CHAPTER 22

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

Chapter 22

@KayptainRB

Her P.O.V

KAHIT anong tanggi ang gawin ko mapilit pa rin ang bwisit. Kahit siguro suntukin, tadyakan, at patambangan ko siya dito mismo ay magpu-pumilit pa rin siguro akong ihatid nito. Matigas ang ulo! Sabing wag na kaya ko namang umuwi mag-isa tsaka feeling close nga siya ah?

Mapilit siya sobraaaa... Grabe talaga! Umilang ire kaya ang mama nito nung nanganak sa kanya? Sobrang 'mapilit' kasi talaga anak niya. San ba 'to nagmana at nang 'di na ako magtaka pa. Hayst!

Pag ako nakakita ng bato ngayon 'di talaga ako magda-dalawang isip na ipakain sa kanya.

Nape-peste at nabu-bwisit ako sa mga nangyayari. Namen!

Yung lalaking yun kita niyo lang naman kung anong ginagawa. Kinakausap si Blan hawak ko ang tali nito. 'Kala niya din na hindi ko pansin ah. Pasulyap-sulyap pa siya sa'kin napaismid lang ako. May crush? May crush?

Tigilan mo yang pasulyap-sulyap na yan bwisit. Baka 'di kita matantya at matulak kita dyan sa canal!

"Blan!!" Pigil ko kay Blan nagpupumiglas.

Para ma-solve ang problema kakaragahin ko na sana ito kaya lang may nakauna na sa'kin.

Inirapan ko siya!

Epal ang bwisit!

"Ako na," aniya.

"Una ka." Tinuro niya yung daan.

Umuna naman ako. Kapeste!

Walang namagitan kahit ni isang salita sa'min. Tahimik kaming pareho. 'Di ko na lang din siya pinansin sa halip tumingin-tingin na naman ako sa paligid.

HUMINTO ako sakto sa harap ng bahay namin.

"Akin na!" Pagtukoy ko kay Blan. Dali-dali naman niya itong ibinigay. Pagkatapos nun tumalikod na kaagad ako para pumasok. No way! Ako magte-thank you sa kanya?! Never.

Pasalamat pa nga siya dahil alam na niya bahay namin kasi hinayaan ko na lang siyang ihatid ako. Siya rin naman nag-pumilit kaya siya pa rin ang may gusto nun. 'Di ako pumayag ok. Wala akong kasalanan!

Hah!

"Is he your baby?" Biglang may nagsalita nun. Nagulat ako ng sobra.

S-shit!

"You startled me, Dad!" Nakasimangot kong sabi.

"Ohw, sorry I didn't mean," then he laughed.

I just rolled my eyes.

"So, is he your baby nga. Yung kasama mo daw mag-jog?" He asked it.

Nanlaki mata ko,"..dad! No he's not! That's Blan what Ate Rosa mean! Gosh!"

Kumunot noo niya,"..kung ganun sino yun? Bakit ka hinatid?" he stopped then he looked the gate kung saan ko iniwan yung bwisit na yun,"..is he your boyfriend?" Dagdag niyang tanong. He raised his eyebrows.

"No!"

"So, who's that guy nga?"

"Dunno!" I shrugged,"..he's nothing. Don't mind him!"

"Wehh?" Nanunukso niyang sabi. Nakakainis din yung uri ng tingin niya. This is the first time I saw him like this. I can't believed this is happening.

"Dad!"

"What?" Patay malisya niyang tanong.

"He's nothing nga. Wag mo akong iasar dun. Panget nun and I didn't know him!"

"But? I saw his face. And, I think he's handsome. Bagay kayo," aniya habang may nakapaskil na ngiti sa labi.

Gosh! My dad is....nvm

"Pan—"

"You didn't thank him din sa paghatid? Why is that?" Ayan na naman. Namen eh!

I think my dad is interested to that bwisit!

"Why would I? He's the one who insisted it. Tama lang yung ginawa ko..." I said.

"Wehhh! Baka naman nahihiya ka lang kasi may gusto ka sa kanya? Ayyyyy! Pero dapat nag-thank you ka pa rin. Malay m—"

"Dad! Stop na, please?"

"'Di na ako magtataka na may bumisita isang araw sa maganda kong dalaga. Pfft!" Asarero talaga 'tong si Dad.

I just rolled my eyes,"..let's go inside," yaya niya.

Inakbayan niya ako pero ako nakasimangot pa rin. 'Di na daw siya magtataka, ha? May bumisita isang araw naaaahhhh!

No way! 'Di yun mangyayari! Patayin ko siya!

Kainis! Pero 'di ako kumakain.

@KayptainRB


01-13-21—isinulat ko.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Pro