Hoofdstuk 6

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Edward pov.
Bella komt de oula binnen. Je ziet dat ze heeft gehuild. Ik zie dat ze uit haar ooghoeken naar ons kijkt.
Ik kan haar gedachten niet lezen. Ik denk echt dat het de zelfde Bella is die ik heb verlaten 100 jaar geleden.
Opeens loopt Bella naar de jongen die Justin heet. Mijn familie volgt elke beweging van haar. Ze gaat op Justin's schoot zitten.
En ze zoemt hem. Er word gefloten naar Bella en Justin. Dan gaat Bella nog een keer Justin's zoenen maar dit keer veel langer. Mensen juichen en fluiten nog harder
"Zou ze echt verlieft zijn?", zeg ik tegen mij broers en zussen. "Nee, ik denk het niet want als je iemand zoent waar je verlieft op bent krijg je een anderen gevoelens dan wat Bella nu heeft, ze is niet verlieft op hem en heeft geen gevoelens voor hem", zeg Jasper tegen mij.
Ik ben echt heel erg blij dat Jasper dat heeft gezegd.
Als Bella zich terug trekt gaat ze van zijn schoot af en loopt naar haar vriendinnen.
De bel gaat. En we lopen naar de volgende les.

Bella pov.
De laatste bel klinkt in mijn oren. We zijn uit.
Ik en Justin lopen naar de auto en stappen in en we rijden naar mijn huis.
Ik stap uit en zwaai hem uit tot die is verdwenen.
"Wat een dag

Edward pov.
We komen aan bij ons huis. We parkeren de auto en stappen uit. Carlisle komt pas rond 6 en thuis. Ik loop naar de muziek kamer en ga zitten op de kruk en voor mij is de mooie zwarte piano. Ik speel Bella's lievelings liedje.
Als Carlisle thuis komt vraag ik of hij tijd heeft om even te praten. Hij knikt en we lopen naar zijn studeerkamer.
"Wat is een zoon?", zegt hij.
Ik vertel hem het hele verhaal. Ook dat Bella nog leeft enzo..
We hadden het nog niet tegen Esme en Carlisle vertelt.
Ik vertel over vandaag en dat ze ons niet meer kent.
Als ik alles heb vertelt zeg ik: "Wat moet ik nu doen?"
"Ik denk dat jullie het beste haar met rust moeten laten, ze moet zelf naar jullie toe gaan, jullie zijn al naar haar toe gegaan en ik denk dat er iets is met haar dat ze niet naar jullie durft te gaan", zegt Carlisle.
"Maar Carlisle hoe kan het dat ze nog leeft ze is wel een mens want ze ademt en haar hard klopt maar wat is ze dan?", zeg ik.
"Sorry zoon maar ik weer het ook echt niet. Als ik haar kon zien en met haar kan praten dan kwam ik er vast en zeker wel achter alleen je moet haar nu even wat ruimte geven", zegt Carlisle.
"Laat haar een week los en ga niet naar haar toe en na die week kan je het weer proberen", zegt Carlisle.
Ik knikt.
"Dankjewel dat je even wou praten", zeg ik. "Geen dank", zegt Carlisle.
Ik loop zijn studeerkamer uit en ren naar buiten.
Als ik Bella niet kan spreken kan ik altijd haar nog wel zien.
In de verte zie ik het huis van Bella. Ik ren ernaartoe.

VOTES
COMMENT
Xxx

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro