Generation X | 1

Vote. Comment. Be a fan.

SONG: Wake Up Alone by Chainsmoker

“Attention students! Blah blah blah...”

“What the hell is happening,” nagulo ko ang buhok ko dahil nagising ako!

Ang ayoko sa lahat ay ang iniistorbo ako sa pagtulog! Minsan na nga lang tayo nakakatulog!

“Girls gising na sya,”

Kumunot ang noo ko.

May ibang tao sa kwarto ko? O baka naman nanaginip pa rin ako?

Dahil hindi ako nagpapasok sa kwarto ko! Kahit na si Dasttan ay bawal! Kahit na ang parents ko!

Iminulat ko ang mga mata ko. At ilang segundo akong napatingala sa kisame.
Sa kisameng ngayon ko lang nakita.

Unti-unting lumaki ang mga mata ko nang makita ko ang tatlong bagong mukha ng mga babae.

Wala naman kaming mga katulong ah?

“Hi,” sabay nilang bati.

Napakurap-kurap ako at maya-maya pa ay napasigaw na ako. Yung sigaw na abot hanggang sa labas.

“Sino kayo! Bakit nasa kwarto ko kayo!,” I shouted.

Nagtinginan silang tatlo.

“Anong kwarto mo. Kwarto natin,” sabi ng isa sakanila.

Kumunot ang noo ko. Pero nang igala ko na ang mga tingin ko sa kwarto ay napakurap-kurap ako.

“Nasaan ako,” mabilis akong napabangon at nakita ko ngang hindi ko kama ang hinigaan ko.

“Sino kayo?!,”

Ang sakit pa ng ulo ko! Lasing pa yata ako!

“I'm Cherish,” yung chinitang mahaba at maalon ang buhok.

“Chelsy,” chinita rin pero hanggang balikat ang buhok.

“Chie,” isa pang chinita na straight na straight ang buhok.

“We are your roommates,”

Napatulala ako sa sinabi nilang tatlo.

Roommates.

“Welcome to the group!,” masigla nilang bati.

Hindi ko alam ang dapat kong maramdaman ngayon. Lutang na lutang ang utak ko at parang isang bangungot to.

Napaupo akong muli sa kama.

“Moza right?,” sinamaan ko ng tingin ang nagsabi nun.

“Rella, hindi tayo close para tawagin mo kong ganun,” I corrected.

“Okay Rella! Welcome to Monsta X Academy,”

Nanlaki na naman ang mga mata ko.

“You mean----this is---MXA,” nasabi ko.

“Yip! Welcome!,”

This is not happening.

Hindi ako naririto.

I'm not in MXA.

This is just a dream Moza.

A nightmare.

“Where's your Dean's Office?,” tanong ko.

I need to know paano ako napunta sa lugar na to!

***

Nakahalukipkip kong tiningnan ang nakaupong lalaki sa table ng dean.

“Nasaan ang dean?,” tanong ko.

“Sinabi ko ng ako nga ang dean diba,” napairap ako sa sagot nya.

Sinong matinong tao ang maniniwala sa sakanya. Eh mukhang magkaedad lang nga kami.

“Nagpapatawa ka ba?,” umiling sya sa sinabi ko.

“Sa gwapo kong to hindi ako marunong magbiro,” wow. Mabuti na lang talaga hindi ako nag-aral dito.

“Ano bang klaseng skwelahan to,” bulong ko.

“Ano palang concern mo?,” tanong nya.

Hah. Concern.

“Marami. Kaya kung ako sayo, sabihin mo na kung nasaan ang dean,” huminga ako ng malalim.

“Ipapakulong kita kapag hindi ka pa nagseryoso,” banta ko.

Pero tinawanan nya ang banta ko. Tsss..pinagtatawanan nya ako.

“Ako ang may-ari ng skwelahang to,” sabi nya.

Hah.

“Alam mo bang pwede kang mamatay dahil sa pagiging sinungaling mo?,”

“Ako. Ako ang may-ari ng MXA,” he said.

“Sigurado ka?,” muling tanong ko.

Pinanliitan nya ako ng tingin.

“Hindi mo ba to nababasa?,” tiningnan ko ang tinutukoy nya.

“Kriston. Wonho Kriston. Pangalan ng dad ko,”

“He may be the dean pero sya ba ang may-ari ng MXA?,” sabi ko.

Muling nanliit ang mga mata nya sakin.

“Sino ka ba miss?,”

I thought hindi na nya itatanong.

“Ako lang naman ang----”

“Emergency!,” may pumasok na lalaki kaya natigilan ako.

Hinihingal pa tong isa kaya pauunahin ko ng magsalita. Kawawa naman.

“Yung anak ng may-ari ng academy!,” napatayo yung lalaki. (Yung kasagutan ko.)

“Talaga? She's here?,” nanlalaki ang mga mata nya.

Big deal?

“Nasaan sya! Tara hanapin natin!,” mabilis na umalis yung dalawa na para bang wala ako sa loob.

Okay.

“What's wrong with them. I'm just here,”

Napabuntong hininga ako.

Paano ba kasi ako napadpad dito.

