Toen ik bijna bij de waterspuwer was knalde ik tegen iemand op. Ik viel in de fontein. Lekker dan. Ondertussen stond het meisje me gewoon keihard uit te lachen. Met een chagrijnig gezicht klom ik uit de fontein en maakte mezelf droog met een spreuk. Ze keek me verbaasd aan. "Eerstejaars?" "Nee, tweedejaars" "Afdeling?" Vroegen we tegelijk. "Heb ik niet" Weer tegelijk. We begonnen rondjes te lopen, zoals worstelaars. Allebei diep in onze eigen gedachten. Op een gegeven moment vroeg ik haar: "Hoe heet je?" "Gwen Scarlet Destiny Jones, zeg maar Gwen. Jij?" "Alice LeProve" Ze keek me verbaast aan, ik keek even verbaast terug. "Wat is er?" Vroeg ik. "LeProve is een heel oude, maar schatrijke en talentvolle familie. Als je daarbij hoort, dan ben je wel heel rijk. " "Hoe weet jij zoveel over de LeProve's?" Vroeg ik verbaasd. "Wij ehm-hebben het niet zo breed thuis... Ik lees graag over rijke mensen, zodat ik weet hoe het kon zijn..." Stamelde ze. "Jij komt eens met mij mee. Haar antwoordt hoorde ik niet meer, want ik Verdwijnselde samen met haar naar goudgrijp. We landden voor goudgrijp en ik waarschuwde haar:"Geen vragen". We liepen naar binnen en ze keek met grote ogen rond, blijkbaar was ze hier nog nooit geweest. Ik liep naar een kobold toe en zei "Kluis 003 alstublieft" " Identificatie" "Alice LeProve, hier is mijn staf en de sleutel. " "goed, ik roep wel iemand. " Zo, die was ook goed chagrijnig zeg. Er kwam een kobold aan lopen die ons wenkte. We gingen in een karretje zitten en deze keer wist ik mijn maaginhoud wel binnen te houden, Gwen niet. Ze zag nog steeds groen terwijl ze uitstapte. Ik legde mijn hand op de kluis en hij ging open. Gwens mond stond zo ver open dat je er een complete dinosaurus in zou kunnen proppen. Ik begon tussen alle munten door te struinen en pakte hier en daar wat en propte het in een grote leren tas. Toen vond ik wat ik zocht. Een zwartleren doosje. Ik deed het open en daar zat het in.  Ik had erover gelezen in een boek en daar stond dat het in het bezit was van de LeProve's. Het was een hartje, verdeelt in zes stukken. Een rode, met een robijn, voor Rones. Een groene, met een smaragd, voor Emma. Een blauwe, met een turqoois, voor Sill. Een gele, met een citrien, voor Hannah. Een zwarte, met een zwarte toermalijn, voor mij. En een witte, met een diamant, voor iemand waarvan ik nog niet zeker was. In het boek stond dat dit hartje jullie voor altijd verbind, en je kunt ermee communiceren. Ik stopte het doosje in een ander tasje en gaf de leren tas aan Gwen. Ze keek erin en haar ogen werden nog groter. "I-I-ik kaann dittt niet aannnemmeen" stamelde ze. "Dat doe je wel, ik heb toch genoeg. En nu gaan we mijn vriendinnen halen en dan gaan we shoppen!!!Maar wel op mijn kosten. " Na nog een Verdwijnseling zijn we weer in Alice' kamer. "Maar jee kunt toch niet Verdwijnselen en Verschijnselen op Zweinstein?" "Ik heb bepaalde priveleges" knipoogde ik.
POV, Gwendolyn Scarlet Melody Daisy Jones
Ze haalde een memo uit een van haar vele zakken in haar broek en een pen uit een andere en begon te schrijven. Ik keek over haar schouder mee en las: "Gaan jullie mee shoppen? Het kerstbal is bijna en we hebben nog geen jurk. Kus Alice. " Ze vouwde er een vliegtuigje in en fluisterde er iets in, toen gooide hem weg. Toen zette ze in de badkamer een warme kraan en deed de deur op slot.
POV, Alice Liv Violet Dhani LeProve
Ik ging de badkamer in, zette de warme kraan aan en deed de deur op slot. Ik wachte tot er een regenboog kwam en gooide er een gouden drachme in. "Oh Iris, godin van de regenboog, aanvaard dit offer en toon mij Chiron in Kamp Half-Bloed. " Chiron was net klaar met boogschietles geven zo te zien, want hij had zijn pijlenkoker nog om en hij had een shirt aan waar op stond 'de beste centaur van stal'. "Chiron!" Riep ik. Hij draaide zich om. "Ah, Alice, mijn kind. Wat is er aan het handje?" "Ik heb de laatste onbekende halfbloed gevonden. We gaan haar en Hannah vanmiddag vertellen dat ze halfbloeden zijn". Hij keek me even aan, in gedachten verzonken. "Kom met ze naar Kamp Halfbloed, misschien kun je het daar beter vertellen.Dan geloven ze het meteen, en Ik denk dat Rachel weer een voorspelling gaat doen. " Ik knikte en haalde mijn hand door het Irisbericht. Inmiddels waren de meiden in mijn kamer aangekomen en Rones Verdwijnselde ons naar een winkelstraat in Parijs. We liepen daar even rond, maar we konden niks echt leuks vinden. We Verdwijnselden naar 5th Avenue in New York. We keken daar ook een beetje rond en we waren teleurgesteld, want we hadden niks leuks gezien. Tot Emma een klein winkeltje opmerkte waar we nog niet waren geweest. We gingen er naar binnen en het was letterlijk propvol met...... Precies wat we zochten. Jurken. Er kwam een ouder vrouwtje naar ons toe en vroeg "Hallo dames, voor welke gelegenheid kan ik jullie van dienst zijn?" "Een bal, mevrouw" Ze keek als eerst naar Emma en liep meteen weg. Ze kwam terug met een werkelijk prachtige jurk in haar handen. Hij was zwart met allemaal zilveren kettingen die vast zaten op het bovenlijfje. Emma liep een paskamer in en kwam eruit, de jurk stond haar prachtig. Die had dus haar keus gemaakt. Vervolgens liep ze weg voor Hannah en kwam terug met zo'n typische baljurk in het zachtgeel met glittertjes op de bovenkant. Voor Sill haalde ze een jurkje tot net boven de knie met een zachtroze bovenkant en een jeansblauwe onderkant. Voor Rones een felgeel jurkachtigiets. Voor Gwen had ze een lange perkament kleurige jurk met gouden versieringen op het bovenlijfje. En als laatste voor mij een witte jurk tot boven de knie met allemaal kleurtjes op de onderkant. Opeens waren we allemaal vrolijk en gingen naar de Adidas store en gingen kijken voor schoenen voor Sill, die niet op hakken kon lopen. We vonden leuke blauwe met roze veters en allemaal tekentjes. Voor Emma vonden we leuke zwarte pumps, voor Rones felgele Dr. Martens, voor Hannah en Gwen gele en perkamentkleurige pumps met een strikje en voor mij koraalkleurige pumps. We kochten er nog allemaal leuk accessoires bij en Verdwijnselden naar Zweinstein. Nu nog Maar hopen dat we gevraagd worden.
*skip tot het eten*
George fluisterde iets naar Rones en ze liepen de zaal uit.
Rones Ruby Julia Nikki Stone, POV
George fluisterde of ik even mee naar de gang kon komen en ik zag Emma al met zo'n blik kijken van ooeeehhh ik keek terug met een ik-krijg-je-nog-wel-blik. Ik liep mee naar de gang en George kerke me aan en zei "Eeh Rones, wil je met me mee naar het bal?"