Gönül! Sen çok aldanma bu dünya'ya
Bi' gelen bir daha hiç gitmem sanır
Meyletme hiç süse, renkli şatafatına
Bi' bakan hiç başka şey görmem sanır

Gelen gider ama, baki kalanı yoktur
Bi' nefes alan bir daha vermem sanır
Elem etme hiç, hevesin yalanı çoktur
Bi' sefer tadan hiç vazgeçmem sanır

Her can da nefs; ayrı alem ayrı huy dur
Bi' ganimet bulan hiç kaybetmem sanır
Başın belası başka, yürek ateşi kor dur
Bi' yanan bir daha hiç sönmem sanır

Her yüz güler de,ciyer paredir bilinmez
Bi' kanayan yara, hiç şifa olmaz sanır
El yarası geçer denir, dil yarası geçmez
Bi' vurulan bir daha yaşam yok sanır

Vuslat Tuna