"ANO"sigaw ni park kay jung saka napatayo sa kinauupuan,di maintindihan ni park kung bakit ganoon nalang siya makareact pero iba kasi ang pumasok sa isipan niya.

"hoy hoseok pinaglalaruan mo lang ba ako di porket magbest friend tayo gaganyanin mo akong aswang ka"saad ni park kay jung napataas naman ang kilay ni jung sa sinabi ni park,paano siya naging aswang ehh kabayo nga siya sabi ni park.

"akala ko ba kabayo ako bat naging aswang bigla"takang tanong ni jung napataas naman ang kilay ni park sa naging saad nito.

"so ano ang resulta?"pang-iiba ng tanong ni park kay jung upang makalimutan ang Una nilang pinag usapan,ang ayaw niya kasi sa lahat ayy yung pinag-uusapan kung ano na hayop si  hoseok dahil baka masipa lang siya nito.

"a poison kanina lang ay venom ngayun ay naging poison di ko nga maintindihan"saad ni jung saka binigay ang envelope na daladala niya binuksan naman ito ni park kaya napataas ang kilay niya,tama si jung paibaiba ang resulta nito pero ang ikinababagabag ng isip niya ay kung bakit may dalawang copy na venom ang resulta at poison naman ang tatlong copy nito.

"bat ang daming copy nito paano pag may nakakita"kuwestyon ni oark kay jung kaya napakunot ang nuo ni jung pero nalaman naman niyang ipinararating nito ng pinakita ni park ang mga papel na laman ng envelope.

"isa isang copy lang yan at kung masipag kang mag bilang bilangin mo ilan para malaman mo kung pang ilan ako bumalik sa laboratory"saad ni jung kay jimin at mabilis na tumakbo dahil alam niya ang magiging reaction nito at tama nga siya.

"puta*ina ka mapapatay kita!!"sigaw niya bago niya makita na lumabas si hoseok narinig pa niyang mahina na pagtawa nito kaya napailing nalang siya pero nakangiti parin.

"venom"saad ni park sa kanyang sarili ng tinitingnan niya ang files na venom ang resulta,napakamot naman siya sa batok at saka kinuha ang files na naglalaman ng kabaliktaran ng venom na poison.

'di kaya'saad ni park sa kanyang sarili saka kinuha ang telepono at tinawagan ang isa sa mga pulis na pinagkakatiwalaan niya.

HABANG si officer jung naman ayy natatawang lumabas ng office ni chief park narinig pa niya itong minura siya pasigaw kaya naiiling na naglakad patungo sa opisina ng mga ordinaryong pulis.

"Ang alam ko naging succesfull si chief park dahil sa papa niya"may narinig siyang nag-uusap habang naglalakad siya kaya napahinto siya at itinapat ang tainga sa pintuan kung saan nanggagaling ang mga tunog.

"oo nga ehh ang gusto daw sana maging ni park ay doktor pero di hinayaan ng papa niya porket nakakataas ang papa niya pinapasunod lang niya si chief park"napatsk nalang si hoseok sa narinig na usapan ng dalawang babeng pulis,marami na siyang naririnig na ganito at ibaiba pa pero di niya alam kung saan ang papaniwalaan dahil iba iba ang mga deskreptyon nito.

Kahit ilang taon ng magkasama si hoseok at jimin ay di niya alam ang sekreto nito at di niya balak alamin pero dahil sa naririnig niya nagiging interesado narin siya gusto niya sanang tanungin ang bestfriend niya kaso baka sabihin nito na nagiging chismoso na siya.

'well totoo naman tsismoso naman talaga ako'saad ni jung sa kanyang isip napailing siya sa sarili niyang iniisip at saka nagpatuloy na naglakad ng makarating siya ay nakasalubong niya si taehyung na nagmamadaling lumabas.

"tae saan ka pupu---"di na niya natapos ang sasabihin niya ng nilagpasan lang siya nito di niya alam ang dahilan kaya napakibitbalikat nalang siya at pumunta sa sariling upuan at nagsimulang magtrabaho habang iniisip ang pinag uusapan ng dalawang babaeng pulis kanina,Iniisip niya kung kilala niya ba ito dahil parang pamilyar ang boses ng mga ito.

Nakasalubong ni taehyung si hoseok pero kagaya ng sinabi ng kapatid niya sa kanya ay iniwasan niya ito para rin lang naman kay hoseok ang ginagawa niya.

