Hoofdstuk 15

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Bella pov.
~DROOM~
Ik ben op school. Het is een drukte van menigte. Mensen schreeuwen en praten door elkaar.
Ik sta bij mijn auto en kijk rond over de schoolparkeerplaats. Niemand geeft me een blik of kijkt naar mij. Het lijkt wel dat ze me niet zien. Ben ik onzichtbaar voor hun?
Ik kijk nog een keer naar iedereen. Mijn hoofd stopt voor een punt. Recht voor mij staat een Glimmende Volvo. Ik slik moeilijk.
"Ze zijn hier", zegt een stem in mijn hoofd. Angst voel ik meteen.
De deur van de school gaat open en de Cullens lopen naar buiten. Ze lopen allemaal naar de Volvo.
Mijn ogen zijn alleen op één iemand gericht.
Edward praat met zijn zussen en broers. Hij kijkt geen eens naar me.
Opeens draait hij zich om en hij kijkt me recht in de ogen aan. Mijn hard sneller. Ik wil wegrennen maar zijn blik houd me gevangen. Hij loopt naar me toe.
Opeens gilt iemand heel hard en hij draait zijn hoofd.
"Dit is mijn enigen kans", zegt een stem in mijn hoofd.
Snel draai ik me om en ren weg. Achter me is een groot bos en ik ren er naartoe. Ik spring over boomstammen en ontwijk takken van boeken.
Ik ren voor mijn leven.
Opeens is er een flits voor me. Edward staat voor mij en glimlacht naar mij.
Hij pakt me bij mij keel en tilt me op.
Zijne linker hand is voor mijn ogen en met zijn rechten hand houd hij mijn keel vast.
Ik zie hem niet. Ik zie alleen maar zwart voor mijn ogen.
"Nu ga ik je net als je vader vermoorden", zegt Edward.
Ik wil gil en wil me bevrijden uit zijn greep, maar hij is veel sterker dan mij.
Ik voel zijn adem dichter bij mijn nek komen. Zijn tanden groeven in mijn nek en ik zie zwart.

~EINDE DROOM~
Ik schik en ik voel opeens kouden handen voor mijn ogen. Was dit een droom?
Opeens zit er een doekje voor mijn mond. De geur maakt me duizelig. Ik wil bewegen maar ik voel dat iemand mijn armen vast heeft.
De geur laten mijn ogen dichtvallen. Ik probeer sterken te zijn om niet weg te zakken.
Maar ik hou het niet lang vol en mijn ogen vallen dicht en ik ben weg.

~SLAAPMIDDEL DROOM~
Ik ben in een zwarte tunnel.
"Hallo", zeg ik. Met stem galmt door de zwarte tunnel.
Opeens hoor ik stemmen. Alleen ik kan ze niet hard genoeg horen om te weten te komen van wie ze zijn.
Eerst hoor ik er een en later worden het er meer.
Opeens zie ik iets lichts aan het einde van de tunnel. Snel loop ik er naartoe.
Ik moet mijn handen voor mijn ogen doen voor het vele licht. Tussen mijn vingers kijk ik hoe ik verder loop.
De stemmen worden harden.
Ik zie een deur en loop ernaartoe. Als ik de deur open maak zijn de stemmen verdwenen. Ik loop verder.

~EINDE SLAAPMIDDEL DROOM~
Ik open mijn ogen. Snel doe ik mijn ogen half dicht door het vele licht die in mijn ogen schijnt.
Ik kijk naar een witte muur. Waar ben ik?
Ik draai mijn hoofd en zie Edward. Achter hem staat zijn familie.
Ik schik. Mijn hard gaat tekeer en mijn ogen worden groot. Angst is te zien in mijn ogen.

IK BEN ECHT HEEL ERG NIEUWSGIERIG WIE DIT VERHAAL ALLEMAAL LEZEN.
WILLEN JULLIE EEN REACTIE SCHRIJVEN DAT JE DIT VERHAAL LEEST ASJEBLIEFT.
DANKJEWEL ALVAST :)
VOTES & COMMENTS PLEASE.
♥️ XXX

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro