ANG gaan ng pakiramdam ko ng pumasok ako sa ospital ng umagang iyon . Pakiramdam ko ay lumulutang pa rin ako sa ere dahil sa nangyari kahapon .

Phoenix and I have a date .

Hindi man ganoon kapormal ang pagiging opisyal na pagiging magkasintahan namin , losing that game may be enough to claim that he is mine and I am his .

"Good morning ." Bati ko sa sekyu ng ospital .

Nagtatakang tiningnan ako nito pero binati na din n'ya ako . Everyone in that hospital also reacted that way . Hindi kasi ako pala-bati , kaya napagkakamalan akong masungit at masama ang ugali . I am working professionally but this day , starting today , magbabago na ang lahat .

I , Angelica Loraine Jansen Rotterdam , the Directress of OB Gynecology team and a Pediatrician in Cross Hospital and the only heir of the famous Psychologist in London , Johnathan Jefferson Rotterdam and the daughter of Abigeil Agatha Jansen will soon to be Phoenix Skye Dominguez Cross' lovely wife .

I can feel butterflies in my tummy that makes me giddy , I can feel that no one will never ruin my day today .

"Honey , nasa hospital ka na ba ?" Nag-aalalang tanong ni Phoenix sa akin .

"Oo naman , nandito na ako . Ikaw ba ? Nasaan ka na ?" Tanong ko dito habang nakangiti pa rin .

"I'm on my way to office . I am sorry that I didn't drive you to your work , huh . Babawi ako sa'yo ." Napangiti ako sa tinuran nito , Phoenix is so sweet , wala pa kaming isang linggo ay para akong mamamantal sa mga langgam na laging kumakapit sa aming dalawa .

"Don't mind it . Basta h'wag ka masyadong magpapagod ah ? H'wag masyadong stress dahil mamahalin pa kita ." Nakangiti kong banat dito na ikinatawa ni Phoenix ng mahina .

"Ang cheesy ah , pero ... Pwede na ." Natatawa nitong komento na ikinatawa ko na din .

"Dapat lang , kasi hindi ako magsasawang maging makeso sa'yo habambuhay kahit maumay ka pa ." Sabi ko na ikinatigil ni Phoenix at ikinangiti ko .

He is turning serious yet emotional everytime I talked about our relationship . Alam namin na maaga pa para makasiguro kami , pero alam naman namin ang tama sa mali , alam namin at kilala namin ang aming sarili . And I know that I want Phoenix to be with me until God let me be .

"Please , love me forever , honey . Hindi ko alam ang magiging buhay ko kung hindi ikaw ang aking kapiling ." Makata nitong banat . Pero sa bawat pagkakataong nagiging makata ito , doon ko nakikita ang totoong Phoenix , doon ko nakikita kung gaano s'ya ka-seryoso sa akin at sa aming relasyon .

Araw-araw , sa ginawa ng Diyos , ganito ang usapan namin tuwing umaga . Hindi s'ya pumapalya na tawagan ako pag hindi s'ya nakakarating sa oras sa bahay para ihatid sa trabaho .

Dumaan ang anim na buwan na lagi ko s'yang kasama sa pagpunta sa mga bahay-ampunan na pinupuntahan ko , at kada dadating ang dalawang buwan , dadating si Daddy para kausapin kami at si Phoenix .

Walang tumutol , walang nagalit . Raphael and his parents are happy and supportive . And all that left is Mom . Oiseau disappeared in our third month , at wala itong traces na iniwan bukod sa resignation letter n'ya sa ospital .

Sa totoo lang , kontento na ako . Me with Phoenix , him being a part of my family and me being a part of his family .

Pero ang relasyon pala ay hindi nagtatagal ng puro kasweet-an lang . May mga pagsubok din pala na dadaan kahit hindi mo iyon gustuhin .

Naging mailap ito , naging malamig , palaging wala at palaging ibang bagay ang lagi n'yang inaasikaso . Hindi na din n'ya nababanggit ang kasal na napagkasunduan namin more than six months ago . Kung bubuksan man ito , bigla na lang n'yang ililihis ang usapan .

Nasasaktan ako .

"Nasaan si Phoenix ?" Tanong ni Raphael sa akin .

Tiningnan ko ito at mukhang napansin nito ang pamamaga ng mga mata ko na tinakpan ko lang kanina ng bangs ko at ng salamin ko . I cried and cried , halos isang linggo na din kasi ng mangyari na naging malamig sa akin si Phoenix . He is not looking at me with joy in his eyes like he used to be . I want to complain and be mad at him pero hindi ko iyon magawa dahil inaalala ko si Phoenix at ang mga ginagawa nito sa opisina at sa nalalapit na namang finals ng IRCP na gaganapin sa Japan .

