Falls idee was om een gebouw te gebruiken dat al een hele tijd leeg stond. Dat gebouw zouden we opdelen in verschillende kamers met ieder hun eigen thema. We zouden ze versieren, schilderen en er toestellen in zetten die ook leuk zijn voor volwassenen. Het doel van het gebouw was dat mensen met elk thema foto's en selfies konden maken en tegelijkertijd veel plezier hebben. In de mensenwereld heb je ook zoiets. Dat heet WONDR. Daar had Fall het ook op gebaseerd. En om het nog extra leuk te maken hadden we voor de bovenste verdieping een lasergame bedacht.

We vonden het allemaal een perfect plan en begonnen met het uitstippelen van project Selfy Experience. Uiteindelijk hadden we een perfect plan voor ons idee. We begonnen met alle voorbereidingen. We kochten verf, huurden bouwvakkers in en kochten alle decoratie en toestellen die we nodig hadden. Gelukkig hadden we geen bepaald budget. Anders zouden we er ver overheen gegaan zijn.

Vandaag is de dag dat we moeten strijden. Ik wilde om half 6 al op staan, zoals Haley, Fall en ik hadden afgesproken maar ik werd opzettelijk in het bed gehouden door Jack die zijn armen stevig om mij heen had geslagen. Ik had ook niet echt het idee dat zij iets uitgestippeld of gepland hadden. Wat ik wel fijn vond was dat ons project 2 kilometer bij hun bouwgrond vandaan was.

Ondanks alle vertraging zat het niet enorm tegen. Deels ook, omdat de bouwvakkers al om 5 uur al waren begonnen met klussen. Toen we er aan kwamen leek het gebouw bijna splinternieuw. Hij was prachtig wit en aan de voorkant zaten gigantische ramen waardoor je alles in de kamer kon zien. Ik vond het prachtig.

'Die hebben erg goed hun best gedaan.' Zei Haley verbaasd, maar toch blij.

'Kom, wij moeten ook maar eens aan de slag.' Zei ik.

Ik duwde de grote ingang van het gebouw open en hield hem open voor Haley en Fall. We hadden bedacht dat Haley de eerste verdieping zou doen, want die had hoogtevrees, Fall de tweede.en ik de derde. Bovenste zouden we met z'n allen doen, omdat het daar donker moest zijn en je toch niet zag hoe hoog je zat.

'Succes meiden. Tot zo!' Riep ik terwijl ik de trap op ging.

Op mijn verdieping waren 2 kamers, zoals op elke verdieping. Ik zou van de eerste kamer een glow in the dark kamer maken. Ik zette al mijn spullen neer in de eerste kamer en pakte de zwarte verf. Ik hoefde niet op te passen voor de vloer. Daar zou zo door de klussers neonlaminaat in gelegd worden. En ja, ik heb inderdaad ergens neon laminaat gevonden. Vraag me niet hoe.

Het was een behoorlijke klus maar het lukte me wel. Na een uurtje zag de hele kamer zwart van de zwarte verf. Gelukkig hoefde ik niet te wachten voordat de verf opgedroogd was. Ik boorde eerst 2 schommelschroeven in de bovenkant van de ruimte. Daarna hing ik glow in the darktouw aan de schommelschroeven. Als zitje had ik een normale, houten plank bedacht, die ik uiteraard eerst met opengeknipte glow in the dark sticks had bekladderd. Ik was nu al trots op het resultaat, en het was nog niet eens af. Ik plakte allemaal glow in de dark sterren aan het plafond en de muren. Als finish had ik allemaal neon ballenbakballen over de grond gezaaid. Ik keek trots naar het resultaat.

Het was inmiddels al 12 uur 's middags. Ik moest snel verder met de tweede kamer. Deze kamer werd eigenlijk 1 grote illusie. Ik zou er eigenlijk een normale huiskamer van maken, maar dan met al het meubilair grijs of zwart. Het werd dus eigenlijk zo'n kamer die je altijd op oude films ziet. Hier het resultaat:

Ik voelde mezelf al in de war toen ik de kamer bekeek na mijn harde werk. Maar ik was er erg trots op. Nu konden we met z'n drieën beginnen aan de lasergame ruimte.

'Is het bij jou een beetje gelukt?' Vroeg Fall mij.

'Aanschouw het resultaat.' Grijnsde ik. Ik hield de deur voor haar open zodat ze naar binnen kon kijken.

'Wow.' Zei ze ademloos. 'Dit is echt gaaf!'

Haley kwam inmiddels ook aanslenteren. Ook zij nam een kijkje in de grijze kamer.

'Wow. Dat is heel vreemd.' Zei ze verbaasd.

'Dat zeker. Kom, dan gaan we naar boven.' Zei ik grinnikend.

Zelf zat ik al van top tot teen onder de verf. Ik leek wel een standbeeld die in de grijze kamer thuis hoorde. We kwamen boven en deden de deur open. Gek genoeg was alles daar al klaar. Er waren hindernissen, wandkleden en zelfs alle lasergear was er al. Blijkbaar hadden de klussers ook deze verdieping al onder handen genomen.

