namiętny.

"przepraszam" powiedziałeś, mocno trzymając swoje dłonie na mojej talii.

każdy ruch był idealnie dopasowujący się, świadomy i obeznany z kształtami mojego ciała.

przygotowałam się, żeby cię odepchnąć, a raczej siebie odepchnąć, ponieważ wiedziałam, że nie powstrzymam się przed rozpadem. 

na twoich oczach i przez twój dotyk.

to rozgrzało moje serce, gdy zobaczyłam cię w tym samym stanie.

kiedy cię przytuliłam, szloch opuścił moje usta i próbowałam zatrzymać go moim pytaniem "dlaczego, po prostu dlaczego, tak nagle. brak kontaku-"

zostałam wyrwana z twojego uścisku, tylko po to, by twoje usta namiętnie spotkały moje.

wydaje mi się, że w tamtym momencie byliśmy jednością.

sposób, w jaki twoje miękkie, pulchne usta tęskniły za pocałunkiem, przyciskając się do moich z siłą i tęsknotą, pragnąc posmakować i zapamiętać.

to było tak, jakbyś odzwierciedlał w sobie wszystkie moje emocje.

gdy pocałunek się zepsuł, ty też.

"prze-przepraszam... naprawdę nie mogę.."

cofnąłeś się o krok, prawie tak, jakby to była nienawiść. ale widziałam w twoich oczach żal. pokręciłeś głową.

"to była m-moja pasja lub t-ty.."