Chapter Fifty Two : Crazy

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Laurent's Point of View

"Uhmm .." ungol ko .

Kahit nakapikit , naalala ko ang mga nangyari kinagabihan.  Para akong nasa langit ng maalala ang mga tagpong iyon . Di ko iyon malilimutan . Kahit kailan . Napangiti ako sa aking iniisip at saka dahan-dahang dumilat .

Napataas ang aking kilay nang wala akong nakitang Euphemia sa aking tabi . Napabalikwas ako at saka bumangon sa kama ko . Agad ako nagpunta sa may walk-in bathroom ko pero walang Euphemia roon .

Lalabas na sana ako ng makita ko ang dugo sa bed sheet ng kama ko . Lihim akong napangiti sa nakita ko.  'She is already MINE !'

Lalabas na sana ako nang natigilan ako . Dahan-dahan akong napatingin sa ibaba ko . Ganun na lang ang pagkagulantang ko . "Shit !" Singhal ko sa aking sarili ng maalalang wala akong saplot ni isa .

Pagkabihis , nagmamadaling bumaba ako at hinanap ang aking hinahanap . "Euphemia !! Euphemia !!" Kinakabahan na ako .

Natigilan ako ng may maalala ako sa mga nangyari kahapon .

FLASHBACK ..

"In the depth of darkness , I will be your light . Ready to save you and bring you new life ." She stated before she kissed me .

She paused and as our lips parted , she forced a smile at kita ko ang pamumuo ng mga luha sa kanyang mga mata . "I want to be sinful if that is the last thing I can do ." Then she , again kissed me passionately . While me , playing deaf and ignoring her words that shattering my heart to pieces .

END OF FLASHBACK ..

Napaupo na lamang ako when I realized something . Is this the end ? Is this the end of .. us?

'Walang kayo Laurent . You assumed it because you and Euphemia have made love last night .' kontra ng aking isipan .

Pinalig ko ang aking ulo . Masakit . Mapanakit talaga ang isipan kong ito . Di man lang ako hayaang lumigaya kahit sa pag-aassume lang .

FLASHBACK ..

"Can you make love with me ? Ayokong isipin na ito ang una't huli . Pero ikaw lang ang nais kong makakuha ng regalong ito . I want to be yours , kahit mali . I want to be yours even for the first and last time . Kasi .. Laurent .." She paused and smiled .

I waited for the next thing she'll say . "Kasi , mahal kita Laurent ."

END OF FLASHBACK ..

Para akong nagising sa pagkakahimbing sa katagang iyon . Euphemia loves me .

'Pero bakit wala sya ? Bakit iniwan ka nya ?' kastigo ng aking isipan .

Alam mo yung tipong sana wala ka nang isip ? Kasi palagi ka nyang kokontrahin t bubungangaan ?

Pero totoo.  Kung mahal nga nya ako . Bakit nya ako iniwan ? Bakit nya ako iniwan ng walang pasabi ?

'Tanga ka ba Laurent ? Kung nagsabi sayo edi pinigilan mo ?'

"Tanginang isip . Wag kang sumabat !!" Bulyaw ko .

I realized that , nawala lang sa aking paningin si Euphemia , binubulyawan ko na ang bungangera kong isipan .

Nagpunta ako sa kusina upang kumuha ng tubig . Wala akong balak mag blood tablet dahil kagabi lang , kinagat ko si Euphemia dahil di ko na nakontrol ang nararamdaman ko .

Pagpasok ko sa kusina , agad akong natigilan .

"Hi there ."

Napaatras ako ng makilala ang babaeng nasa loob ng kusina . Totoo ba ito ? O namamalikmata lang ako ?

A.N : Watdapak !!!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro