Jaar nummer 2, long-covid á la chef.

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Dat was mijn eerste keer in het 2de middelbaar.

Ik ben blijven zitten dan.

Dat word nog wel duidelijker door mate mijn samenvatting vordert.

Eindelijk, vrienden, een vriendin van de lagere school (van een jaar jonger) kwam op de school. Eindelijk mensen om bij te staan, joepie!

Maar Aurian was een schat. We waren al besties van in de (zij eerste en ik tweede) kleuterklas.

Maar amper halfweg het jaar, net NA de herfstvakantie.

Kreeg ik prijs. 
Geen lotto gewonnen helaas, zou ik veel liever in de plaats gehad.

Corona.

En ik had er helaas niet maar een weekje last van.
Ik heb er nu (meer dan 2 jaar later) nog steeds last van.

Ik kreeg Long-Covid.
Langdurige symptomen en verschijnselen van Covid-19.

Gelukkig niet besmettelijk meer.
Na drie maanden thuis te zitten met geen conditie, geen kracht, niets kunnend en knallende koppijn aan een stuk. (ONTZETTEND IRRITANT, geen enkele pijnstiller hielp) Kreeg ik vijf minuten pauze van God. (van hoofdpijn)

Ik had zo genoten van dat moment. 

Zo ontzettend genoten.

Sinds dien kwamen er wat meer pauzes tussen. (bij hoofdpijn)

Die paasvakantie heb ik besloten mijn jaar over te doen.

Ik had anders drie maanden leerstof in te halen. EXAMENS af te leggen.

Maar dat ging ik niet doen.

Ik heb dat jaar geen examens afgelegd.

Omdat ik het niet aankon, en omdat ik de juiste kennis niet had.

Mij op het paardrijden op dat moment (ik hielp en reed toen FF bij de beginners omdat ik de gewone les niet aankon. VOLTIGE op Jilz was toen wel leuk.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro

#echtleven