"tae saan ka pupu---"kagaya nga ng sinabi Ko nilagpasan lang ni taehyung si hoseok at nagpatuloy sa paglalakad napansin niya ang gulat sa mukha nito pero agad itong napalitan ng lungkot kaya mukhang nakonsensya si taehyung sa inakto niya,gustuhin man niya na bumalik at maghingi ng sorry dahil sa di pag pansin dito ay di na niya magawa si dahil ayaw ng kapatid niya kundi pinapatawag siya ni chief park jimin.

lakad takbo ang ginawa ni taehyung upang marating kaagad ang distenasyon kung nasaan si chief park.

"what chief"saad ni taehyung saka umupo sa sofa sa harapan ni jimin waka sila sa office o sa headquarter nasa bahay sila ni jimin pero kung maka chief ito ay parang nasa opisina nila.

"wala tayo sa opisina tae para namang wala tayong pinagsamahan"natatawang saad ni jimin kayo napatawa naman si taehyung sa sinabi nito,magkaibigan sila simula highschool palang sa totoo nga lang ay parang buntot sila ng isat isa ang gusto nilng dalawa ay maging doktor pero ng nagbago ang pinasukan na korso ni jimin ay sinundan ito ni taehyung at sa kasamaang palad di naging madali kay taehyung ang pinasukan niya dahil ni kahit katiting ng pagpupulis ay di niya alam pero kahit ganoon ay nag aral siya nito na mabuti kaya siya nakapasa, nakauna mang nakapasa si jimin ay ang importante ay nasundan niya ito.

Kaya ganun nalang kagaling si taehyung pagdating sa pagtuklas ng krimen,,napailing nalang si jimin ng matandaan niya kung saan sila nagkakilala.

Sino ba naman kasing mag aakala na isang katulad ni taehyung ay mahilig pala sumakay sa inidoro,

Grade 8 na ako pero wala akong ni isang tunay na kaibigan yung kayang harapin tatay ko ng di natatakot,napabuntong hininga nalang ako at pumasok sa cr may narinig akong kumalabog kaya mabilis kung hinubad ang sapatos ko saka inihanda ito para pokpokin ang ulo ng kung ano ang nasa loob ng cubicle.

pagbukas niya ay laking gulat niya ng may makita siyang lalaki na mukhang nahulog pero ang nakaagaw ng atention ko ay ang nasirang bowl kaya napanganga nalang akO,Sinong mag aakala na may lalaking kaya sumira ng bowl at napakaweird pa niya dahil nakangisi siya na kitang kita ko yung mga ngipin niya na pantay pantay.

"patay"saad niya saka tumaYo at pinag pagan ang sarili,inilihad niya saakin ang kamay niya kaya napakunot ang noo ko.

"taehyung"pagpapakilala niya kaya nalaman ko kung bakit niya inilahad ang kamay niya saakin kaya tininggap ko yun.

"jimin"saad ko sa kanya may narinig naman kaming kumalampag na parang binuksan ito ng marahas kaya nagkatinginan nalang kami at inilibot ang  paningin sa labas ng cubicle agad naman namin nakita ang cctv samay salamin at klaro ang nangyari na pagkasira ng bowl kaya nagkatinginan nalang ulit kami at bigla nalang tumakbo palabas ng cubicle.

Hinihingal na kami pero takbo parin kami ng takbo natatakot na masundan ng mga guard na naghahabol sa amin hanggang makarating kami sa garden at umupo sa bench,ilang minuto kaming nakaupo doon na wala ni isa sa amin ang umimik,Pero di kalaunan ay nagsalita na ako.

"bakit ka pala nakasira ng bowl"tanong ko kaya tiningnan nalang niya ako at bahagyang ngumiti yung parang may lungkot na nararamdaman,

"im a spoild brat no one understand me im a weird one,,di ko alam kung anong pinakain ng papa ko sa mama ko at naging ganto ako iba ako sa ibang mga bata,,kung ang ibang mga bata nakakapaglaro sa labas ng bahay kasama ang mga kaibigan well not me kasama ko lang palagi ang gadgets"bakas ang lungkot sa boses niya ng sinasabi niya yun sa akin,Mga bata pa lang kami pero alam ko na iba na siya na kagaya ko siya walang kalayaan.

"maybe everyone thinks im perfect and i have perfect life but little did they know ibang-iba ang buhay ko...Oo nakukuha ko lahat lahat ng gusto ko except kaibigan at kasiyahan na galing sa pagmamahal"napansin ko yung luhang tumutulo sa mata niya,tinapik ko nalang balikat niya at napabuntong hininga kaya napatingin siya sa akin.

