Het was een mooie zomerdag, maar mijn gedachten waren ergens. Het was moeilijk om te vergeven en te vergeten, de problemen waren al te ver opgehoopt. Waarom hebben mijn pleegouders het nooit vertelt? Zal de duistere zijde me nog vinden? Is mijn vader echt dood, of heeft hij zich weer tot leven laten wekken met duistere magie? Ik weet het echt niet. ik weet alleen dat ik een groot probleem heb. En dat is niet alleen dat ik Laat ik mezelf eens voorstellen, Lisa Redwoll, 15 jaar, ik houd van katten en blijkbaar kan ik er in veranderen, nadat ik een of ander boek had gevonden. Dit boek heeft mijn leven anders gemaakt, het is bijzonder. Een spannend, soms verdrietig, maar meestal leuk boek. Een dagboek, van iemand die kan toveren. Blijkbaar ben ik door het boek opgeslurpt. Alleen, hoe kom ik er weer uit. Ik zit tegen een boom aan na te denken. Wat is dit? Waarom kan een boek mij opslurpen? Waar ben ik? Het laatste wat ik las, was dat de hoofdpersoon hier ineens verscheen. Wat?! Ik namelijk ook. Ben ik ineens de hoofdpersoon? Hmm, wel leuk eigenlijk. Maar stel je voor dat er iets ergs gebeurt.... Ik moet NU hier weg. Ineens zit ik op een of andere troon, roze, met chocolade er op. Huh?! Er komt een soort pluizige roze centaur aan. 'Aaaaaaah aantreden. O heilige koningin. U bent eindelijk naar Mildeu gekomen, eindelijk kunt u heersen over u land! Geweldig!' Er komen allemaal centaurs aan en buigen diep. Ik zeg 'sorry schattige wezentjes, maar ik koningin? En dit stoel ding, ik wil een andere. Ik haat roze!' En direct rent een zo'n wezen weg en komt terug met een blauwe. oke. 'o grote koningin van Mildeu, wereld van de verbeelding, de fabeldieren, de tovenaars, de heksen, wat fijn dat u gekomen bent.''maar centaur, hoe ben ik hier gekomen?''u heeft het dagboek van uw moeder gevonden.''mijn moeder?!' 'inderdaad mevrouw.' 'is mijn moeder hier?' ik zie de centaur schrikken. 'eeeeh koningin wist u dan niet dat uw moeder al 20 jaar geleden is gedood door een figurt?''een WAT?! en ze kan niet dood zijn? en mijn vader dan?' 'toch is het zo, ze leeft niet meer. het figuur dat jij beschouwt als je moeder is eigenlijk een pleegmoeder of hoe ze dat in de frigi wereld noemen.''WAT is een frigiwereld en wat the hell is een figurt en waar is mijn vader?!' ik zie dat de centaurs overleggen. 'eehm mevrouw, uw vader is een van de duisterste tovenaars ooit. 'mijn gezicht trekt wit weg, WAT?! 'en een figurt is een paard met een stekelig schild die bij de zwarte zijde hoort en die zich vermomt als eenhoorn en aan de persoon die hij moet vermoorden vraagt voor een ritje. dan verandert hij terug en krijgt de persoon in kwestie gif in zijn lichaam en valt dood neer. En de frigi-wereld is de wereld van de niet magischen. Dus waar u bent verbleven totdat u nu koningin wordt. ''maar waar is mijn vader?' 'Dat weet niemand, maar waarschijnlijk ergens in de bergen.''Dan beveel ik jullie hem op te sporen!' 'Eeeh koningin dat is gevaarlijk. Heel erg gevaarlijk. Alleen zijn familie kan hem vermoorden, maar hij vermoord u direct, aangezien u nog niet veel kennis heeft van magie. ' 'Hoe heet jij?' 'wij centauren hebben geen namen.' 'Oke dan geef ik jullie wel namen. oke jij'en ik wijs op de centaur die net zei dat ze geen namen hebben, 'heet vanaf nu Kyte'. Dat is de naam van mijn teddybeer, hij is mijn favoriet. ik geef de andere centauren namen en word daarna naar mijn fancy kamer gebracht.

-------------------------------------------na een aantal dagen magische lessen------------------------------------------

'Kyte, wanneer kan ik naar mijn vader?''Koningin Lisa, ik moet u een ding vertellen. u bent geen Frigi. u bent eigenlijk een kat.''wat?! Dat zeg je me nu pas?'zeg ik verontwaardigd, verbaasd ben ik niet meer, het is hier gewoon allemaal heel vreemd. Ik denk aan een kat en ploep, ik zit op de grond aan mijn poot te likken. GATVER!!!!! 'maar koningin, uw vader is gesingnaleerd. U zou vandaag kunnen vertrekken, het is namelijk heel dichtbij.' 'Oke, dat doe ik. Haal voor mij 150 centaurs die zichzelf onzichtbaar kunnen maken, 30 vliegende vogelbekdieren en vertel ze mijn plan. Dat gaat zo: ik ga in mijn eentje naar mijn vader, terwijl de centaurs samen kleine vervloekingen uitspreken over hem, zodat hij bijvoorbeeld duizelig word en dergelijke en dan gebruik ik 'de dode vloek'. Dan ga ik hier snel weg en ga weer naar de Frigi-wereld. Of misschien ergens anders, dan mag jij hier heersen. Want ik vind het stom om koningin te zijn. Ik haat die jurken echt vreselijk.' 'Maar koningin...''Niks te maren, jij word koning. Punt uit.' Ik zie hem stiekem ergens toch best gevleid zijn, maar dan bedenkt hij zich en gallopeerd naar de centaurs en de vogelbekdieren. Een uur later komt hij terug met alle centaurs en vogelbekdieren. Snel geregeld. 'Hier zijn ze koningin, u kunt vertrekken.'

--------------------------------------------als mijn vader in zicht is------------------------------------------------------------

Jemig wat is die vent lelijk! 'Ik geloof dat jij mijn vader bent? Want daar ga ik dan nu een eind aan maken.' 'Vast, vast, jij kan niet eens toveren!'en hij vuurt een of andere vervloeking op me af. SHIT!!!!! Ik duik achter een boom en denk: bedankt boom, je doet veel voor de mensheid. dan begint hij ineens te wankelen, valt hij om en komt niet overeind. Ik vuur de ergste vloek die er is op hem af, de dode vloek. Nu is hij dood. Mooi, opgeruimd staat netjes! Ik bedank alle centaurs en vogelbekdieren. Ineens lig ik weer op het strand. Met mijn pleegouders. Hoe kan ik hun ooit vergeven?

Dit verhaal is voor de schrijfwedstrijd van @christy1904, jep ik ben laat maar beter laat dan nooit, is het niet?