*in Alice' kamer*

Ik stapte de kamer binnen en mijn mond viel open van verbazing."OMG. DIT IS ECHT AWESOME!!!" Schreeuwde ik tegen niemand in het bijzonder. Hij was rood met goud, blauw met brons, groen met zilver en geel met zwart. Er was een groot hemelbed met duizenden kussens. Ook was er een groot raam, een badkamer en inloopkast. Ook lag er een groot kleed met het logo van Zweinstein, deze stond ook op de muur. Ik liet me op het bed vallen en was in de hemel op aarde. Even later was ik dan ook in slaap gevallen.

*de volgende ochtend*

Ik werd wakker door de wekker, die het schoollied van Zweinstein afspeelde:

Zweinstein, Zweinstein, Zwijnig Zweinstein,
Leer ons toch volop.
Of we nu oud en kaal zijn,
Of jong met een puistenkop.
Prop onze hoofden vol met weetjes,
Hopelijk voelen ze zich daar thuis,
Want nu zijn ze leeg en tochtig,
Vol vliegjes, stof en gruis.
Leer ons wat het weten waard is,
Maak ons ietsje minder dom,
Doe je best, dan doen wij de rest,
En studeren onze hersens krom!
Zweinstein, Zweinstein, Zwijnig Zweinstein,

Leer ons toch vol- BAM!! sloeg ik de wekker uit. Ik stapte (zeg maar beter rolde) uit bed. Ik strompelde naar de badkamer, keek in de spiegel en schrok keihard van wat ik zag. Mijn haar was donkerrood gekruld en mijn ogen waren mosgroen , verder zag ik er nog uit als een zombie, maar dat was bijzaak. Ik concentreerde me op mezelf en ik werd weer normaal. Nou ja, ik zag er nog steeds uit als een zombie. Ah, juist. Vandaag moest ik mijn rooster samenstellen. Uiteindelijk zag dat er voor vandaag zo uit:

1e uur: vrij.

2e uur: Bezweringen- Huffelpuf+Gryffindor.

Pauze

3e uur: Geschiedenis van de Toverkunst- Ravenklauw+ Slytherin.

4e uur: Kruidenkunde- Ravenklauw+ Gryffindor.

Pauze

5e uur: Vliegles- Slytherin+ Gryffindor

6e+7e uur: Toverdranken- Huffelpuf+ Ravenklauw.

8e+9e uur: vrij.

