Met mijn handen voor mijn mond zakte ik in elkaar en staarde voor me uit. Gebeurde dit echt? Ik had een man doodgeschoten zien worden!
Mijn ogen prikten door het zout van mijn tranen en ik veegde ze snel weg toen ik beneden voetstappen hoorde.
Ik liep naar de slaapkamer en ging op het bed zitten. Dit was het avontuur waar ik mezelf in had gegooid. Ik kon nooit meer weg!

Ik zat daar een uur lang en mijn hersenen speelden constant het fragment af van de doodgeschoten man in mijn hoofd. Ik kon het beeld maar niet loslaten.
Mijn vrienden appen durfde ik niet en mijn ouders ging ik al helemaal niet proberen. Wat zouden ze zeggen? Dat ik een onbekende man boven hen kies?

Toen werd er op de deur geklopt en de man die mijn spullen naar boven bracht opende de deur.
"Honger?" vroeg hij en ik keek hem lang aan. Hij zag aan me dat er iets was en ik dacht dat hij wel meteen wist wat er gebeurd was. Hij keek me onzeker aan.
"Ik kom zo weer terug," zei hij en deed de deur weer dicht.

Even later kwam de man terug en zei dat ik mee moest lopen. Wat ging er gebeuren? Wist hij nou wel of niet wat ik had gezien?
De angst gierde door mijn lijf, maar ik volgde de man naar beneden.
Timothy, zijn neef en adviseur zaten op de bank.
"Liv," begon Timothy en keek me aan toen ik in de woonkamer kwam.
"Je telefoon," begon hij en ik keek hem vragend aan. "Risico's die voorkomen kunnen worden," zei hij en ik gaf hem mijn mobiel.
"Rode en Snelle," zei hij en wees eerst naar zijn neef en daarna naar de man die zijn adviseur was.
De mannen keken me aan.
"Je hebt dingen gezien he," zei Rode.
"Wat heeft hij gedaan?" vroeg ik zacht.
"Je kan beter vragen wat hij niet heeft gedaan," merkte Rode weer op en hij en Snelle lachten.

Timothy stond op en liep naar een bijzettafeltje. Daarop stond een fles whisky en hij schonk deze in een glas.
"Er zijn regels," begon hij. "En als je je daar niet aan houdt dan volgen er consequenties,".
Ik slikte en keek Rode en Snelle aan.
"Die man heeft van me gejat. Vijf kilo coke om precies te zijn," antwoordde hij en ik wist niet wat ik moest denken.
"Hij was een k*nker rat," merkte Rode op.
"Ik weet. Dat heeft hij nu laten zien," reageerde Timothy op hem en hij keek me aan.
"Dit is wat ik doe met verraders. Ben jij een verrader Liv?" vroeg hij toen.
Hij keek me lang aan en ik voelde me ook aangestaard door Rode en Snelle.
"Nee," zei ik en voelde dat mijn handen trilden van angst.
"Goed," zei hij en grijnsde. "Dan is er niks aan de hand boys. Laten we gaan eten," zei Timothy en even later bracht de man die mijn spullen naar boven bracht twee witte plastic tasjes binnen.
We gingen met z'n vieren aan tafel zitten en iedereen begon wat op te scheppen uit de plastic bakjes die in de tassen zaten.
"Thais is goeie," reageerde Snelle toen hij zijn eerste happen at.
Ik schepte een klein beetje op, omdat ik eigenlijk geen honger had door al die drama.

Op een gegeven moment zat Snelle op zijn telefoon en keek Timothy aan.
"Guapo wilt vanavond kopen. Ja of nee?" vroeg Snelle.
Timothy dacht even na. "Is dat die rare gast?" vroeg hij.
Snelle knikte en Timothy schraapte zijn keel.
"Oke. Laat hem maar langskomen. Maar geen geintjes," zei hij en Snelle begon te typen op zijn telefoon.
Ik was de hele tijd stil en dat merkte de neef van Timothy op.
Hij staarde me aan en ik werd er heel erg ongemakkelijk van. Langzaam nam ik kleine hapjes van het eten, maar ik kon er totaal niet van genieten.

Nadat we klaar waren met eten ging Timothy een joint draaien en in de tuin zitten. Hij vroeg of ik met hem meeging.
Het was al avond en we gingen beiden op een bank in de tuin zitten.
Hij rookte van zijn joint en bood mij aan. Ik schudde mijn hoofd.
"Wat is er?" vroeg hij.
"Niks," zei ik en keek voor me uit. De steiger waar die man was neergeschoten kon ik zien vanaf mijn positie.
"Ik weet dat het lastig is, maar probeer dat beeld uit je hoofd te zetten," zei hij.
"Hoe? Dit is iets wat ik de rest van mijn leven voor me zal zien," zei ik. "En jij hebt gewoon...,".
"Ik heb hem geschoten en nu vind je mij een moordenaar,"

"Dat ben je toch... als je iemand zijn leven afneemt,".

"Theoretisch gezien wel. Maar er is een verschil tussen een moordenaar en iemand die zijn eigen bedrijf beschermt,"

Hij keek me diep aan. "Jouw oordeel over mij kan jij zelf bepalen. Je zit aan me vast nu, dus of je accepteert me zoals ik ben en je komt niets tekort of je maakt het moeilijk voor jezelf en voor mij en alleen God weet wat er dan gaat gebeuren,".

"Is dit een dreigement?" vroeg ik.
"Het is een advies Liv. Vanaf nu moet je van die angst af. Morgen ga ik je trainen," zei hij.
Ik wist niet wat ik moest zeggen en op dat moment ging de achterdeur open.
"Patron. Guapo is hier," zei Snelle en Timothy stond gelijk op. Hij wenkte me dat ik mee moest komen.
"Les 1," zei hij en ik volgde hem naar binnen.

Ik zat op de bank naast Timothy. Snelle en Rode kwamen de woonkamer binnen een grote donkere man. Hij droeg een net pak en naast hem stond zijn bodyguard.
Timothy en de man begroetten elkaar en de man ging tegenover ons zitten.
Rode pakte een tas en haalde er een blok cocaïne uit. Hij zette deze op tafel en ik kon mijn ogen niet geloven.
Er werd een lijntje voor hem klaargelegd en Guapo keek er tevreden naar.
"Hoe is het met de club?" vroeg Timothy.
"Alles gaat goed," antwoordde Guapo en bekeek de cocaïne op tafel.
"Puurheid is 73%," merkte Timothy op en Guapo keek hem lang aan. Uiteindelijk snoof hij het lijntje op en hees zijn neus op.
"Ik merk het," zei hij en glimlachte.
"Ik wil tien kilo," stelde Guapo voor.
"Kan geregeld worden," antwoordde Timothy.
"Alleen... ik hoorde laatst een raar verhaal," begon Guapo en er heerste ineens een spanning.