Van binnen ben ik woest,
Niet netjes en geduldig.
Een ziel die hevig roest,
Een hart, oh zo schuldig.

Ik schreeuw,
Ik huil.
Als een leeuw.
Als een uil.

Als een dier in de nacht,
Dat naar aandacht smacht.

Zo woest,
Zo wild.
Het roest.
Het gilt.

Niet goed.
Niet fout.
Het bloedt.
Heeft koud.

Vol met leven, toch levenloos.
Ik ben woest, ik ben boos.