Veel mensen zitten in de vergaderruimte van Universe Connection. De eerste groep die naar Venus is geweest en inmiddels nu ook andere planeten hebben bezocht is aanwezig. De tweede groep die nog meer te weten is gekomen over de leefwijze van de Venia's, de teamleider Jaroslav, de directeur van het bedrijf Markus, en zelfs de onderzoekers zitten erbij.

Beide groepen die naar Venus zijn geweest vertellen hun ervaring, wat ze ontdekt hebben en wat er is gedaan om te zorgen dat ze nog meer te weten konden komen. Iedereen luistert geboeid. Ze geven aan of ze wel of niet terug zouden willen als de leefwijze daar er anders uit had gezien. Sommigen zegen 'ja', vooral als het lichaam eraan zou kunnen wennen. Merendeel zegt het niet te weten. Dorothy echter geeft aan als één van de weinigen dat ze juist niet daar terug naar toe wil. Het lijkt haar tien keer niks om onder de grond te moeten leven omdat het oppervlak te heet is doordat de planeet zo dicht op de zon staat, maar daar tegenover is het wel handig volgens haar om dit allemaal te weten, juist omdat de Aarde stuift op het te warm worden. Dan zijn de onderzoekers aan de beurt.

"Verdere onderzoek doen op de planeet zelf heeft geen zin, want we hebben uitgetest of dat mogelijk is. Onze instrumenten zullen veel te warm worden, kortsluiting krijgen of zelfs nog erger exploderen door de hitte. In de simulaties hebben we van alles geprobeerd, maar helaas. Elektriciteit is daar gewoon niet mogelijk," begint er eentje. Deze woorden had Dorothy wel verwacht, en net zoals de tweede groep zouden ze zeker niet bij het leefgebied komen door te weinig zuurstof, waar misschien het wel mogelijk zou zijn om de apparatuur te gebruiken.

"Het stofje dat zorgt dat men zich kan voortplanten als Venia's, lijkt alleen voor vrouwen te zorgen, dus een dubbele X-chromosoom. We hebben ontdekt dat het stofje niks doet als er niets eerder is gebeurd, maar het stofje wordt actief in de vagina, als de Venia van tevoren gemasturbeerd heeft en op het moment van klaarkomen het stofje uit de tong in de vagina terecht laat komen. We zijn nog op zoek naar een dappere man die zijn sperma af durft te geven zodat we kunnen vaststellen wat het dan doet."

"Waarom doet één van jullie het niet? Dan hoef je ook niet te wachten op een persoon die het mogelijk aandurft," geeft Gabrielle aan.

"Omdat we niet zeker weten of het dan wel of geen kinderen verwekt. Stel dat het wel zo is, wie gaat dan voor dat kind zorgen dat half mens, half Venia is? We kunnen het experiment niet afbreken en we weten niet wat het gaat doen met de combinatie van. Dat we op zoek zijn naar een dappere man was eigenlijk een grapje, want dit onderzoek gaat meer kosten dan alleen even het onderzoeken van. Als er al een embryo ontstaat, dan zijn we daar ook verantwoordelijk voor en we weten niet hoe gevaarlijk dit kan zijn."

Even is het stil. Ja, het kan gevaarlijk zijn. Zeker gezien Venia's nog een ander soort stofje hebben wat mogelijk dodelijk is voor zij die geen Venia's zijn. Het is de andere onderzoeker die eveneens dat stofje mee heeft onderzocht die de stilte verbreekt. "Om die reden hebben we via een simulatie uit proberen te vogelen wat dan de gevolgen kunnen zijn, omdat we geen risico willen lopen. Volgens de simulatie zou het embryo uit komen te zien als een mens, maar kenmerken hebben van een Venia of een mannelijke versie daarvan. Maar het hoeven niet per se twee x-chromosomen te zijn. Een man en een vrouw, maar er kan ook een tweeling uitkomen of zelfs een vierling. Ik denk dat het noodzakelijk is als we ook meer te weten komen van Mars."

Een andere onderzoeker begint dan te praten. "Het andere stofje dat jullie ons gegeven hadden, is een heel vreemd stofje. Ik heb het niet durven uit te testen op levende wezens, ook juist vanwege de waarschuwing die jullie mee hebben gekregen." De onderzoeker kijkt zijn collega met wie hij samen heeft gewerkt aan en die knikt dat hij het kan vertellen. "Volgens de simulatie is dat stofje dodelijk voor de mens. Maar, het lijkt ook na de dood te zorgen dat de vrouw in een Venia verandert en de man verandert ook in een vreemd wezen. Het is dus afgeraden om in aanraking te komen met het stofje, als ik de simulatie kan geloven."

Dorothy fronst. "Tenzij mensen juist naar Venus willen en daar verder willen leven. Dan zou dat juist een optie kunnen zijn om dat stofje binnen te krijgen. Het betekent wel dat ze dan al op Venus moeten zijn." Ze geeft ook enkele informatie over de wezens op Mars die ze kan geven.

"Hmm, ja. Het zou kunnen, maar ik denk niet dat er vrijwilligers zijn die willen uittesten of ze daadwerkelijk doodgaan om daarna in één van de twee wezens te veranderen," antwoordt de onderzoeker.

"Goed, het lijkt me een goed idee als de tweede groep een bezoek gaan brengen aan Mars, misschien is daar ook iets veranderd," geeft Jaroslav aan.

"Dat lijkt me niet handig," reageert Dean. "Na alles wat er met de eerste groep is gebeurd, moeten we dat risico niet nemen. De Venia's waren zachtaardiger, maar deze waren ook echt op oorlogspad uit."

Dorothy knikt. Het is verder even stil. "Goed dan, dat wordt dan geen extra onderzoek naar Mars," antwoordt Markus. "Dan sluit ik deze vergadering en wanneer het mogelijk is om weer een vergadering te houden met ons allen, om dan terug hier te komen. Ik stel voor dat jullie je gebruikelijke taken weer zullen oppakken." Markus staat zelf op, gevolgd door Jaroslav en beide heren verlaten de vergaderruimte. Dan volgen ook de onderzoekers. De twee ruimtereis groepen zitten nog, maar dan verlaten ook zij de zaal.