Durdum dönüpte bir baktım aynaya
Tüm varlıgım mazi denilen rüzgârda
Seneler gün gün çırpınır bir girdabta
Can dediğim bekler bir kuyu başında...

Ne isimler kalmış aklımda ne adresler
Dağlar bile yabancı değişmiş şehirler
Viran olmuş bağlar harap bahçeler
Can dediğin bekler bir yol ayrımında...

Vuslat Tuna