Het personagelijstje:
Levend:
Melissa Riolo
Hanna Sweep
Wesley Watter
Ben Hale
Rosa Sweep
Meredith Sweep-Johnson
Laurel Wessel
Mevrouw Wildland
Colin Seleat
Peter Dewalri
Tess Marcus
Roos McDerop
Detective Walker
Lieve Tenson
Jopie Spane
Mevrouw Ruiter
John Danhill
Marilyn Danhill
Meneer Thomson
Marit Riolo
Fritz Riolo

Verdwenen:
Spencer Wendson
John Dean
Ashley Danhill

Vermoord:
Luke Wilden

Hanna
Goed, laat ik even alles op een rijtje zetten: Mijn twee beste vriendinnen zijn verdwenen en minstens één daarvan is blijkbaar verdwenen door een geheimzinnige, gevaarlijke treiterkop die zichzelf Jackie noemt en waarschijnlijk ook iets te maken heeft met de verdwijning van de ander, maar wat precies is niet duidelijk. Soms vraag ik me wel eens af hoe het ook alweer voelde om een normaal leven te leiden. Normaal heeft mijn leven verlaten op het moment dat Jackie opdook, vrees ik. En daarom haat ik hem, haar, het of wat het ook mag zijn, zo vreselijk. Ik zit nu vast aan Melissa, want wij zijn de enigen die überhaupt weten dat Ashley ontvoerd is. En ik kan je vertellen, als er één iemand is waar ik niet aan vast wil zitten, dan is het de persoon die tijdens een proefwerk de klas binnenloopt om te vragen naar Colin Seleat is en die een mannelijke detective vertelt dat ik ongesteld ben om een verloren vriendin te zoeken.

Maar goed, op dit moment is het nu eenmaal niet anders. We moeten Ashley redden, wat de consequenties ook zullen zijn. En dus loop ik ook vandaag weer de trap af naar de woonkamer, waar mijn moeder en haar vrouw Meredith het ontbijt al hebben klaargezet. "Goedemorgen, lieverd," zegt mijn moeder met een glimlach als ik binnenkom, terwijl ze met een sierlijke beweging een bord met een croissantje en sinaasappelsap voor mijn neus houdt. Ik pak het aan en geef haar een knuffel. Daarna loop ik naar Meredith en geef haar ook een -voorzichtige- knuffel. Ik kan er maar moeilijk aan wennen dat mijn ouders drie jaar geleden gescheiden zijn en mijn moeder nu samen is met Meredith. Dit ligt niet aan het feit dat Meredith een vrouw is, maar om de één of andere reden voel ik me altijd ongemakkelijk als ik bij haar ben. Ik besluit er verder niet te veel over na te denken en ga aan tafel zitten en pak mijn telefoon. 3 gemiste oproepen, staat er in beeld. Ik klik het verbaasd aan en kijk naar mijn bellijst.

Melissa Riolo(6:35, gemist)
Melissa Riolo(6:35, gemist)
Melissa Riolo(6:34, gemist)