Ik besloot om een lekker warm bad te nemen met citroen en rozemarijn. Na mijn bad deed ik mijn gewaad en mijn legerkistjes aan (ik moet echt nieuwe schoenen hebben) en ging op mijn gemakje naar de grote zaal. Tenminste, dat was ik van plan vóórdat ik het Iris-bericht (IM'en= Iris Messaging) opmerkte. Ik ging ernaar toe en zag het hoofd van Chiron in beeld komen. (Ik wist dat het Chiron was, namelijk:
*Flashback:
We waren in het kamp van de Jageressen. Opeens begonnen aan de ingang van het kamp alle Jageressen eerbiedig te buigen. Toen zag ik over de jageressen heen een soort paard-mens. Een centaur. Thalia stond op. "Chiron, waarom bent u hier?" "Ik kwam hier om Alice te spreken. Zou dat kunnen?" "Natuurlijk, ze zit in tent 3. " De centaur, Chiron dus, kwam naar mijn tent toe en gauw deed ik alsof ik aan het lezen was en helemaal niet gegluurd had ofzo... "Alice, mijn kind, ben je daar?" "Ja, hoezo?" "Ik wilde je even spreken. Je weet toch dat je een demiwizard bent?" "Ja..." Ik wist niet echt waar dit gesprek heen ging. "Nou, ik denk dat er wel wat demiwizards op Zweinstein zitten, zou jij die op kunnen sporen?" "Natuurlijk Chiron" "Gewoon een vraagje; hoe weet je eigenlijk dat ik Chiron heet?" "1. Volgens de mythen ben jij de enige aardige centaur en 2. Ik heb jou en de Jageressen heel misschien een heel klein ini klein mini beetje afgeluisterd..." "Ik keek voorzichtig omhoog. Ik zag het lachende gezicht van Chiron. "Is niet erg hoor. "
Einde flashback.*)
"Chiron?" vroeg ik verbaasd. "Hallo mijn kind, hoe gaat het op Zweinstein?" "Goed, ik heb vier nieuwe demiwizards ontdekt!! Sill Wolfs, Emma DeVriese, Rones Stone en Hannah Callahay. Van Sill, Emma en Rones weet ik al wie hun goddelijke ouders zijn. Van Sill: Athena, Hecate en Hermes, Van Emma: Ares, Aphrodite en Hecate en van Rones: Demeter, Hephaistos en Hecate. Ja ik weet het, ze hebben drie goddelijke ouders, maar ze zijn geen goden, dus ik denk dat er een hun ouder is en de andere twee hebben hun gezegend en ik ben erachter gekomen dat ik ben gezegend door Artemis" zei ik in een adem. Chiron keek meteen bezorgd na dat laatste. "Wat is er?" "Artemis heeft nog nooit iemand gezegend."aah juist" er kwamen zwarte plukken in mijn haar. "Verder gaat alles goed, maar ik moet nu wel naar mijn les." Ik zwaaide door het Iris-bericht, maakte mijn haar blond met een rode dipdye en ging naar de Grote Zaal. Ik liep de zaal in en sloop naar de tafel van Gryffindor en sprong heel sneaky op de rug van Fred. Hij slaakte een meisjesachtige gil en viel op de grond. "Dat was niet leuk Alice"zei hij. "Weet ik toch"zei ik terug. Toen deed hij pas zijn ogen open en zag hij mijn haar. "A-Alice, wat is er met je haar gebeurd"Terwijl ik mijn haar terug naar bruin veranderde zei ik "Waar heb je het over?""J-Je haar..."stamelde hij "het was blond met rood.." Terwijl ik mijn haar weer rood met blond maakte vroeg ik "Fred, waar heb je het over, mijn haar is altijd al bruin geweest?!?" George lag inmiddels op de grond te rollen van het lachen, waarschijnlijk had hij al door dat ik een transformagiër was. Terwijl k mijn haar van de ene naar de andere kleur liet gaan ( van roze, naar groen, naar oranje, naar blauw, naar geel, naar paars,naar rood en zo nog even verder) zei ik tegen Fred "Misschien moet je even naar de ziekenzaal, Volgensmij ben je aan het hallucineren." Toen kreeg hij door dat George aan het lachen was en vroeg hij argwanend aan mij "Wat voor een grap ben je met mij aan het uithalen?" Ik barstte in lachen uit en zei tussen het lachen door "Heel misschien ben ik een transformagiër..." Toen begon het Fred ook te dagen en toen zei hij "Oow, ik krijg jou nog wel"en toen begon hij ook te lachen want ik had mijn haar suikerspinroze met felblauwe hartjes en felgroene sterretjes had gemaakt (wat zelfs in mijn hoofd vloekte en dat gebeurt niet zo snel). Ik veranderde mijn haar weer naar blond met rood en toen pas viel mijn blik op de tafel. "VOEDSEL!!!!!" schreeuwde ik en rende naar de tafel. Ik ging zitten en begon me vol te proppen met pannenkoeken, muffins en roerei. "kreeg jij thuis wel te eten?"vroeg Fred. "awaeyn gewront sreul"probeerde ik met volle mond als antwoord en toen slikte ik mijn eten weg en probeerde het nog en keer "Alleen gezond spul"en ik ging weer verder met eten. Toen ik eindelijk (volgens Fred en George duurde het heeeeeeel lang) mijn eten ophad gingen we naar bezweringen. Toen de leraar kwam stormde ik naar binnen en claimde een tafel tussen Rones en Hannah in. "Halloow" begroette