Sarina pov.

De man loopt naar mij toe. Opeens gebeurd er iets. Een flits is Elandor weg. Ik hoor een

Kreun. Ik kijk naar rechts en zie pap Elandor vast houden tegen een boom. Twee armen pakken mij vast. Ik kijk en zie mam.

" kom we gaan terug naar huis", zegt mam. Ik knik. Ik en mam lopen weg van pap en Elandor. Ik hoor pap hele erge dingen tegen Elandor zeggen.

"Lieverd kijk maar niet achterom", zegt mam. Ik knik.

Als we weer terug zijn komt Eline met tranen in haar ogen naar mij toe gerent. Ze geeft mij een knuffel.

Mam geeft mij ook een knuffel. Als ze mij los laten zie ik pap naast mij staan. "Lieverd die man zal je nooit meer zien", zegt hij lief. Pap pakt mij op en ik geef hem een knuffel.

Tranen springen in mijn ogen. "Mam, pap ik was zo bang", zg. ik huilend. "Het is nu voorbij", zeg mam.

Pap veegt mijn tranen weg.

VIJF JAAR LATER...

Ik ben nu tien jaar. Alice noemt mij steeds een tiener. Ik vind het wel leuk.

Ik zit in mijn kamer. Ik ben zo fan van one direction. Pap word er echt gek van als ik begin te zingen. Eigenlijk word iedereen er gek van. Ik heb mijn hele kamer vol geplakt met posters van one direction.

De leukste van de vijf vind ik zayn. Ik heb ook een armband om met een foto van hem. Ik kan er wel uren naar staren.

"Sarina je eten is klaar", roept mam van beneden. " kom eraan", zeg ik.

Ik sta op van mijn bed en loop naar de deur.

Een ding vind ik nog steeds eng. Als ik naar de winkels ga kijk ik de hele tijd om mij heen of ik elandor zie. Pap zegt de hele tijd dat hij weg is, hij zegt niet waar heen, ik denk dat hij bedoelt dat hij dood is, ik geloof het niet.

Ik doe de deur van mijn kamer dicht en loop naar beneden.

WAT VONDEN JULLIE ER VAN?

Echt heel erg bedankt als je dit boek leest :)

Xxx Lisa