan. Pero sobrang saya ko dahil nagseselos siya! Sobrang saya ko!

"OO! VIRGIN PA AKO NUN! TANGINA MO! Pinagtabuyan mo ako para sa wala! Sabi na sayo virgin pa ako diba? Tangina ikaw ang nakauna! At ikaw lang ang may marka sakin! Tangina mo di ka worth it!" Sigaw niya sakin.

WHAT? Wala na akong pakealam kung virgin pa siya noon o hindi pero talagang virgin pa pala siya nun? Ibig sabihin ako lang talaga?

"Rosie!" Niyugyog ko ang balikat niya. "Wala akong pakealam! Wala akong pakealam sa nangyari dati ang gusto ko ay yung ngayon... Gusto kong ibalik lahat! Please! Sorry! Please... Huminahon ka." Sabi ko.

"Walang hiya ka! Anong klase kang pinsan!" Sigaw ni Callix at sinuntok ako.

Sige Callix! Mabuti na yang malaman mong kami ni Rosie ang para sa isa't-isa. Sinungaling karin ano? Sabi mo natikman mo siya? Naging pinsan pa kita!? Sige! Magpapasuntok ako kai inahas ko siya. Inibig ko si Rosie sa likuran niya.

"Isang tanong, isang sagot, Jacob. Mahal mo ba si Rosie?"

"Sagad sa buto, bro. Pero di ako magsosorry." Sabi ko.

Binugbog niya ako pero wala akong pakealam. Mahal ko si Rosie. Patayin niyo man ako ngayon, mamahalin ko parin siya.

Yinakap ko si Rosie. Pagkatapos nang lahat na nangyari, kami parin. Takot na takot na akong mawala siya ulit sakin. Paano kung may biglang sumulpot na may gusto sa kanya at akitin siya? Paano kung iba na ang gusto niya.

Nakakatakot ang lahat pero dahil mahal na mahal ko siya magbabakasakali ako. Para sa kanya lahat ng 'to. Dahil hindi ko na kayang mawala ulit siya sakin. Kung nabaliw ako nang nawala siya sakin isang bese, baka sa pangalawa, mamatay na talaga ako.

"Jacobbb..." Bulong niya sakin habang hinahalikan ko ang leeg niya.

Gumapang ang kamay niya sa abs ko. Umamba siyang tatanggalin ang t-shirt ko kaya tinanggal ko na. Nalaglag ang panga niya sa abs ko. Mejo pawis na rin ako at nag iinit na. Napangiti ako sa ekspresyon niya.

Pinaghiwalay ko ang legs niya.

"Mamaya na, Rosie..." Bulong ko.

Sumimangot siya habang hinahalikan ko ulit sa leeg. Nakita kong ngumisi siya at idiniin niya ang sarili niya sakin.

Hindi ko yata siya kayang bitinin. Ako mismo natetempt na sa kanya eh.

"Jacob, mahal na mahal kita." Bulong niya sakin.

Kinagat niya ang labi niya bago ako hinalikan.

Umiling ako at hinubad na ang t-shirt niya.

Kinuha ko ang pulang box na nasa unan ko. Bukas ko pa sana siya ibibigay sa birthday ko pero narealize kong di na ako makapaghintay. Bukas, isosorpresa ko ulit siya pero ngayon ang unang pagkakataong tatanungin ko siya...

"Pakasalan mo ako, Rosie." Sabi ko habang binubuksan ang box at nakita niya ang singsing.

Biglang-bigla siya. Napatingin siya sakin... pabalik sa singsing. Ngumisi siya at umiyak. Yinakap niya ako at hinalikan.

"Alam kong ayaw mong magmadali pero gusto ko ng kasiguraduhan. Pagsinoot mo 'to, maiibsan ang mga pangamba ko."

Naglahad siya ng kamay. Isinoot ko 'to sa daliri niya.

Yinakap niya ulit ako, "Mahal na mahal kita, Jacob." Aniya.

"Mas mahal kita. At alam mo yun. Kaya wa'g ka ng makipagtalo." Tumawa ako at hinalikan ulit ang leeg niya. "Rosie, binyagan natin ang singsing."

Hinalikan ko siya galing leeg pababa ng dibdib niya.

"Jacob..." Tawag niya.

Napangisi ulit ako.

"Sisiguraduhin kong gabi gabi mong babanggitin ang pangalan mo, Rosie..."

Nakita kong uminit ang pisngi niya nang nakita akong nakangiti.

"Hinding hindi ka na ulit magbabakasakali sa pag ibig ko, palagi akong nandito, kahit anong mangyari. Mamahalin kita. At aanakan ng marami."

Humalakhak siya sa sinabi ko at hinila niya ang mukha ko sa kanya para halikan.