ik hen vrolijk. "Hoe kun jij in Olympusnaam om tien over negen 's ochtends zo vrolijk zijn?" vroeg Hannah. "1. Ik ben raar 2. Ik heb eindelijk weer lekker voedsel gehad als ontbijt 3. Ik ben erachter gekomen dat ik een transformagiër ben 4. Ikbenneen ochtendmens, maar mijn gezicht niet echt en 5. waarom zeg jij: 'in Olympusnaam'?" "1. Dat wisten we al 2. aah, juist 3. Wow dat is echt cool 4. Echt waar? Ieuw. en 5. omdat in de Griekse Mythologie geloof." antwoordde ze schouderophalend. De les Bezweringen begon. De professor, Filius Banning, zei "Vandaag gaan we 'Wingardium Leviosa', de Zweefspreuk oefenen." en hij deed hem voor. Ik glimlachte, want deze spreuk kende ik al. We moesten een veer laten zweven. Bij mij lukte het in een keer, wat opzich best logisch was. "Kijk, het is mevrouw LeProve gelukt!! 10 punten voor ... welke afdeling eigenlijk?" "Doe maar 5 naar Huffelpuf en 5 naar Gryffindor" zei ik. "Nou goed dan doen we dat". De hele klas juichte heel hard. Voordat ik het wist ging de bel alweer. Op naar het saaiste vak in de geschiedenis: Geschiedenis van de Toverkunst oftewel GvdT (in mij hoofd is dit Godverdomme Trubbels) Mijn haar kleurde al snel paars, dat wordt het blijkbaar als ik verveeld ben. Ik maakte als een van de enige van de klas een paar aantekeningen en was ook bijna de enige die aan het eind van de les niet in slaap was gevallen, wat ik een hele prestatie vond. Na GvdT hadden we Kruidenkunde. Ik had wat Chocokikkers meegesmokkeld van het ontbijt, en ik had honger, dus die begon ik lekker op te peuzelen (wie in Olympusnaam heeft dit woord bedacht: 'peuzelen'). Terwijl ik langs de kassen liep (Sill en Rones deden een wedstrijdje om wie het snelst kan rennen, dat is echt raar, maar moet je horen wie het zegt) begon ik opeens en groen licht te geven en begonnen alle planten opeens heel hard te groeien. Met Kruidenkunde hadden we het over Mandragora's (Ik gaf weer en groen licht,maar gelukkig kon ik stoppen, want grote Mandragora's zijn erger dan kleintjes, maar professor Stronk zag het toch) , waarbij ik dankzij mijn kennis er weer een tiental punten voor Ravenclaw en Gryffindor heb bij gesprokkeld. We moesten ze verpotten. En dit gaat natuurlijk weer niet zonder ongelukken. Jamie, tenminste dat dacht ik, was zijn koptelefoon/orenbeschermer vergeten. Een ander blond meisje uit Ravenclaw, ik weet haar naam niet meer, stootte haar pot om, wat een oorverdovend gekrijs opleverde. Helemaal gratis! Toen Kruidenkunde eindelijk afgelopen moest ik de groene energie wel vrijlaten, en alle Mandragora's begonnen meteen te groeien. Gelukkig zag niemand het. Daarna hadden we EIN-DE-LIJK pauze. Om precies te zijn, lunchpauze. Wat betekende: "VOEDSEL!!!!" Gilden Sill en ik tegelijk en we stormde op de Grote Zaal af. Maar vanaf kas 5 naar de Grote Hal is een heel eind, dus halverwege stopten we even om een beetje uit te hijgen, en daarna stormden we weer verder terwijl we "VOEDSEEEEL!!!" Riepen. Foppe en de tweeling deden lekker mee. Met zijn vieren en een geest "VOEDSEEEEL" roepend kwamen we de Grote Zaal binnen, en allemaal met blauw haar. Omdat we elkaar vasthielden op de een of andere manier allemaal blauw haar. Zelfs Foppe. We stormden naar onze tafel en begonnen ons vol te proppen. Na het voedsel hadden we "VLIEGLES" Tam Tam TAMMMM. We gingen naar buiten, pakten de bezem aan van Mevrouw Hoogch en gingen in een rij staan, waarbij ik een plaats claimde tussen Emma en Rones. "Oké Bananas" zei Mevrouw Hoogch "Zeg 'op' tegen je bezemsteel en als het goed is vliegt hij dan in je hand. " Bij bijna iedereen lukte het pas na een paar keer proberen, maar bij mij lukte het al meteen de eerste keer, waardoor ik best wel trots op mezelf was. Daarna mochten we er voorzichtig op gaan zitten en een stukje zweven, het voelde geweldig! "Goed zo Bananas!" Op eens begon de bezem van een van De meisjes van Slytherin raar te doen en flikkerde ze eraf. "Aii, een gebroken enkel. Ik breng haar even maar de ziekenzaal en geen van jullie Bananas raakt zijn bezemsteel aan." Opeens raapte een gemene jongen en glinsterend bedeltje op. Ik herkende het meteen, het was een geluksbedeltje, ik had er ook een. Hij vloog op en ik siste "laat hem los" "Nee, kom hem maar halen" hij lachte gemeen. Toen nam mijn instinct het over en ik stapte op mijn bezem ik vloog achter hem aan. Hij liet het bedeltje vallen. Ik maakte een duikvlucht en......
A/N
1900 woorden!!! Ik vond dat jullie dat wel verdiend hadden, ik bedoel bijna 700 lezers!!! YIPPIE!
XOXOXOXOXO,
Me.