Dinala ba nilang akong lasing? Tsk. Siguradong may kinalaman si Dasttan dito.

“Makaalis na nga,” aalis na nga sana ako nang may mahagip ang tingin ko.

Isang picture frame.

Lumapit ako para tingnan ito ng malapitan.

“Wait. Is this mom?,”

Kinuha ko ang picture frame at inisa-isang tiningnan ang mga taong kasama dun.

“Andito rin si dad,” nasabi ko.

Alam kong magkakaibigan ang mga magulang namin ni Dasttan at Sana and even Tita Miesza. Pero bakit marami pang andito sa picture.

“Who are they,”

***

“Kayong tatlo. Huwag nyong sasabihin kahit kanino na ako ang anak ng may-ari ng academy na to,”

Nagtinginan ang tatlo.

“And never call me Moza here. Rella, yun ang itawag nyo,” dagdag ko.

“Bakit?,” tanong ni Chie.

“Dahil aalis din naman ako dito so no need to tell anyone about my presence,” sagot ko .

“Aalis ka? Pero ikaw ang may-ari ng MXA,” ani ni Chelsy.

“Required ba na dito din ako mag-aral? And besides, tatakbo ang academy na to kahit wala ako,” natawa ako sa sinabi ko.

“Hindi mo ba alam?,” tanong ni Cherish.

“Ang ano,” sagot ko.

“Ang tungkol sa academy,”

“Tungkol sa academy?,” binalik ko ang tanong.

Naging seryoso ang mukha nilang tatlo.

“Wala ka nga talagang idea sa academy,”

“Nagkakagulo ang tao sa academy dahil sayo,”

Hmmm.. dahil sakin. How interesting.

Pati dito nagkakagulo ang lahat dahil lang sakin.

“Big deal ba talaga?,” nasambit ko.

Lahat sila ay tumango.

“Yup! Takot sila sayo,” ani ni Chie.

Pati dito takot sila sakin. Is it too obvious that I am a monster?

“Magbabago na ang lahat dahil sa pagdating mo,” natawa ako sa sinabi ni Cherish.

“Oh please. Hindi ako mag-aaral dito. I have----,”

“We need you,”

Natigilan ako.

“Bakit?,” I asked.

“Dahil ikaw ang may-ari ng school and besides ginagalang ka ng lahat dito,”-Chelsy.

“Talaga? I have that power here?,” well, I can't even save myself and the important people around me. So how.

“Yes. Tsaka, hindi na yata kaya ng mga Supreme Students na patinuin ang mga tao dito,”

Napataas ang kilay ko.

“Hindi na yata kaya ni King ang mga students dito,”-Chie.

King.

What kind of academy ang MXA. Monarchy?

“Paano ko naman mapapatigil ang away sa academy na to. I mean, natural lang naman siguro na magkaroon ng away sa academy----”

“Pero minsan kasi may namamatay,”

Really. Kahit saang school naman siguro. Tsk.

“Literal na patay?,” I asked.

“Yep. Kapag nagkakaroon ng away sa pagitan ng mga grupo at humahantong yun sa kamatayan,”-Chelsy.

“Bakit hindi na lang kayo lumipat ng school?,” suhestyon ko.

Umiling ang tatlo.

“Hindi ka pwedeng lumipat hangga't hindi ka kinukuha ng mga magulang mo,” -Chie

Wha--what.

“Hindi kita maintindihan,” sabi ko.

“What I mean is that, kilala ang MXA bilang the only academy that is accepting students with bad records, kaya karamihan sa nandito ay yung mga anak ng mayayaman na hindi na makontrol ng parents nila,” paliwanag ni Chie.

“Makakaalis ka lang dito kapag nagbago ka,”-Cherish.

“And this academy is currently run by Supreme Students”-Chelsy.

Napatango ako matapos marinig ang paliwanag nila.

Parang kulungan.

So.

Tinapon ako ni mom and dad dahil sa mga ginagawa ko. Tsk. Tuluyan na nga siguro silang napagod sakin.

“I'm sorry but don't expect anything from me. Hindi ako ang taong inaakala nyo,” napangisi ako.

Wala akong ginuntuang puso.

I'm not a fairy or even a savior.

I can't help these girls.

“So I guess, pare-pareho lang tayong makukulong dito,” sabi ko.

Napatingin ako sa may bintana.

How unfair.

Hindi man lang nila ako tinanong kung gusto ko dito.

I guess, they want to get rid of me. I'm causing too much trouble.

“Ehem. Mic test. Mic test.”

Napatingin ako sa tatlo.

“Great. Anyway, this is King and all I want to say is welcome! Welcome to the owner of MXA. Sana kung nasaan ka man ay rinig mo to at sana----maging masaya ang pananatili mo dito. Can't wait to see you Moza,”

Napahawak ako sa dibdib ko.

Ang bilis ng tibok ng puso ko.

Natakot ako dun ah.

***

Note: Iba ang ambiance dito sa GX. And puhlease wag nyong hanapin yung chars sa MXA. Namimiss ko lang lalo sila haha.

Dedicated to: HeyItsPriann

Every chapter ay magddedicate ako. :)