"im....Im the son of the owner of this school"natatakot akong sabihin sa kanya dahil akala ko katulad rin siya ng lahat pero doon ako nagkamali,sa halip na dumikit dikit siya sa akin ay hindi niya yun ginawa,lumipas ang ilang araw ay naging close kami hanggang dumating ang araw na nalaman ni papa na may kaibigan ako sa school,di ko alam kung bakit niya ako pinag babawalan na makipag kaibigan sa kanila.

"dad i can't do that"pagtanggi ko sa pinag-uutos ni dad,gusto niya kasi akong palayuin kay taehyung baka daw mahawa daw ako sa pagkabobo nito pilit ko naman pinapaintindi sa kanya na di bobo si taehyung at sadyang weird lang ito pero di niya ako pinakikinggan.

"you can do that kung gusto mo lang"paglalasik ng lagim ni dad,halos mawalan na ako ng galang sa utak ko kung kaharap ko siya palagi nalang niya kasing pinamumukha sa akin na di pa sapat ang pinapakita ko sa kanya.

"then dad di ko gusto pinapagawa mo sa akin!!dad hes my only friend that faithfull to me then to tell you dad how can i betray him!"may kaunting sigaw na pagsaad ko sa kanya kaya masyado na siyang nagalit.

"yan nahawa ka na sa pagkabobo ni taehyung layuan mo siya or else.."sumbat sa akin ni dad habang dinuro duro ako.

"or else what dad?"matapang na saad ko sa kanya kaya napabuntong hininga siya pero bakas parin ang galit sa mukha niya.

"or else i will disown you"walang ka emoemosyong saad ni dad kaya napatawa naman talaga ako ng sarkastiko.

"look dad if you want to disown me then so be it di ko kailangan ng ama na di hangad ang kaligayahan ng anak!"matapang na saad ko nakita ko naman diyang nagulat sa sinabi ko pero umiwas ako ng tingin at naglakad papaalis.

"whats gone in youre sence park jimin nagpapabola ka sa kim taehyung na yun...Youre just a son of a bitch"saad niya na ikinahinto ko ng lakad,humarap ako sa kanya na walang emosyon ang mukha.

"yeah yeah dad i know im just son OF YOURE bitch....And wag mo akong sisihin na nabuo ako ikaw ang may pagkakamali so don't me dad i know all of youre sin's"saad ko saka patuloy na lumakad at tumakbo patungong kwarto.

"oyyy jimin nakikinig ka ba"pagpukaw ni taehyung sa lutang na lutang na si jimin Nakatingin lang ito sa kawalan at nakangiti pero naguluhan siya ng biglang nawala ang ngiti nito kaya pinukaw na niya ang malalim na pag iisip nito natatakot siya baka multuhin si jimin ng lolo nya sa isipan.

"h-ha"napatingin si jimin kay taehyung na nakatitig lang sa kanya,napangiti siya ng makita niyang nakangiti ito sa kanya,sa tuwing nginingitian siya ng ganito ni taehyung ay parang bumabalik ang araw kung kailan sila nagkakilala.

"ansabi ko nakikinig ka ba sa mga pinuputak ng mala kamatis kong bibig na kasing sarap ng--ARAY"sigaw ni taehyung dahil hinampas ni jimin ng dyaryo na kanina ay ipinapakita ni taehyung sa kanya,kaya hinampas ni jimin si taehyung ay baka saan pa umabot ang sinasabi nito,natatawa lang si jimin saka tumayo at pumunta sa sala kinuha niya ng biniling lason kanina at dinala kay taehyung,di niya alam kung bakit niya ito dinala sa kusina kanina ngayon lang niya narealize na dilikado ito.

"ano yan"tanong ni taehyung kay jimin ng makita niya ang cyanide na lason sa kamay nito agad namang nanlaki ang mata ni taehyung ng nakita niya ang lason,,napahawak siya sa bibig niya ng makita niya na may dala ring pagkain si jimin strawberry cake pa ito kaya napaiyak si taehyung.

Npakunot ang nou ni jimin ng makita niyang umiiyak si taehyung alam niyang di talaga ito totoong iyak ni taehyung pero nagtataka siya.

