Ben sustugumda
Şiirler konuşur seni...
Gemiler nasıl yırtarda maviliği
Öyle yırtar her satır beni...

Öyle parçalar boğazımı
Kahredercesine, şiir olmak...
Yüzüne karşı haykırmak varken
Kahırla süzülür satırlar kirpiğimden

Ben sustuğumda
Şiirler konuşur seni...
Söyleyecek onca şey varken üstelik
Kurşun gibi deler geçer
Her satırın her biri

Ruhuma düşer bir dağ gibi
İsyanımda kilitlenen her sözcük
En derinden en onmazımdan
tefekoyar  beni...

Ben sustuğum zaman
Şiirler konuşur seni...
Ve benim için her biri
Unutulmaya inat
Sonsuzluğa müdürler seni...

Vuslat Tuna