Die avond is Ike laat terug gekomen, en is op de bank gaan slapen om Nayla niet wakker te maken. De volgende ochtend wordt Ike wakker van de geur van bacon. Zijn maag knort. Hij staat op en loopt naar de keuken, waar hij Nayla ziet. Ze is bacon aan het bakken en maakt ook roereieren. Ze draagt alleen een hemdje en een kort broekje als pyjama. Ike haalt gefrustreerd zijn hand door zijn haar. Nayla draait zich om met de pan met bacon in haar handen en glimlacht naar hem; ‘Goeiemorgen.’ ‘Goeiemorgen.’ Antwoord Ike. Ze verdeeld de bacon over twee borden en doet dan hetzelfde met de roereieren. Ike mompelt iets dat Nayla niet kan verstaan en kijkt naar de grond. Ze had heus wel gemerkt dat hij naar haar keek. Ze zet de borden op de gedekte tafel en gebaart naar Ike dat hij moet gaan zitten. Hij doet wat ze zegt. Nayla laat even haar blik over hem glijden en gaat dan snel zitten. Ze eten in stilte. Geen ongemakkelijke stilte, maar beide in hun eigen gedachten gezonken. Nayla kruist haar benen, wat Ike’s aandacht trekt, en gaat door met eten. Ike slikt even en dwingt zichzelf door te eten. Nayla staat dan op met haar lege bord, pakt Ike’s bord ook op, en loopt naar het aanrecht waar ze de borden in de gootsteen legt. Ze voelt Ike’s blik en haar hartslag versneld. Ze draait zich om maar de worden verdwijnen zodra ze Ike’s ogen ziet. Ike staat op en loopt naar haar toe, zijn ogen niet die van haar verlatend. Nayla slikt even en dan staat Ike voor haar. Zo dicht bij dat ze zijn lichaamswarmte van hem af voelt komen. Hij laat zijn gezicht een beetje zakken en Nayla voelt zijn warme adem. Ze kijkt hem in zijn ogen. Ike buigt nog wat naar haar toe, maar draait dan plotseling om en loopt weg. Nayla blijft verbaast achter. Ze knippert een paar keer en loopt dan naar de woonkamer waar Ike op de bank een tijdschrift zit te lezen. Hij kijkt niet eens naar haar op, wat haar nog meer verward. Ze gaat naast hem zitten en hij schuift iets van haar af, wat haar hart breekt. Ze trekt het tijdschrift uit Ike’s handen en negeert zijn protesten terwijl ze voor hem gaat staan met haar handen in haar heupen. Ze ziet Ike’s blik lustvol over haar heen glijden, wat haar alleen maar nog verwarder maakt; ‘Wat is er aan de hand?’ Vraagt ze. Ike haalt zijn schouder op; ‘Je hebt mijn tijdschrift gestolen.’ Nayla slaat hem met het opgerolde tijdschrift. ‘Auw! Nayla!’ Ike wrijft over zijn hoofd, waar ze hem heeft geraakt. ‘Ike, wat is er?’ ‘Niets.’ Mompelt hij. Hij wil het me niet vertellen. Nayla gooit het tijdschriftje naast hem op de bank; ‘Goed, dan niet.’ Ze weet dat de pijn in haar stem te horen is en ze draait zich om en loopt richting de slaapkamer. Ike heeft het ook gehoord en voelt zich nu extreem schuldig. ‘Nayla…’ Ze loopt door. Ike staat ook op. ‘Nayla,’ Hij volgt haar de slaapkamer in; ‘wacht nou even.’ Nayla draait zich plots om; ‘Wat, Ike?’ Hij ziet gewoon aan haar dat ze het niet snapt. Hij loopt naar haar toe en knuffelt haar. Nayla duwt hem weg, nog verwarder; ‘Raak me niet aan.’ Ze voelt de tranen branden maar laat ze er niet uit. ‘Nayla…’ Weer loopt Ike naar haar toe, en Nayla loopt achteruit. Ze valt op het bed zodra die in haar knieholtes duwt. Ze wil weer opstaan maar Ike duwt haar terug.  ‘Laat me met rust!’ Roept Nayla, de tranen opwellend. ‘Je zei dat we samen moesten zijn, en dan opeens wil je niet meer. Je raakt me niet eens aan, en telkens laat je me zomaar achter.’ Ze gaat fluisterend verder; ‘Ik begrijp het niet.’ Ze kijkt opzij. Ike ziet de tranen in haar ogen en het breekt zijn hart te weten dat het door hem komt. Nayla houdt haar handen in elkaar gevouwen tegen haar borst. ‘Oh god, ik kan het niet.’ Mompelt Ike voordat hij zijn lippen tegen die van Nayla drukt. Nayla is eerst verbaast, maar dan neemt opluchting het over en legt haar handen in zijn nek terwijl ze hem nog dichterbij trekt. Ike knabbelt zachtjes aan Nayla’s onderlip, toegang vragend. Nayla houdt haar lippen koppig op elkaar. Payback. Ike glimlacht maar verbreekt de kus niet. Hij laat en van zijn handen onder Nayla’s hemdje over haar zij glijden. Nayla schrikt ervan en een kreetje ontsnapt haar lippen. Ike grijpt zijn kans en laat zijn tong in Nayla’s mond glijden. Nayla glimlacht nu ook. Eindelijk trekt Ike zich terug. Jammer genoeg moeten ze beide nog gewoon adem halen. ‘Je broer gaat me vermoorden.’ Mompelt Ike, maar Nayla verstond het toch. ‘Hoezo? En wat kon je niet?’ Vraagt ze. Ike wordt rood en staat snel op, en loopt richting de woonkamer. Eigenlijk richting de keuken, maar Nayla rent langs hem en duwt hem op de bank. Ike wil weer opstaan maar Nayla gaat op zijn schoot zitten terwijl ze hem aankijkt. Ze zit weer met één been aan één kant en haar andere been aan de andere kant. Ike kijkt weg, maar Nayla pakt zijn hoofd tussen haar beide handen en draait zijn hoofd weer naar haar. Ze kijkt hem diep in zijn ogen; ‘Antwoord me.’ Ike gromt. ‘En grom niet naar me.’ Voegt ze toe. Ike rolt glimlachend zijn ogen. ‘Dus?’ ‘Ik had een afspraak met je broer.’ ‘Mijn broer? Wat voor afspraak?’ Vraagt Nayla verward. ‘Hij zei dat ik je deze dagen niet mocht aanraken, behalve tijdens het trainen.’ ‘Hij zei wat?!’

De volgende dag, na een paar uur trainen, gaat Ike iets nieuws proberen; ‘Ga in kleermakerszit zitten en sluit je ogen.’ Nayla doet wat hij zegt en gaat op het zachte zand zitten. Ike gaat tegenover haar zitten, ook in kleermakerszit, maar met zijn ogen open; ‘Maak je hoofd leeg en concentreer je op je omgeving. Luister. Van mij mag je zelfs ruiken en proeven.’ Zegt hij plagend, Nayla glimlacht, dan concentreert ze zich weer. Ike blijft naar Nayla kijken, en laat langzaam zijn blik over haar heen glijden, dan weer omhoog. Haar lichtblonde haar hangt los en omlijst haar gezicht. Haar lippen kersenbloesem roze. ‘Ike, nog even en je brand een gat in me met je ogen.’ Zegt Nayla glimlachend, nog steeds haar ogen dicht. Ike mompelt een sorry. Zijn blik glijd weer een beetje omlaag. Door haar relaxte houding worden haar sleutelbenen goed zichtbaar. Voor hij zichzelf kan tegenhouden, leunt hij al naar voren en trekt Nayla dichterbij terwijl hij zacht kusjes op haar sleutelbeen geeft. Nayla’s ogen vliegen open, maar dan valt ze achterover van Ike’s gewicht. Hij land bovenop haar en gaat onverstoorbaar verder, nu kusjes in haar nek gevend, langs haar kaak en dan op haar mondhoeken, een brandend spoor achterlatend. ‘I-Ike…’ Stamelt ze zachtjes, niet meer in staat goed na te denken. Ike, in tussen weer terug naar haar nek, mompelt; ‘Sorry, dat moest even.’ Dan draait hij hun beiden op hun zij, naar elkaar kijkend. Nayla’s hoofd ligt op Ike’s bovenarm, als kussentje. Haar beide handen liggen op zijn borst, hun benen met elkaar verstrengeld. Ike heeft zijn andere arm om haar heen geslagen en trekt haar nog wat dichterbij zodat Nayla met haar hoofd tegen zijn borst kan leunen, wat ze ook doet. ‘Ik neem aan dat de training voorbij is?’ Vraagt Nayla. Ike grinnikt, waardoor Nayla zijn borst even voelt trillen, en antwoord dan; ‘Ja, heb je daar problemen mee?’ Nayla kruipt nog wat dichter tegen hem aan; ‘Helemaal niet.’

De trainingsdagen gingen snel voorbij, en nu zitten Nayla en Ike in de auto op weg naar huis. Eerder op weg naar Kyle’s huis. Nayla gaat hem namelijk vermoorden. Het is middag als ze aankomen. Nayla belt aan en na een paar seconden hoort ze gestommel. Kyle opent de deur en kijkt verbaast als hij Nayla ziet. Kyle’s haar zit in de war, en hij draagt alleen een joggingbroek. Hij kijkt naar Ike, die achter Nayla staat met zijn armen gekuist tegen de muur leunt, kijkt dan terug naar Nayla, die hem boos aankijkt, en kreunt; ‘Je hebt me toch niet verlinkt hé?’ ‘Sorry, ze kan je heel goed overtuigen.’ ‘Ieuw, je hebt ‘t wel over mijn zusje hé?’ Nayla stompt hem, dan vervolgt Kyle; ‘Niet cool man, niet cool. Wij mannen horen elkaar te steunen!’ ‘Dan had je maar niet zo stom moeten doen.’ Zegt Nayla terwijl ze haar broer aan zijn oor naar binnen trekt, Ike grinnikend achter hun aanlopend.

Nayla is bij haar broer gaan wonen en gaat ook weer naar school. De school is niet meer van haar vader, dus ze hoeft niet bang te zijn hem tegen te komen. Maar ook met dansen is het anders, omdat ze geen partner meer heeft . Zij, Ike, Lizzy, Ty en Jay lopen samen richting Nayla’s dansles. ‘Waar denk je aan?’ vraagt Ike aan Nayla. Ze lopen hand in hand en hij glimlacht naar haar. Nayla glimlacht terug; ‘Ik bedenk me net dat ik geen danspartner meer heb.’ Lizzy springt tussen ze in waardoor ze elkaar los moeten laten en zegt; ‘Waarom vraag je Ike niet?’ Ze blijven allenmaal stilstaan en Nayla draait naar Ike; ‘Zou je dat willen doen?’ Hij glimlacht; ‘Ja hoor, alleen ik ben een hopeloos geval.’ Nayla duwt zacht met haar schouder tegen zijn schouder; ‘Dan zal ik het je maar moeten leren.’ En dan loopt ze door. Haar flirterige ondertoon is Ike niet ontgaan. Hij komt grijnzend achter haar aan rennen en tilt haar bij haar middel op, met haar rug tegen zijn borst, waardoor ze een kreetje slaakt; ‘Ike! Zet me neer!’ Hij lacht en rent het gebouw in, haar over zijn schouder gooiend. Lizzy, Ty en Jay zijn rechtdoor gegaan, richting de stad. Pas in de danszaal zet hij haar weer neer. ‘Jij gem…’ Ze wordt onderbroken door Ike die haar zoent. Na een paar seconden trekt ze zich, met tegenzin, terug; ‘Het is je vergeven. Voor deze keer.’ Ike lacht. ‘Zullen we dan maar wel gaan dansen?’ Vraagt Nayla. Ike knikt. Na een tijdje, ergens in het midden van het liedje, legt Nayla weer wat uit; ‘Ik draai die kant op, dan moet jij dichterbij komen, dan draai ik weer terug. Oké?’ Ike knikt. ‘Oké, daar gaan we.’ Nayla draait weg, en als ze terug draait staat Ike dichtbij. Heel dichtbij. Hun gezichten zijn maar enkele centimeters van elkaar en Nayla voelt Ike’s adem op haar gezicht. ‘Zo goed?’ Fluisterd  Ike, nog steeds Nayla’s bik vasthoudend. Nayla draait snel weg; ‘Zoiets ja.’ Ike grijnst en Nayla schraapt haar keel; ‘Nu een paar lifts proberen.’ Ze proberen er een paar, en Ike is compleet hopeloos. Weer proberen ze een lift, maar Ike verliest zijn evenwicht en valt achterover met Nayla op zijn middel. Nayla barst in lachen uit; ‘Je bent echt compleet hopeloos hé?’ Ike glimlacht; ‘Ja, ja dat klopt.’ ‘Ik heb m’n handen vol als ik van jou een goeie danser wil maken.’ Ike grijnst; ‘Maar dat betekend wel dat je de hele tijd aan me kan zitten.’ Nayla geeft hem een zoen, klopt dan op zijn wang en staat dan op; ‘In je dromen.’

De rest van de les doen ze niet veel nuttigs. Als Nayla thuis komt checkt ze even haar mail. Iedereen op school heeft een mailtje gekregen; ze gaan met de hele school skaten. Dus, de volgende dag staan Nayla, Ike, Jay en Ty in de skate hal, de rest van de school verspreid. ‘Klaar?’ Vraagt een opgewonden Lizzy. Nayla knikt langzaam; ‘Vast wel, alleen heb ik wel nog heel wat kussens nodig. Ik val de hele tijd op mijn kont.’ De jongens grinniken. Jay pakt Lizzy’s hand en trekt haar mee de baan op, vluchtend voor Ty. Langzaam skate Nayla ook naar de baan, Ike komt glimlachend achter haar. Hij komt vlak achter haar en houdt haar vast om haar middel en rust zijn kin op haar schouder. ‘W-wat doe je?’ Vraagt Nayla. ‘Ik help je.’ Mompelt hij. Nayla bloost; ‘Moet dat zo?’ Hij knikt waarna hij zijn gezicht in haar nek begraaft. Een rilling trekt door Nayla’s ruggengraat en Ike glimlacht, blij dat hij dit effect heeft op haar. Na een tijdje gaat het skaten al beter bij Nayla dus Ike besluit, met tegenzin, dat het zo wel goed is. Hij komt voor haar skaten, meer uitrollen, en draait om zodat hij haar aankijkt. ‘Uitslover.’ Mompelt Nayla. Ike grijnst; ‘Maar zo heb je wel een mooi uitzicht.’ Nayla steekt haar tong naar hem uit, waardoor hij moet lachen. ‘Idioot.’ Mompelt ze. Dan glijd ze weg en valt voorover, maar wordt door Ike opgevangen. ‘Maar wel een idioot die je telkens maar weer opvangt.’ Zegt hij grijnzend, doelend op onder andere hun ontmoeting. ‘Blijkbaar wil het lot echt dat je zo dicht bij me staat.’ Hierop kijkt Nayla naar beneden. Ike brengt ze tot stilstand; ‘Wat is er?’ Nayla bijt op haar onderlip en kijkt naar de grond. ‘Je denkt toch niet wat ik denk dat je denkt?’ Vraagt Ike, bijna bang, terwijl hij een kleine stap achteruit neemt, wel nog steeds contact houdend. Nayla kijkt naar hem op, een verdrietige blik in haar ogen; ‘Sorry Ike…’ ‘Dit kun je niet menen.’ ‘Ik weet dat Shiro en Kuro samen horen te zijn, maar wat nou als we gewoon vrienden zijn? We zijn nog wel bij elkaar, maar gewoon vrienden.’ ‘Nayla, doe dit niet.’ ‘Denk er over na, er is niets gebeurd.’ Ike neemt nog een stap achteruit, het contact brekend; ‘Je bent serieus.’ Langzaam knikt Nayla, weer naar beneden kijkend. ‘Goed. Wat jij wilt.’ Is alles wat Ike zegt voordat hij omdraait en met een vaart weg skate. Lizzy komt aan skaten, het schouwspel van net is haar niet ontgaan; ‘Nayla, wat is er?’ Tranen dreigen tevoorschijn te komen, maar Nayla houdt ze tegen; ‘Ik… Ik heb het uitgemaakt.’ Lizzy’s mond valt een beetje open, dan hersteld ze zich weer; ‘Wat? Uitgemaakt? Waarom? Jullie zijn zo schattig samen!’ ‘Lizzy, nu even niet oké?’ Lizzy knikt en gaat met Nayla mee, de skate hal uit. In stilte lopen ze even door, dan zegt Nayla; ‘Je hoefde niet met me mee te komen hoor.’ Lizzy kijkt haar niet eens aan en zegt vastberaden; ‘Jawel, je hebt me duidelijk nodig.’ ‘Maar je had plezier, je hoefde echt niet…’ Nu draait Lizzy zich wel naar haar toe; ‘Jawel Nayla. Je hebt me nodig, dus blijf ik bij je. Denk je echt dat ik plezier kan hebben als ik weet dat mijn beste vriendin iemand nodig heeft en ik haar gewoon alleen laat gaan omdat ze wil dat ik plezier heb? Dat lukt me niet, en bovendien ben jij een heel stuk belangrijker dan dat skaten.’ Dan vervolgt ze wat rustiger; ‘Wees niet zo koppig en doe niet alsof je niet belangrijk bent, want dat ben je wel.’ Nayla blijft naar de grond kijken, helemaal in verlegenheid gebracht. Dan merken ze Ty op, die blijkbaar achter hun aan was gerend. Hij glimlacht naar ze, dan richt hij zich op Nayla; ‘Sorry, maar ik hoorde wat er is gebeurd. Ook van Ike trouwens. Maar Nayla, gaat het?’ Ze knikt langzaam. Lizzy begrijpt Ty’s lichaamstaal en schuifelt achteruit; ‘Ik zie dat Ty wel voor je kan zorgen, dan ga ik maar terug.’ Ty knikt als wijze van afscheid, Nayla kijkt haar onbegrijpend na. Ty trekt Nayla naar zich toe en knuffelt haar. Nayla zucht en een paar tranen ontsnappen. ‘Ik weet wel wat om je op te vrolijken.’ Zegt Ty dan. Nayla trekt zich terug en kijkt hem aan, haar tranen snel wegvegend; ‘Wat dan?’ Ty glimlacht; ‘We gaan morgen naar een voorstelling.’ ‘Wanneer komt het leuke gedeelte?’ Vraagt Nayla plagerig. Ty glimlacht; ‘Dat zie je wel. Morgen om twee uur bij het theater. Afgesproken?’ ‘Afgesproken.’

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Daar. Nog een hoofdstuk. Sorry als er fouten in staan, ik heb gekeken maar het natuurlijk altijd dat er nog eentje in staat. Bedankt voor het lezen!

-XXX- RainbowRose8