En toen was het voorbij. Het voelt nog altijd vreemd om een boek af te schrijven, maar ook goed. Want er is opnieuw weer een verhaal voorbij. Eendagsvlinder is absoluut niet mijn beste boek, maar ik ben blij dat ik het verhaal van Nicka kon vertellen. 

Ik heb dit boek met twee redenen geschreven. De eerste is dat ik mensen wil laten zien dat er meer in het thrillergenre is dan enkel ontvoering en moord. Ook wilde ik laten zien dat je clichés op een hele creatieve manier kunt gebruiken. 

De tweede reden is dat we allemaal een moment hebben waarop we moeten vechten voor iets. Zelfacceptatie, acceptatie van anderen, een plekje in de wereld, dat doel waarvan iedereen zegt dat je het niet kan. Met Nicka's verhaal wilde ik laten zien dat het oké is om soms te verliezen. Dat je niet elk gevecht in een keer kunt winnen, betekent nog niet dat je een eendagsvlinder bent. En zelfs al ben je er een, wie zegt dan dat je maar een dag hoeft te leven?

Oké, dat was mijn uitleg. Nu is het tijd om mensen te bedanken die een rol hebben gespeelt in het creëren van dit verhaal. Als eerste wil ik miriamhdevries bedanken voor het helpen met het bedenken van dit verhaal, haar support en het verwijderen van de vele foutjes. Zonder jou was dit boek er niet geweest.

Ten tweede wil ik alle mensen van de discord server van ScHrIjvEn-iS-leUk en raelynlayn bedanken voor het sprinten. Dankzij jullie is dit verhaal daadwerkelijk voltooid, anders was ik nog steeds bezig.

Tot slot wil ik al mijn lezers bedanken in het bijzonder sylverrains, BiJe2002, boekenwormenlezers en buitenspel, maar ook alle anderen. 

Stay apple,

Lowa