Lieve Anicke,
Je was een goede vriendin. Een vriendin zoals beste vriendinnen horen te zijn.
Het spijt me echt, van uit de grond van mijn hart, dat ik dat niet ben -was, zoals jij.
Beste vriendinnen zijn er voor het leven, die laten elkaar niet in de steek.
Nooit.
Ik heb jou in de steek gelaten, en dat spijt me zeer. Je verdient beter, lieve Anicke.
Beter dan ik, een nep kind met een masker. Ik beloof je, alle geheimen die ik je heb verteld zijn waar. Allemaal.
Stuk voor stuk.
Er is gewoon veel dat ik je nooit verteld heb, uit angst je te verliezen aan de worsteling met het leven die ik zelf al verloren heb.
Ik ben van plan veel nu te vertellen, zolang je belooft steun te zoeken als het ook jou te veel wordt.
Ik weet dat ook jij het moeilijk hebt met alles, maar jij bent altijd al sterker geweest dan ik. Al vanaf het moment dat ik je ontmoette - ik denk dat we zes waren - was jij de sterkste van ons twee.
We waren in de speeltuin, aan het schommelen, toen er een groep oudere jongens aankwam. Met geweld en gemene woorden joegen ze ons van de schommels af. Of althans, dat probeerden ze. Jij trok je niet terug, jij weigerde op te geven. Uiteindelijk konden we blijven schommelen en werden we vriendinnen.
Of toen mijn ouders gingen scheiden en mijn vader een nieuwe vriendin kreeg - een echte trut, zoals je weet - bleef jij me troosten omdat ik het zwaar had, zeker nadat ik van mam niks meer hoorde.
Toen jouw vader een zware hartaanval kreeg, snikte je een paar keer, veegde je je tranen weg en ging je door.
Hier sla je je ook wel doorheen, dat weet ik zeker.
Binnen no-time staan de nieuwe bff's voor je in de rij, die jou aan het lachen zullen maken zoals je dat ook bij mij deed.
Als ik echt was geweest, levendig, dan was ik oprecht blij geweest, maar die verduisterende droevigheid kon zelfs jij niet verlichten. De enige die dat masker kon doorbreken met een enkele glimlach, was Thijmen, de jongen die je deze brief zal geven.
Het spijt me bae.
Mijn walrus, mijn guapalaña, mijn -bedenk zelf maar welke van mijn koosnaampjes voor jou je hier in wil vullen.

Ik zie je opnieuw wanneer jouw tijd komt, Anicke. Daarboven wacht ik.
Wees sterk.
Het is beter zo, ik was hier ongelukkig, maar dat zal ik nu niet meer zijn.

Liefs,
Merida