Ik was met mijn ouders in de Efteling, ik weet niet hoe het kwam maar ineens was ik mijn ouders kwijt. Ik zag een man van achter, hij had hetzelfde shirt als mijn vader dus rende ik er vrolijk naar toe en haakte mijn arm in de zijne. Achter mij hoorde ik mijn naam dus ik draaide me om. Daar stond mijn vader. Ik schrok en keek omhoog naar de man waarmee ik arm in arm stond. Niet mijn vader dus (logisch). Snel rende ik naar mijn vader. Gosh...what a shame :/
Jep, voortaan kijk ik eerst naar het gezicht voor ik vrolijk arm in arm ga lopen.