Zomervakantie

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Dorothy is als enige leerling nog op Zweinstein. Ze moet wel. Voorlopig mogen haar ouders ook niet bij haar komen. Alle leerlingen kwamen vlak voor vertrek naar huis bij haar langs om haar veel sterkte te wensen en lieten haar veel snoep na als bedankje voor de redding van de school. Zijzelf ligt veel te slapen en ook de keren dat iedereen langs kwam.

Pomfrey en Snape hebben afgesproken haar voorlopig in slaap te houden. Zo kunnen ze de draak in haar ook tot rust behouden. Zeker zolang de toverdrank die professor Snape aan het brouwen is nog niet klaar is. Hij houdt wel het schoolhoofd en de zuster op de hoogte. Daarnaast bezoekt hij haar heel vaak. In de korte tijd dat zij al twee keer Harry heeft geholpen zonder zelf ook maar regels te overtreden is hij veel om deze leerlinge gaan geven alsof het zijn eigen dochter is. Het is haar taak om Harry te beschermen, net zoals hij dat ook moet doen van professor Dumbledore. Maar zijn grotere taak is om deze leerlinge te beschermen. Mogelijk zal Voldemort achter haar aangaan zodra hij weer een lichaam heeft.

De wonden bij Dorothy lijken te helen, maar ze mag zich nog steeds niet bewegen. Door de drukte vlak voor de vakantie en juist dat ze zat is het slechter gegaan. Maar nu gaat het steeds beter. Pomfrey weet dat ze niet lang meer de patiënt in een kunstmatige slaap kan laten en deze er binnenkort uit zal moeten. Hopelijk is dan ook de toverdrank gereed.

Ver van Hogwarts vandaan is Harry veel thuis. De eerste paar weken mag hij van zijn ouders geen contact hebben met zijn vrienden en mag hij er ook niet naar toe. Ten minste, niet van zijn moeder Lilly. James krijgt dit niet mee en kan het niet controleren en voor zijn zoon opkomen, gezien hij nu voorlopig Malfoy aan het verhoren is.

"We hebben je vorig jaar gezegd dat je voorzichtig moet zijn en je overal buiten moet blijven. En wat doe je? Je brengt jezelf opnieuw in gevaar! We weten nu wel dat je moedig bent, maar we willen je niet kwijt, Harry! Als Dorothy er niet was geweest was jij degene die er niet meer was. Juist omdat jij de held moest gaan uithangen, is zij zo zwaar gewond geraakt! Besef je wel wat je anderen aandoet? Voldemort is juist erop uit om jou en Dorothy te kunnen vermoorden zodat hij uiteindelijk toch kan terugkeren."

"Sorry mama, het ging vanzelf. Ik kan er niks aan doen dat ik de stem van de Basilisk hoorde en de stem ben gaan volgen tot ik de kat van Filch versteend vond. Na de opmerking van Malfoy begonnen we te vermoeden dat het Malfoy was, maar uiteindelijk trok dit keer Hermione aan het voortouw om het uit te zoeken. Ik wilde het ook wel uitzoeken, maar het was zeker niet mijn bedoeling om tegen een Basislisk te vechten. Ik wilde alleen Ginny daar weg halen, dat was de bedoeling. Wist ik veel dat er veel meer bij kwam," legt Harry schouderophalend uit aan zijn moeder.

Lilly knikt. Dit begrijpt ze zeker wel. Waar haar man op die leeftijd een grote etterbak was, is hun zoon vooral eerder een held. Maar Lilly is bang dat ze op die manier haar zoon gaat verliezen. Uiteindelijk mag hij toch wel naar zijn beste vriend, maar zij zal daarna ook naar de Weasleys komen om samen met hen inkopen te doen.

James Potter heeft inmiddels informatie uit Malfoy gekregen. Hij deed het bewust en gezien hij een dooddoenersteken op zijn arm heeft, zal hij voorlopig in Azkaban verblijven. Dat is niet de officiële reden, maar hij is schuldig aan poging tot doodslag meerdere malen en het in gevaar brengen van kinderen. Voorlopig zal hij in Azkaban verblijven en ondanks zijn dooddoenersteken mag hij bij goed gedrag volgend jaar huiswaarts keren, mits hij zich niet meer bemoeid met dooddoenerszaken en zijn dooddoenersschap volledig aan de wilgen hangt.

