Een begrafenis, wat akelig, wat apart.

Een lijk in een kist, de grond in.

Waar een witgele huid gespannen stond over ingevallen wangen.

Oogbollen die als eerst vergingen.

Benige vingers, magere handen.

Langzaam verrottend vlees.

Verschillende beestjes, reducenten, op haar lichaam.

En dat alles binnen een week tijd.

Ja, een begrafenis vond hij akelig.

Maar hij wilde er bij zijn. Dat zou zijn afscheid van haar zijn.