Met z'n drieën, Douwe, Sanne en ik, lopen we de zaal uit.

"Wow, bedankt Sylvia!" zegt Douwe blij.

Ik glimlach.

"En jij ook! Hoe heet je eigenlijk?" vraagt hij aan Sanne.

"Sanne" antwoordt ze.

Zodra we buiten komen staat er een grote menigte op ons te wachten.

"Ik moet naar de wc" zegt Sanne zenuwachtig waarna ze wegspurt.

Douwe en ik lachen.

Hij slaat een arm om me heen, en ik krijg een warm gevoel van binnen.

Een man met een microfoon en één met camera komt op ons af.

"Douwe Bob, hoe voelt het om weer vrij te zijn?" vraagt hij.

"Ja, goed hoor!" antwoordt Douwe blij.

"En wie is zij?" vraagt hij door.

"Dit is Sylvia. Ze heeft me gered. Ze gaf me onderdak en gaf eten en drinken. En door haar ben ik vrij!" zegt hij terwijl hij zich dichter tegen me aan drukt.

Ik lach zenuwachtig.

Na het interview geeft hij iedereen die wil een handtekening of gaat hij met ze op de foto.

Sommige willen ook met mij op de foto, of zelfs mijn handtekening!

Als iedereen geweest is brengt Douwe me naar huis.

"Echt super bedankt nog!" zegt hij lachend als we er zijn.

"Geen dank"

"En sorry dat ik deed alsof ik je niet kende"

"Ach, dat maakt niet uit. Het is goed afgelopen en daar draait het om."

Douwe lacht.

Hij duwt me een stukje naar binnen, en zoent me dan.

Ik ga genietend mee.

"We spreken nog weleens af, hé?" zegt hij.

"Ja!" zeg ik enthousiast.

Volgende hoofdstuk is het laatste hoofdstuk :(.

En sorry voor de onduidelijke foto.

En ik zag gister een videoclip van Douwe waarin hij met een vrouw en een man zoent en ik vind t schattig :).

Okay heel interessant haha