"Anong nangyari ? Bakit namamaga 'yang mga mata mo ?" Nag-aalalang tanong ni Raphael pero iniwasan ko ag pagtitig nito sa akin .

Okay na sila ni Naomi , ayoko ng bigyan ito ng problema dahil lang sa insecurities at exaggeration thoughts ko .

"Wala . Sige na , umalis ka na , wala dito si Phoenix ." Sabi ko dito at saka ako naglakad papunta sa banyo .

I stayed there , wala akong ginawa sa loob kundi umupo sa bowl na nakatakip habang umaasang aalis na si Raphael . Pero sa paglabas ko , I saw him , sitting on the couch and looking at me intently .

"U-umalis ka na " Hindi ko na napigilan ang pagkabasag ng boses ko . Shit !

Tumayo si Raphael at niyakap ako . Hindi ko na napigilan pa ang pagbuhos ng mga luha ko . I cried and cried again , I cried and cried until everything went black .

"PHOENIX ." Lumingon ako at nakita si Raphael na naglalakad palapit sa direksyon ko .

Ngumisi lang ako at ininom ang beer na in-order ko sa bar na tambayan namin . I kissed the woman who is sitting on my lap and snobbed my brother who is now looking at me with disbelief and fury . I massaged the woman's breast that made her moan pero agad itong nawala sa kandungan ko ng marahas itong hinila ni Raphael sa pulsuhan nito .

Tumayo ako at akmang hihilahin pabalik ang babae ng sinalubong ni Raphael ng suntok ang mukha ko na nagpatumba sa akin . "What the fuck is wrong with you ?!"

"Nothing , I am just being me , my dearest brother ." I answered sarcastically , then again , another punch flew on my face .

Kinuwelyuhan ako ni Raphael at pilit na pinatayo . Madilim ang mukha nito at naglalabasan ang ugat sa noo nito na senyales na galit na galit ito . "Being yourself ? This isn't you , Phoenix !! Hindi ikaw ito !!" Sigaw nito sa akin habang niyuyugyog ako nito pero ngumisi lang ako at tumingin sa babaeng kahalikan ko kanina .

"Let's play later , baby ." Sabi ko dito na ikinangiti nito .

"Your unbelievable ." Tumawa ako ng pagak dahil sa sinabi nito . Ako pa ba ?

"Ako pa ng sinasabihan mo ng gan'yan samantalang ikaw itong yumayakap ng girlfriend ng kapatid mo ?!" Hindi ko na nakontrol ang pagtaas ng boses ko na mukhang hindi nito inaasahan .

Kakarating ko lang galing sa isang meeting ng mapagdesisyunan ko nang puntahan si Angelica sa ospital para manghingi ng sorry . Lately kasi ay nagiging malamig ako dito at mainitin ang ulo dahil sa dami ng ginagawa ko , meeting , racing , meeting at racing .

I am guilty dahil alam ko na hindi deserve ng girlfriend ko ito . Hindi n'ya deserve ang ganitong treatment lalo na kung magmumula sa akin dahil alam ko ang pagsisikap nito na intindihin ako . She stays beside me no matter how cold I am to her na dapat naman ay hindi n'ya nasasaksihan . Kaya naman , nandito ako , para suyuin s'ya at ayain na mag-date tulad ng nakagawian namin .

"Doctor Cross and Doctor Rotterdam is so compatible , am I right ?" Rinig ko na usapan ng mga nurses sa may entrance .

Pero napa-iling ako dahil hindi naman gagawin ni Raphael na ahasin ang girlfriend ko lalo na ngayong maayos na sila ni Naomi .

Natigilan ako , bakit ko naman naisip na aahasin ni Raphael ang girlfriend ko ?

Nagkibit-balikat na lamang ako at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa opisina ni Angelica . I can hear sobs that made me froze . Alam ko kung sino iyon at hindi ko mapigilang masaktan sa simpleng pagkarinig ng hikbi o kaya ng pag-iyak n'ya kaya naman dahan-dahan kong binuksan ang pintuan at tumambad sa akin ang kapatid ko na yakap-yakap si Angelica na umiiyak .

I want to walk toward them and ask them what's happening . I want to be open-minded , I want to understand the situation . But my mind is clouded with jealousness .

Nakita ko ang pagbagsak ni Angelica mula sa bisig ni Raphael pero hindi ako lumapit . Hindi ako lumapit sa takot na baka tama ang mga naririnig ko sa mga tauhan ng ospital na may relasyon sina Raphael at si Angelica . I know it's senseless already , but seeing them in this position after hearing the nurses chat about Angelica and Raphael makes my rationale thoughts threw themselves out my mind in an instant .