'sabagay weird na naman siya'saad ni jimin sa isip niya at nagkibit balikat at umupo sa tabi ni taehyung,nilagay niya ang isang plate ng strawberry cake sa lamesa na nasa harapan ni taehyung ngunit laking pagtataka niya ng di ito ginagalaw ni taehyung tumingin lang ito sa kanya habang siya naman ay abala sa pagchecheck kung gaano ka poisonos ang cyanide.

"may pinagsamahan tayo jimin wag naman ganito ohh"napatingin si jimin kay taehyung ng bigla itong nagsalita na nakahawak parin sa bibig niya mas lalong kumunot ang nou ni jimin dahil sa pinagsasabi ni taehyung.

Hawak hawak ni taehyung ang bibig niya upang pigilan ang sariling kainin ang nakalapag na strawberry cake na nasa harapan niya,hindi siya makapaniwala na kayang gawin iyon ni jimin sa kanya"may pinagsamahan tayo jimin wag naman ganito ohh"saad niya habang nakatakip parin ang bibig na naglalaway na sa cake na nasa harapan niya.

nakita niyang kumonot ang nou ni jimin

"geh na kainin mo na bilis"pagpilit ni jimin kay taehyung pero umiling lang si taehyung.

"bat mo tinatakpan bibig mo mabaho ba paamoy nga"saka umarteng aamoyin ang bibig ni taehyung pero di nagsalita si taehyung dahil natatakot siya na kapag ibubuka niya ang nibig niya ay biglang lagyan ni jimin ng cake ayaw pa namn niya mamatay.

"oyyy geh na kain"pag-ulit ni jimin pero di talaga umiimik si taehyung kaya napakamot siya sa ulo niya.

"ano ba problema mo taehyung"napipikon na saad ni jimin kay taehyung tinanggal naman ni taehyung ang pagkakahawak sa bibig niya saka nagsalita.

"jimin akala mo ba gusto ko nang----"di natuloy ang sasabihin niya ng lagyan ni jimin ng cake ang bibig niya.

"bat ayaw mong kainin paborito mo yan dba"takang saad ni jimin habang si taehyung naman ay sunod sunod na ang pagbagsak ng luha dahil sa takot na baka mamatay siya.

"hey tae"pagtapik ni jimin sa braso ni taehyung pero iniwakli lang ito ni taehyung dahilan upang maguluhan si jimin.

"bat ba!!!"sigaw ni jimin kay taehyung  napaiyak masyado si taehyung kaya natauhan si jimin sa ginawa niya.

"sorry tae.. Bat ka ba kasi nagkakaganyan inorder ko pa naman yan para sayo tapos di mo kakainin"pagpapakalma ni jimin kay taehyung pero imbis na kumalma si taehyung ay napaiyak ito masyado.

"pinlano mo na ba talaga ito"tanong ni taehyung tumango naman si jimin kaya napahagulhol ng iyak si taehyung.

"pakesabi kay papa at kay kuya kahit anong mangyari mahal ko sila"pagdadrama ni taehyung kaya napakamot sa batok si jimin.

"ba't saan ka ba pupunta?"naguguluhan na tanong ni jimin kay taehyung na umiiyak parin.

"dba papatayin mo na ako"tanong ni taehyung kaya nalaglag ang panga ni jimin,paano niya mapapatay ang kaisaisang kaibigan na di siya iniwanan.

"huh bat naman"tanong ni jimin nginuso lang ni taehyung ang bote ng cyanide sa kamay ni jimin kaya napafacepalm si jimin.

'nakalimutan ko palang boweird ang kaibigan ko'saad ni jamin sa isipan bobo na weird pa boweird.

"di tatanungin lang sana kita tungkol dito at yang cake na yan bigay ko ano ka ba iba na iniisip mo"saad ni park nagulat siya ng bigla siyang yakapin ni taehyung.

"i know na lalasunin mo ako pero may sasabihin ako saiyo"sabi ni taehyung napakamot naman si jimin sa ulo niya ang tigas talaga ng ulo ng kaibigan niyang ito,Di naniniwala.

"jimin i like you"saad ni taehyung na ikinabigla ni jimin.

"PUTA!!ANO"sigaw ni jimin kay taehyung at humiwalay sa pagkakayakap nito sa kanya,hindi dahil nandidiri siya kundi nakita niya ang malademonyong ngiti ni taehyung ang ngiti na minsan na niyang nakita na nakapagpataas ng balahibo niya,bumalik sa isip niya ang alala niya na kasama si taehyung na pilit niyang kinakalimutan.

..........