Spin in de nacht
Van achter mijn bed
Het spijt me zo
En ik meen het oprecht

Dat dit lot je treft
Maar ik schrok van je daarzo
Nu eindig je geplet
Op de dood wacht

Je achter mijn bed
Waar ik niet aan je kan
Ik begrijp het wel

Want zelfs met acht poten zo snel
Ontkwam je niet de val van
De vicks die je borst plet