Ik frons mijn wenkbrauwen. Wat wil Melissa nou weer van me? Ondertussen wordt ik weer gebeld. Het is een onbekend nummer. Ik frons mijn wenkbrauwen iets dieper en loop de gang op. Daar druk ik voorzichtig op accepteren. "Hallo?" vraag ik voorzichtig. "Hanna, eindelijk!" hoor ik een geïrriteerde stem aan de andere kant van de lijn zeggen. Het is Melissa. "Melissa?" vraag ik verbaasd. "Waarom bel je via dit nummer?" "Omdat je bij mijn nummer niet opnam. Ik heb die van mijn vader... geleend, maar ik moet dus snel zijn. Jackie heeft me een bericht gestuurd! Ik moet dus een opdracht doen om Ashley terug te krijgen. Ik moet dertig cupcakes binnen 10 minuten opeten! 30 cupcakes binnen 10 minuten! En ik had net zo'n slanke..." "Wacht even," onderbreek ik haar verward. "Heb jij bericht gehad van Jackie?" Het is even stil aan de andere kant van de lijn. "Ik moet even iets opbiechten, hon," zucht Melissa uiteindelijk. "Ik krijg al heel lang berichten van Jackie, maar ik mocht niks vertellen... Anders zou het uit gaan tussen Laurel en mij, daar zou Jackie wel voor zorgen... Oh nee, nou heb ik het verteld!" kreunt ze. "Nu gaat Jackie vast zorgen dat het uitgaat... Waarom doet hij of zij me dit aan?" Ik ben even te verbaasd om te reageren. Ik dacht dat we alles met elkaar deelden, zelfs ik en Melissa, al was het maar om Spencer te vinden. En nu blijkt Melissa dus tegen me gelogen te hebben. Ik hang op en loop de kamer weer in. U heeft 1 nieuw bericht, verschijnt er in beeld. Ik zucht diep: Jackie. Trillend toets ik mijn code in en lees het bericht. Klaar voor mijn spel? Zorg maar dat het uit gaat tussen Melissa en Laurel. Je krijgt vijf uur de tijd. Hier is je hulpmiddel:. Onder het bericht verscheen een foto, waar Melissa op zoent met een andere, onbekende jongen. Ik zucht diep. Ik wil Ashley graag terug, maar hoezeer ik Melissa ook haat, ik weet niet of ik haar kan verraden. Ik weet hoe naar het is als het uit gaat met je vriendje, dat is mij pas nog overkomen. Ik stop mijn telefoon weg. Het moet maar. Ik moet Ashley redden, dat zal Melissa ook wel snappen.
Ik geef mijn moeder een zoen, glimlach naar Meredith en loop de deur uit.

We beginnen vandaag met maatschappijleer. Ik loop naar Melissa's tafel om even met haar te overleggen, maar als ik er vlakbij ben, neemt Tess de tafel in en kijkt mij verwaand aan. "Wou je hier gaan zitten, schat? Sorry hoor, maar dat Ashley er nog niet is, betekent niet dat Melissa en jij ineens BFF's zijn, hoor!" Ik rol met mijn ogen en kijk naar Melissa, die haar tafel ineens heel interessant lijkt te vinden. Ik zucht, loop naar de tafel achter Colin en Peter en ga daar zitten.
Vervolgens komt mevrouw Wildland binnen. "Goedemiddag, leerlingen. Missen we vandaag iemand?" Ik bedenk dat het verstandig is om niets over Ashley te zeggen, voordat ze nog meer in de problemen raakt. Maar natuurlijk is Melissa niet zo slim om dat te bedenken. "Ashley is er niet," zegt ze met haar liefste stem. Wildland knikt. "Bedankt, Melissa. Nog iemand?" "Waar is Roos eigenlijk?" hoor ik Colin zeggen. Ik kijk even om me heen, zoals bijna de hele klas. Roos zit inderdaad nergens. Mevrouw Wildland schraapt haar keel. "Goed. Bedankt, Colin. Was dat het? Dan kunnen we beginnen." Vervolgens begon Wildland aan een lang, intonatieloos verhaal, zoals elke les. Stiekem pak ik mijn telefoon uit mijn tas en begin mijn lievelingsspelletje te spelen. Ineens voel ik mijn telefoon trillen in mijn hand en ik krijg bijna een hartverzakking. Ik kijk wat er aan de hand is en het blijkt een sms'je te zijn. Een rilling trekt door mijn lichaam en mijn angsten worden werkelijkheid als ik het berichtje lees. Tik, tak, tik, tak, nog vier uurtjes te gaan. X Jackie. Ik zucht diep. Ik moet het nu echt gaan doen. Ik moet ervoor zorgen dat Melissa het uitmaakt met Laurel. Anders is Ashley verloren. Ik kijk naar Laurel, die aan de andere kant van het lokaal zit. Ook hij zit op zijn telefoon. Ik zoek in mijn contacten naar Laurel en klik op Stuur sms naar het geselecteerde contact. Vervolgens voeg ik de afbeelding van Melissa en de jongen in. Ineens krijg ik nog een bericht binnen. Ik hap even naar adem wanneer mijn telefoon weer begint te trillen. Ik verstuur het bericht naar Laurel nog niet en kijk wie mij het bericht heeft verstuurd. Het is een oude bekende. Verstuur het niet!! S. Ik frons mijn wenkbrauwen. Verstuur het niet? De foto niet? Wat heeft die S toch tegen Ashley dat hij of zij nu ook al wil voorkomen dat ik haar red? Wat wil je? stuur ik aan S. Ben jij voor of tegen ons? Het is even stil en ik ontvang geen bericht. Ik klik geïrriteerd mijn telefoon uit en nog geen seconde later voel ik weer een trilling. Ik doe mijn telefoon weer aan. S heeft me geantwoord. Ik ben voor jou. Ik bijt op mijn lip. Vertel me wie je bent, stuur ik terug. Ik krijg al vrij snel antwoord. Later. Vertrouw me. Ik denk even na. Dan besluit ik dat ik het moet doen. Ik zal hem of haar vertrouwen. Voor nu.

In de pauze zit ik alleen aan een tafel. Roos en Ashley zijn er niet, dus kan ik niet bij mijn vriendinnen zitten. Ik kijk bij toeval achterom en daar zit Laurel met zijn vriendengroepje. Ik pak mijn telefoon uit mijn tas. Het is niet anders, ik moet Ashley redden. Ik ga naar mijn sms'jes en druk op die van Laurel. Op dat moment komen Colin en Peter aangelopen. Ze nemen naast mij plaats en ik kreun. Niet nu. "What sit je hier alleen?" vraagt Peter. "Alles good?" Ik knik. "Ja. Prima. Jullie hoeven echt niet bij me te zitten, hoor." Colin kijkt me verbaasd aan. "Wil je dat we weggaan?" vraagt hij vriendelijk. "Ja!" schreeuwt mijn hoofd, maar mijn lippen vormen "Nee, hoor." Colin glimlacht breed. "Fijn. Zeg, weet jij waar Ashley is? Is ze ziek? Ze heeft me niks laten weten." Ik haal mijn schouders op. "Sorry, geen idee. Ze heeft mij ook niks laten weten." Colin fronst zijn wenkbrauwen. "Vreemd. Ik denk dat ik vanmiddag maar eens bij haar op bezoek ga. Pete, ga je mee?" "Nee!" roep ik uit en de jongens kijken me verbaasd aan. Ze mogen daar niet langs gaan. De ouders van Ashley denken dat ze bij mij logeert, ze mogen er niet achter komen dat dat niet zo is. "Sorry, dat kan niet. Ze... eh... Het..." stotter ik. "Ik moet gaan. De les begint zo weer." Ik sta op en loop zo rood als een tomaat weg. Ik kan me voorstellen hoe Colin en Peter me nu aankijken, maar ik probeer er niet aan te denken. Zo rustig mogelijk loop ik naar Laurel. "Laurel?" Verbaasd draait de lange jongen zich om en ik kijk recht in zijn helderblauwe ogen. "Wie ben jij?" Ik glimlach vaag. "Hanna Sweep, een kennis van Melissa, weet je wel?" Laurel knikt vaag. "Oh ja. Wat wil je?" Aan zijn toon te horen heeft Melissa niet veel goeds over me verteld. "Ik eh... ik moet je iets laten zien," slik ik. Laurel trekt een wenkbrauw op. "Nou, kom maar op, dan." Langzamer dan ooit zet ik mijn mobiel aan en toets mijn code in. Als ik naar mijn foto's wil gaan, voel ik opeens hoe twee handen mijn zicht verblinden. Geschrokken duw ik ze weg en draai me boos om. "Idi..!" begin ik, maar ik heb niet de moed mijn zin af te maken. Voor me staat Ben.

Langzaam wordt Ashley wakker. Ze opent haar ogen, maar ziet niks. Ze probeert overeind te gaan zitten, maar botst met haar hoofd tegen iets hards. Ze voelt en krijgt een splinter in haar vinger. Ze voelt aan haar zijkanten, maar nergens kan ze verder dan een paar decimeter voordat ze tegen een houten wand aanbotst. Opeens beseft ze waar ze is: In een houten kist.

Daar ben ik weer! Sorry dat ik zolang niet meer geupdated heb, maar ik ben terug! Voor de mensen die niet meer weten wie Ben ook alweer was: Dat was het vriendje van Hanna, die in Amerika woonde. Het idee voor zijn terugkomst is trouwens bedacht door Hannelore1201, bedankt daarvoor!

En, weet iemand het al? Wie zou Jackie kunnen zijn? Ik ben benieuwd wat jullie denken!