Lucius Malfoy heeft toegekend, maar vanwege zijn familie zal hij uiteindelijk wel doormoeten. Hij zal anders als een verrader worden gezien, hoe graag hij zijn zoon hiervan af wil houden. Ja, af en toe gaat hij te ver en hij weet ook wel dat hij zijn zoon erg veel verwend, maar dat is liefde toch? De liefde voor je zoon als rijkelui. Die rijkdom zal hij voorlopig kwijt zijn, want buiten dat hij zijn inkomen verliest, gaat een deel van zijn buit ook naar de families die getroffen zijn door de Basilisk, met name naar Dorothy die nu vecht voor haar leven. Lucius Malfoy had niet aan haar gedacht. Hij heeft dertien jaar terug te horen gekregen dat hij moet zorgen dat zij zich juist aan de kant van Voldemort zal aansluiten, maar dan moet ze wel krachtig genoeg zijn.

In de week dat James vrij heeft om bij zijn gezin te kunnen zijn, krijgt hij ook bezoek van zijn twee vrienden Sirius Black en Remus Lupin. Het rare is, is dat hij al jaren Peter Pettigrew niet meer gezien heeft, de verrader die hem en zijn gezin jaren geleden bij Voldemort verraden heeft. Niemand heeft hem ooit nog eens gezien en Malfoy weet ook van niets. Ja, toen der tijd heeft hij hem voor zich gezien, maar op de betreffende avond niet meer. Dat geldt ook voor de andere dooddoeners.

Terwijl alle leerlingen winkelen voor hun volgend schooljaar, ligt Dorothy nog veel op bed. Ze is vaker wakker, maar moet nu voornamelijk de toverdrank drinken die professor Snape voor haar brouwt. De wonden zijn goed genezen, al heeft het gif wel enkele organen aangetast. Daarvoor krijgt Dorothy medicijnen toegediend om het te herstellen. Voorlopig mag ze ook niet in een draak veranderen en eerlijk gezegd wil ze dat voorlopig ook niet. Tot nog toe heeft dit alleen maar ellende gebracht en ze zou graag willen dat ze eens Harry niet hoefde te beschermen. Ze had liever deze situatie niet gehad.

"Ms. Brown, scheelt er niets dat u voor u uit zit te staren en zo somber kijkt?" hoort Dorothy een bekende stem vragen en ze kijkt om. Het is professor Snape die al de hele zomervakantie haar vergezeld en bij haar blijft waken. Al snapt ze niet waarom. Haar ouders heeft ze af en toe gezien, maar ook zij weten dat Dorothy veel moet rusten.

Heel even blijft Dorothy stil en voor zich uit staren. Ze weet dat de professor het goed bedoelt en ze weet ook dat het onbeschoft is om een docent te negeren. Toch duurt het even voor ze antwoord geeft, mede goed na te denken wat ze het beste kan antwoorden betreft het geen dat haar dwars zit.

"Het zit mij dwars dat ik degene ben die de opdracht heeft gekregen om Harry te beschermen en dat ik degene ben die in een draak kan veranderen. Het is alleen maar een last. Vooral omdat ik verplicht ben iedere avond naar buiten te gaan, terwijl het officieel niet mag. Ik heb er een hekel aan dat ik mijn vrienden niet kan kiezen, omdat ik perse in de buurt van Harry moet blijven om hem te beschermen. Ik vind het niet erg om met hem bevriend te zijn en ik kies er zelf voor om mezelf buiten hun avonturen te houden. Maar juist omdat het iedere keer door Voldemort komt moet ik hem wel beschermen en achter hem aangaan. Juist door dat hele gedoe ben ik dus zwaar gewond geraakt, mogelijk zal ik niet meer in staat zijn om zonder hulpmiddel zelfstandig te lopen en wordt het alleen maar makkelijker voor Voldemort om Harry te doden en mij verzwakt en levend in zijn handen te krijgen."

Dorothy is eindelijk kwijt wat haar dwars zat en het blijft een tijdje stil. Professor Snape weet zelf niet wat hij kan zeggen om deze leerlinge gerust te stellen. Hiervoor is hij niet aangesteld en hij heeft zelf nooit vrienden gehad of in deze situatie terechtgekomen. Dit jonge meisje krijgt heel veel verantwoordelijkheid toegewezen zonder het te willen. Ja, hij vindt haar te jong voor deze verantwoordelijkheid en dit is het resultaat. Door de onzin heeft ze moeten vechten tegen een Basilisk om vervolgens als enige zwaar gewond eruit te geraken. Hij moet het meisje gelijk geven, maar dit kan hij niet hardop zeggen.

