Juule had die nacht niet veel geslapen, haar hoofd zat vol met gedachten, twijfels en angst. Ze was bang om wat haar vader zou gaan doen, want dat hij haar niet als koningin wilde was duidelijk. Maar wat zijn plan wel was, en wat er nu met haar zou gebeuren wist ze niet. Ook de twijfels of ze dit leven wilde, kwamen over haar heen. Het was haar altijd geleerd dat ze later gewoon met een rijke man zou trouwen en het huiswerk zou gaan doen. Maar nu, hoe zou haar toekomst eruit zien?Haar knorrende maag was voor Juule een teken dat ze naar beneden zou moeten gaan voor het ontbijt. Met tegenzin stapte ze uit bed en deed ze iets over haar nachtjapon. Terwijl ze met de trap naar beneden liep kon ze horen dat haar ouders weer aan het discussiëren waren. Ook het onderwerp was nog hetzelfde gebleven. Juule bleef op de trap zitten uit nieuwsgierigheid, ze hoopte om antwoord te krijgen op haar twijfels en angsten.'Catriona Rosalind Griffith!' schreeuwde haar vader. Juule schrok dat haar vader haar moeders volledige naam zei, dat kon maar een ding betekenen, Duux was erg boos en het niet eens met zijn vrouw. 'Ik accepteer dit niet, ze is onze dochter,' schreeuwde Catriona boos terug met nadruk op het woord dochter.'Precies dochter, het is een meisje. Als dit een van mijn zonen was geweest was dit een ander verhaal geweest,' antwoordde Duux. Juule probeerde haar tranen weg te slikken, ze wist dat haar vader haar altijd al minder had gevonden, maar dit had ze niet verwacht.'Zo is het genoeg, ze is een van onze kinderen, ze is een nakomeling van jou zoals je altijd wilde dat het zou gaan,' zei Catriona. 'Dat was misschien zo, maar nu wil ik het niet meer. Als die mislukking van een Faolan het niet kan, ga ik zelf op zoek naar iemand die het wel kan. Een sterke jongen die kan vechten, er goed uitziet en kan regeren,' vertelde Duux. 'Nou succes met het zoeken dan, maar hij moet nog steeds het zwaard uit de steen halen. En de steen heeft al gekozen, de steen heeft Juule gekozen,' zei Catriona.'Nee dat heeft ze niet, ze heeft het zwaard er nooit volledig uit gehaald,' Beitte Duux, Catriona toe. 'Ik ben verbaasd dat jij de regels van de steen niet kent. Hij die het zwaard uit de steen kan halen zal regeren' zei Catriona met nadruk op kan. 'Dat betekent dus niet dat ze hem er helemaal uit gehaald hoeft te hebben, ze moet alleen in staat zijn om het te doen, en dat is haar gelukt. Er zijn twee manieren hoe nu iemand anders kan regeren, of Juule regeert voor twintig jaar, of ze overlijdt voor die tijd. Maar zolang dat nog niet gebeurd is, zal zij de uitverkorenen zijn,' vertelde Catriona. Nadat Catriona dit had verteld, viel er een stilte. Alleen de kleine kuchjes van haar vader verbroken de stilte. Juule wou zich omdraaien om weer naar boven te lopen, toen haar vader iets zijn waardoor ze toch bleef zitten. 'Dan heb ik dus nog maar een optie, ze moet dood'. Uit schrik verlamde heel Juule's lichaam, ze staarde voor haar uit en probeerde haar gedachten te veranderen. Maar het lukte niet, ze kon alleen maar voor haar zien hoe haar vader haar zou vermoordde. Zodra dat ze het gevoel had dat ze de controle over haar lichaam terug had, rende ze richting de kamer van haar broer, Faolan.'Kan je weg gaan?' vroeg Faolan zodra Juule de deur open deed.'Ik, ik heb je hulp nodig Faolan,' zei Juule met een bibber in haar stem. 'Wat is er dan?' vroeg Faolan die nu geïnteresseerd was in Juule.Er was een korte stilte omdat Juule aan het nadenken was hoe ze dit het beste kon uitleggen aan Faolan, 'Vader wil mij dood,' Flapte ze er kort aan uit.'Hij wil watl?' zei Faolan verbaast terwijl hij Juule met grote ogen aanstaarde.'Hij wil mij dood, dan kan hij zelf iemand uitkiezen als leider van het volk,' vertelde Juule.'Dan gaan we een plan bedenken om dat te voorkomen, en wel nu meteen,' zei Faolan.