'Wauw! Die mannen hebben hun geld dik en dwars verdiend.' Zei Haley goedkeurend. 'Nu alleen het bord met "Selfy Experience" nog. We gaan lekker girls!'

We gaven elkaar alledrie een high five en liepen weer naar beneden. De klussers waren net bezig om hun spul weer in te pakken. Ik rende snel naar ze toe en gaf ze het dubbele van de oorspronkelijk afgesproken kosten. Ze waren mij allemaal erg dankbaar.

'Zullen we het zo doen?' Vroeg Haley terwijl ze met het podlood sierlijk over het stuk hout bewoog.

'Nee, dat is veel te netjes.' Zeiden Fall en ik tegelijkertijd. We keken elkaar verbaasd aan en begonnen te lachen.

'Laat mij maar.' Zei Fall.

'En mij ook.' Zei ik.

Het eindresultaat was echt heel erg goed.

We wisten helaas niet of dit ook goed geneog zou zijn om te kunnen winnen van de jongens. We hadden werkelijk waar geen idee wat zij hadden gemaakt. We ruimden alle spullen op en namen het mee terug naar het packhuis. Morgen zouden de packleden onze activiteiten uitproberen. Dan zouden we ook weten wie gewonnen had. Toen we bij het packhuis aankwamen, kwamen de jongens er ook net aan.

'Zo, lekker aan het klussen geweest zie ik wel?' Grijnsde Jack toen hij ons zag. De jongens begonnen allemaal te lachen.

'Zo, geen ene reet gedaan zie ik wel?' Kaatste ik grijnzend terug. 'Jullie jongens zijn ook echt allemaal hetzelfde hè. Onbegrijpelijk, lui en idioot.'

'Dat neem je terug.' Zei Jack.

'Helemaal niet. Het is nou eenmaal een feit.'

Ik wist dat ik moest maken dat ik weg kwam. Ik rende het packhuis binnen en klapte de voordeur recht voor zijn neus dicht. Ik sprintte naar onze kamer, pakte een schoon setje kleding en nam een douche. Het zou echt een eeuwigheid gaan duren voordat alle verf uit mijn haar zou zijn. Ik hoorde Jack inmiddels ook al de kamer in komen.

'Kom hier. Ik wil je persoonlijk afmaken voor die woorden van zonet.' Hoorde ik hem grijnzend roepen onder het gekletter van de douche door.

'Zometeen als ik klaar ben met douchen, en dat gaat nog wel even duren.' Riep ik grijnzend terug. Ik besloot hem toen maar te negeren.

Na ongeveer een half uur odner de douche was de verf eindelijk uit mijn haar en van mijn gezicht. Ik droogde mezelf af en deed mijn schone setje kleding aan. Ik draaide het slot van de badkamer weer open. De seconde nadat ik dat deed werd ik door Jack vastgepakt en in het bed geslingerd.

'En nu neem je je woorden van zonet terug.' Grijnsde hij speels.

'Helemaal niet.' Grijnsde ik terug.

Toen probeerde hij maar een andere strategie. Hij begon me keihard te kietelen. Ik proestte het uit van het lachen.

'Nee...nee stop alsjeblieft!' Gilde ik lachend.

'Alleen als je je woorden terug neemt.' Grijnsde hij speels.

'Nooit.' Grijnsde ik terug.

Hij wilde doorgaan met kietelen maar ik sloot mijn ogen. Ik ging niet de controle over hem nemen. Ik wilde hem nu laten voelen wat ik in mijn hart voelde. Op dit moment was dat een heerlijk gevoel. Jack dacht blijkbaar dat ik de controle wilde nemen. Hij liet me meteen los en deed een stapje naar achteren.

'Wat doe je?' Vroeg hij aarzelend.

Ik opende mijn oogleden met de roze kleur weer in mijn ogen. Hij deinsde geschrokken weg, omdat hij wist dat dit hem de vorige keer heel veel pijn deed. Hij herstelde zich echter snel weer. Zijn groene ogen keken mij hoopvol aan.

'Is dat wat je nu voelt in je hart?' Vroeg hij voorzichtig. Ik knikte. Ik sloot mijn ogen weer en liet mijn nornale kleur terug komen.

Gelukkig voor mij was Jack niet weer op het idee gekomen om mij te kietelen. Hij ging op bed liggen en ik kroop dicht tegen hem aan. Hij begon speels allemaal kusjes te geven op de plek waar de mark zat. Ik grinnikte even omdat het kietelde.

'Weet je.' Begon ik. 'Ik hou wel van de nieuwere jij.'

'En ik hou nog altijd van dezelfde jou.'

Ik probeerde zo onopgemerkt te blozen maar dat mislukte. Ik hoorde hem zachtjes grinniken. Ik gaapte een paar keer. Mijn oogleden begonnen zwaar aan te voelen. Het was ook veel werk geweest vandaag.

'Trusten kleine.'

'Ik ben niet klein.' Bracht ik er nog moeizaam uit. Daarna werd ik meegenomen in een welverdiende en vredige slaap.