"Luister .... Dorothy. Ik weet van mezelf dat ik absoluut geen empathie heb. Ik heb zelf nooit vrienden gehad en weet dus ook niet hoe het is om je vrienden wel of niet te kunnen kiezen. En ik weet ook dat ik niet weet hoe het is om dit soort verantwoordelijkheid te dragen. En ik weet ook niet hoe het is om in een draak te veranderen en ook nog te moeten vechten tegen een Basilisk, iets dat normaal gezien praktisch onmogelijk is om zonder verwondingen uit te strijd te komen. Maar wat ik wel weet is dat je niet nu al die verantwoordelijkheid hoeft te dragen. Meneer Potter gedraagt zich heldhaftig en zal dat blijven doen, ongeacht of er wel of niet iemand voor hem is die hem beschermd. Die hele familie staat er bekend om stoer te doen. Zijn vader deed het precies hetzelfde, alleen geen heldhaftigheid, maar etterig gedrag. Zolang jij en je leeftijdsgenoten jong zijn, moeten jullie deze verantwoordelijkheid niet dragen. Dat geldt ook voor jou, meid. Het is aan ons docenten om leerlingen, ook Harry Potter veilig te houden en ook aan die van professor Dumbledore. Je neemt je taak te serieus. Zolang jij en Potter nog op school zitten, hoef jij hem niet te beschermen. Laat het los dat het beschermen van Harry Potter je taak is."

De lijkbleke professor die normaal niets om leerlingen geeft, zegt dit uit de grond van zijn hart. Natuurlijk komt dit erg laat na een avond vol met enorme gevolgen voor deze leerling. Beide personen weten dat Harry dit niet zal beseffen en dat het hem ook niets uitmaakt. Deze leerlinge heeft nu iemand nodig die haar tegenhoudt. Hij heeft sowieso professor Dumbledore beloofd er voor haar te zijn en haar te beschermen tegen Voldemort.

Dorothy kijkt verbaasd op. Verbaasd dat de professor haar ineens bij haar voornaam noemt. Ze weet dat hij niet echt vrienden had, dat gevoel had ze ook, maar ze is ook zeker verbaasd voor de wijze woorden van deze professor. Ja, hij kan streng en wijs zijn, maar dit soort wijze woorden verwacht ze niet van deze docent.

Dorothy beseft dat ze inderdaad erg jong is voor iemand te beschermen. Het is al moeilijk genoeg om haar draak in zich in bedwang te houden. Tot haar grote verbazing is dat vorig jaar goed gelukt en kon ze goed overweg in draakvorm het afgelopen jaar. En ook nu beseft ze dat ze een te grote taak heeft die ze nu als kind niet aan kan. Mogelijk zal ze überhaupt deze taak niet eens meer kunnen doen.

"Professor? Als ik mij niet had bezig gehouden met Harry, maar met Ginny Weasley die bezeten was door het dagboek, had ik dan wel veilig gehandeld? Ik had gemerkt dat Ginny afstandelijk werd en zich afzonderde. Dat kon uiteraard door de angst komen, maar nadat Harry het boekje had gevonden wist ik dat het met het boekje te maken moest hebben. Maar ik kwam niet in de buurt van Ginny, wat ik ook probeerde en vanaf toen was ze al weg. Als ik het boekje van haar had kunnen afpakken, zou het op een veiligere manier opgelost zijn geweest?"

Professor Snape snapt waar de leerlinge op doelt. Toch geeft hij aan dat het niets zou hebben uitgemaakt. Ja, ze hadden alle leerlingen veilig gehouden, maar dan zou het volledige probleem met de Basilisk en Voldemort niet zijn opgelost. Dit geeft hij ook aan. Dorothy bedankt de professor voor het luisterende oor en ze vraagt of hij Harry de komende jaren hier op Hogwarts wil beschermen in haar plaats.

Terwijl alle andere leerlingen zich klaarmaken voor het nieuwe schooljaar, verblijft Dorothy voornamelijk in de ziekenzaal van Hogwarts. Ze doet er alles aan om te lopen en met toestemming van Pomfrey verlaat ze iedere dag om trapoefeningen te kunnen doen. Ze zou uiteindelijk naar de zevende verdieping moeten kunnen lopen zonder moeite. Het lopen gaat haar steeds beter af en ook steeds vaker zonder moeite.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro