Bella pov.
Ik open mijn ogen en kijk om mij heen. "Waar ben ik?", zegt een stem in mijn hoofd.
Ik lig op een groot bed en ben in een kamer. Er zijn meer ramen dan muren maar er hangen wel gordijnen. Ik loop naar het raam en zie dat die op slot zit. Ben ik nog steeds bij de Cullens?
Ik ga zitten met mijn gezicht voor het raam. Ik zucht en er komt condens op het raam. Het word al een beetje donker.
Ik kijk een paar minuten naar buiten. Starend kijk ik naar bomen en luister ik naar mijn eigen ademhaling. Opeens komen alle herinnering terug. Ik draai mij op en zit nu met mijn rug tegen het glas. Het raam voelt koud tegen mijn rug.
Ik sta op omdat ik het koud krijg van het koude raam. Ik loop naar het bed en ga zitten.
"Wat moet ik nu doen?", zegt een stem in mijn hoofd.
"Zou ik om hulp roepen of zal ik proberen het raam open te maken?", denk ik bij mijzelf.
Na een paar minuten heb ik een besluit genomen. Ik ga om hulp roepen.
Ik sta op en loop naar de deur. Eerst voel ik of de deur open is maar de deur is op slot.
Ik haal diep adem en zeg: "Is daar iemand?" Na een paar minuten krijg ik nog steeds geen antwoord.
Ik ga het nog een keer proberen. Ik zeg nog een keer: "Is daar iemand?" Geen antwoord.
Erge gedachten komen in mijn hoofd. Misschien willen ze me uithongeren en dat ik langzaam doodga.
Of ze gaan me vannacht vermoorden als ik slaap, of erger.
Ik word er bang van van de gedachten's die in mijn hoofd spoken. Mijn spieren trekken samen. Ik zak door mijn knieën, ik doe trek mijn benen samen, ik maak me heel klein.
Tranen springen in m'n ogen en zullen in mijn shoot. "Ik zit hier vast", zeg ik tegen mijzelf en ik begin zachtjes te huilen.