I saw Raphael turned to me . He is shocked , I can see in his eyes sympathy -- to whom ? Lalapit na sana ito ng tumalikod ako at iwan sila sa loob ng opisina . I drove to this bar and let a woman flirt on me .

I tried to change for her , then this will be the payment ?

Isang malutong na sampal ang gumising sa akin mula sa pagbabalik-tanaw . At ng tingnan ko kung sino iyon , I saw Angelica , crying with mixed emotions in her brown eyes . Kita ko ang sakit sa kan'yang mga mata , kita ko ang paghihirap at pagmamahal . Hindi ko maintindihan pero nasasaktan ako pero mas masaya din ako na makita s'ya dito , sa harapan ko .

"Pati ba naman sa kapatid mo , magseselos ka ? Kaya ba nakikipaglandian ka habang ako ay isang linggo ng umiiyak at iniisip kung may mali ba akong nagawa sa'yo para tratuhin mo ako na parang walang kwentang tao ? Ito ba ang gusto mo Phoenix ? Isang linggo mo akong binalewala , isang linggo mo akong tinrato nang sobrang lamig pero aluin lang ako ng kapatid mo , nagiging malisyoso ka na . Gossips will stay as gossips Phoenix . But the truth is I waited for you to come to me , I am waiting for the day to see the emotions you have in your eyes like the way it is . I waited for --"

"-- tama na , baka mapaano na ang ba--"

"-- hayaan mo ako Raphael ." Saway ni Angelica kay Raphael na agad na nagtikom ng bibig .

"You waited for me to what ? To tell me that you don't love me anymore kaya kapatid ko naman ang gusto mo ? What a --"

"I waited for you to come back to tell you that ..." May inilabas ito mula sa kan'yang bulsa , inilapag n'ya iyon sa lamesa at doon nalipat ang paningin ko .

It's a rectangular stick na tinatawag na Pregnancy Test . And there are two red lines written at it's middle part . Napatingin ako kay Angelica na namumungay na ang mga mata .

"I want to say that , you're going to be a dad ." She said before falling in my arms .

"Angelica ? Angelica ? Honey , wake up ." Niyugyog ko ito pero pinigilan ako ni Raphael .

"Iuwi mo na s'ya . Last week pa n'ya 'yan gustong sabihin . She kept on fainting everywhere kaya naman lagi ako nakabantay lalo na nung maging malamig ka sa kan'ya ." Paliwanag ni Raphael .

"Sorry , napag-isipan pa kita ng hindi maganda ." Sabi ko dito but he pat my shoulder .

"Okay lang , kaibigan ko si Angelica , kapatid ko na s'yang ituring . Nurses in Cross Hospital are gossip-makers kaya sanay na kami . Congrats kapatid . Ginalingan mo sa pagtanim ng binhi ." Biro nito na ikinatawa ko ng mahina .

"Hindi ko ito inaasahan . Masyado akong naging abala ." Paliwanag ko , na s'yang totoo .

"Pakasalan mo na , baka magbago ang isip lalo na at may tagapagmana na sila ." Nakangisi nitong litanya .

"Pakakasalan ko s'ya . Hindi ko na pakakawalan pa ang babaeng ito . Hinding-hindi na ." Nakangiti kong tugon at saka niyakap si Angelica para alalayan ang katawan nito .

"Baby , I thought we will play ?" Sabad ng babae na ikinaningkit ng mata namin ni Raphael .

"Sorry . But I am now with my honey who bear our baby in her tummy ." Magalang kong paalam dito saka umalis sa bar buhat si Angelica at kasama si Raphael na naka-alalay lang sa amin .

"Help me , Kuya ." Sabi ko kay Raphael , ngumiti ito ng malapad .

"Walang problema . All you need to do is to look for a ring suitable to her , and relax . H'wag ka munang kumilos hanggang sa mapa-oo mo na s'ya ." Litanya ni Raphael na ikinairap ko na lang .

"Noted . Let's get this done . I want her to be mine forever and build my own family with her ." Sabi ko at saka hinawi ang nakatabing na hibla ng buhok sa mukha ni Angelica .

This beautiful lady in front of me , will be the mother of my children . And even though I am not perfect , I will try to be a perfect husband material to her , forevermore .

A.N : Salamat po talaga sa mga sumusuporta sa akin :) You can follow me on Wattpad -- AshLhie20 ,and on Facebook -- Lhie Geron Agnevao . See you there . Thanks again for the support .