Ergens midden in de nacht hoor ik weer gestommel van de woonkamer komen.

Ik sta snel op uit bed en loop naar de deur.

Ik grijp de deurknop vast en gooi de deur open.

Ik zie het gezicht van Peeta verschrikt omhoog schieten.

Jemig! Wat doe je toch steeds! Je bent hier al voor de tweede keer! Schreeuw ik.

Ik...eehh.

Je kan nu niet meer zeggen dat je alleen tijd nodig hebt. Zeg ik.

Hij zucht. Hij klopt naast zich op de bank.

Ik loop naar hem toe en ga zitten.

Hij ademt diep in en begint:

Ik heb het de laatste tijd nogal moeilijk. Ik heb namelijk geen trek in een derde keer Hunger Games.

We hebben geluk gehad dat we het al hebben overleefd.

Ik zucht diep en pak zijn handen vast.
Het komt goed. Zeg ik.

Hij geeft me een korte glimlach.
Ik wrijf over zijn hand en sta op.

Ga nou maar slapen. Dat is beter voor je. Zeg ik.

Hij staart voor zich uit en knikt dan een kort knikje.

Ik loop naar mijn slaapkamer en doe de deur open.
Ik geef Peeta nog een korte blik en zie dat hij opstaat.

Hij loopt ook naar zijn slaapkamer toe en doet de deur open.
Hij kijkt me nog even aan en loopt dan naar binnen.

Hij sluit de deur en ik doe hetzelfde.

Ik zucht en loop naar mijn bed.
Ik ga erin liggen en ga slapen.

~

De volgende morgen trek ik dezelfde kleren aan als gisteren.
Ik doe mijn haar vlug in een vlecht en haast me naar de eettafel.

Ik pak een paar broodjes en begin te eten.
Peeta komt ook uit zijn kamer.
Effie komt ook aangelopen.

Zo. Zegt Effie. Jij bent er vroeg bij.

Ik knik en eet de laatste hap brood.

Hoe is het trouwens gegaan met Prim? Vraag ik.

We hebben haar op de trein naar huis gezet. Zegt Effie.
Ze smeekte om hier te blijven, maar dan zou ze ook in de spelen gezet worden.

Ik laat een traan vallen, maar veeg hem snel weg.

Ik drink nog wat van mijn jus 'd' orange en sta op.
Ik trek Peeta van zijn stoel, nog half etend, en duw hem in de lift.

Ik stap erbij en druk op de knop.
De deuren schuiven dicht en de lift zoeft maar beneden.

Waarom ben je zo gehaast? Vraagt Peeta.
Hij propt het laatste stukje brood in zijn mond.

Ik wil winnen.
Ik wil overleven.
Dus wij gaan meer trainen, en gebruiken al onze tijd ervoor. Zeg ik.

Peeta zucht en staart naar voren.

De lift stopt met een schok en de deuren gaan open.

Ik stap eruit.

Ik loop dan naar een enorme tafel.
Er staan allemaal planten op en bessen.

Ik begin erg geconcentreerd de planten en bessen te sorteren van: giftig naar niet giftig.

Ik ben goed bezig en druk dan op de knop: 'klaar'.

Er verschijnt een cijfer.
8.9

Ik schud hevig mijn hoofd en begin opnieuw.

He, Katniss. Zegt Peeta.
Je weet dat dit verboden is.

Ja. Weet ik.
Ik ga het gewoon er op wagen. Zeg ik.

Ik zet de laatste planten op de laatste plek en druk op: 'klaar'.

Er verschijnt een 10.

Ik glimlach en loop dan naar de zwaarden.
Je weet dat je dat nog nooit hebt gedaan. Zegt Peeta.

Jaja. Mompel ik.
Ik moet toch wel weten hoe ik ermee om moet gaan.
Stel: ik krijg de boog niet. Dan moet ik toch wel weten hoe je met een zwaard km moet gaan.

Ik zie dat Peeta zijn schouders ophaalt en naar het kleine kamertje strompelt.
Hij gaat dus een kampvuur maken.

Ik loop met een zwaard in mijn handen naar het kamertje waar ik ook eerst met de boog heb geoefend.

Ik tik weer wat dingetjes in en ga op het platform staan.

Er ontstaan allemaal animatie-personen die om me af rennen.

Ik zwaai met mijn zwaard alle kanten op, maar ik raak er maar de helft van.
Ik zie een enorm rood kruis verschijnen.

Ik schud mijn hoofd en probeer het opnieuw.

~

Als ik klaar ben met de zwaarden oefening hoor ik een lift.
Ik wenk naar Peeta.

Ik druk op een knop en alles gaat uit.

Peeta en ik rennen naar een kast en springen erachter.

Ik kijk door een kiertje.

Ik zie andere tributen lachend uit de lift komen stappen.
Een stuk of 4.

Ik zie hoe ze allemaal een zwaard pakken.
Ze pakken ook allen een mes en stappen weer terug in de lift.

De deuren schuiven dicht en Peeta en ik kijken elkaar verbaast aan.

Wat zouden ze met die wapens gaan doen? Vraag ik.

Geen idee. Zegt Peeta. Ik denk alleen niet dat het goed is.

Ik zucht en sta weer op. 

Ik loop naar de lift en stap erin.
Wat ga je doen? Vraagt Peeta.

Geen idee. Zeg ik.

Net voordat de deuren willen sluiten stopt Peeta zijn hand ertussen.

Ik heb een idee.
Zullen we naar boven gaan en wachten totdat de andere komen? Vraagt hij.

Best. Zeg ik.

Peeta stapt in de lift en drukt op de '12'.
We zoeven naar boven en stoppen in een schok.

We lopen terug naar Effie die in de deuropening staat.

Waar waren jullie nou? Vraagt ze.

We waren gewoon even weg. Mopper ik.

Effie rolt met haar ogen en houdt de deur voor ons open.

Als we binnen staan zegt ze: over een paar minuten komen de ander.
Dan gaan jullie naar de oefenzaal om verder te gaan met oefenen voor de spelen.

Ik grijns naar Peeta.
Hij lacht terug.

Is er iets? Vraagt Effie.

Nee hoor. Zeg ik snel.

Ze knijpt haar ogen tot spleetjes.
Ik weet niet wat er aan de hand is, maar wat ik wel weet is dat het erg vervelend is.
Zegt ze.

We vertellen het nog wel. Zeg ik.

Effie zucht en zet haar handen in haar zij.
Ga nou maar even je gezicht wassen enzo.
Er zitten allemaal vlekken op. Zegt ze.

Ik knik en loop naar mijn kamer.
Ik loop naar mijn eigen badkamer en was mijn gezicht.
Ik neem ook een slokje water en ga terug naar Peeta en Effie.

Ik hoor een lift en er staat een man in.

Ga maar. Zegt Effie.
Ze duwt ons in de lift.

Succes. Zegt ze nog.

De deuren sluiten en Peeta en ik zoeven naar beneden.