Ömür mü, huzura hep teğet geçti,
Gönül mü, talan bir sığınaktı belki.
Ay utanıp saklanır göz kırpışınla,
Sen yüce hasret, iyileşip aşkınla.

Dileğim tektir, milyar yıldız kaysa:
Soğuk gönlüm yalnız elinde ısınsa.
Saadet, yangına çare olur gülüşün,
Ey saadet, gökte parlarken yüzün!

Bir çağrı gibi huzura, o içten sesini,
Her gece gülerek öptüğüm resmini
Bağrıma değil, alıp canıma bassam,
Eski duvarlara "Bahar yakın" yazsam.

Ufuk çizgisi, kızıl dudakların bitimi,
Şarkılarla büyütür küçük cennetimi.
Boğarken içimi geçmişin kara yası
Gözünün elasıdır, gönlümün terası.

Bak kurak toprak canlanmış selinde,
Unutup kendini bana çiçek dedin de:
Ey bahçıvan, çiçek senin soyundur,
Varsa yol yürümeye, bil ki yolundur.